Μνημόνιο Συνεργασίας για την καταπολέμηση της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας

Ο υπουργός Επικρατείας, Άκης Σκέρτσος, εκφράζοντας την ικανοποίησή του για την προώθηση της καινοτόμου δράσης για την αντιμετώπιση του δραματικού φαινομένου, τόνισε ότι πολύ σωστά το εν λόγω έγκλημα έχει πάρει την ονομασία της γυναικοκτκονίας, χαρακτηρίζοντάς το ως μία πανδημία, καθώς παρατηρήθηκε αύξηση κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Όπως είπε «σημαντικό να ονομάσουμε το πρόβλημα έτσι ώστε να δώσουμε και την κατάλληλη λύση».

Ο υπουργός παραδέχθηκε ότι: «Η γυναίκα στην Ελλάδα δεν έχει κατακτήσει τη θέση που της αξίζει», και επισήμανε ότι είναι ανάγκη να αναληφθούν πρωτοβουλίες, προκειμένου να «αισθανθεί ότι λειτουργεί σε ένα πλαίσιο χειραφετιτικό», αναφέροντας ότι στην «πολιτική πρέπει να κάνουμε πολλά βήματα».

Ο κ. Σκέρτσος αναφέρθηκε στις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της έμφυλης βίας σε σχέση με την στελέχωση αστυνομίας, την αυστηροποίηση του τιμωρητικού πλαισίου, τα ζητήματα της εκπαίδευσης. Όπως είπε: «Ζητούμενο είναι η ισότητα στις σχέσεις», ενώ κρίσιμο είναι η εκπαίδευση των νέων αλλά και οι παρεμβάσεις στο εργασιακό επίπεδο».

Σχετικά με φαινόμενα κατάχρησης ο κ. Σκέρτσος διευκρίνισε ότι σε πρώτη φάση η εφαρμογή δε θα είναι διαθέσιμη στο ευρύ κοινό, αλλά μεταξύ γυναικών που είναι ήδη θύματα βίας, ενώ θα είναι κρυφή μέσα στο λογισμικό του κινητού.

Απ΄ την πλευρά της η υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, αρμόδια για θέματα Δημογραφικής Πολιτικής, Οικογένειας και Ισότητας των Φύλων, Μαρία Συρεγγέλα επεσήμανε την έξαρση φαινομένου κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Τόνισε την ανάγκη «να ευαισθητοποιήσουμε και τρίτα πρόσωπα, όπως είπε με ταυτόχρονη παροχή ψυχολογικής και νομικής στήριξης».

Όπως έκανε γνωστό, το 70% των θυμάτων είναι δευτεροβάθμιας, ανώτερης ή ανώτατης εκπαίδευσης, ενώ επίσης ένα μεγάλο ποσοστό είναι άνεργες.

Αναφέρθηκε στο πρόγραμμα μοριοδότησης γυναικών θυμάτων βίας, προκειμένου να βρίσκουν δουλειά, Ήδη 40 γυναίκες – θύματα έχουν ήδη βρει δουλειά, ενώ εκκρεμούν άλλες 70 αιτήσεις. «Μπήκαμε σε μία λογική να στηρίζουμε στην καθημερινότητα τις γυναίκες. Το πιο σημαντικό είναι να εκμεταλλευόμαστε τα χρήματα που μπαίνουν απ΄ το Ταμείο Ανάκαμψης», ανέφερε χαρακτηριστικά, επισημαίνοντας την ανάγκη να εισαχθούν κατάλληλα προγράμματα δράσης και ευαισθητοποίησης, προκειμένου να εξαλειφθεί το φαινόμενο των γυναικοκτονιών και έμφυλης βίας.

Ο κ. Χάρης Μπρουμίδης, πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Vodafone Ελλάδας δήλωσε ότι: «Πρέπει να εξάρουμε την πρωτοβουλία της κυβέρνησης γιατί βλέπει πώς η τεχνολογία μπορεί να συμβάλει στην αντιμετώπιση του φαινομένου».

Σύμφωνα με Ευρωπαϊκή έρευνα της εταιρείας: Το 1/3 των ερωτηθέντων γυναικών είχε υποστεί ενδοοικογενειακή βία, πολλές εκ των οποίων στην πανδημία. Η πλειοψηφία των θυμάτων αντιμετώπισε αρνητικό αντίκτυπο στην εργασία του, ενώ μόνο ένα στα δέκα είχαν πρόσβαση σε δομή ενημέρωσης. «Τα τελευταία δέκα χρόνια η Vodafone έχει υποστηρίξει 1 εκατομμύριο θύματα ανά τον κόσμο», ανέφερε ο κ. Μπρουμίδης. Ενώ όπως έκανε γνωστό: «Η βασική φιλοσοφία του μνημονίου συνεργασίας είναι να δουλέψουμε μαζί για ένα πλέγμα δραστηριοτήτων που θα μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε το φαινόμενο».

Όπως εξήγησε ο επικεφαλής της εταιρείας, μέσω του Panic Button της εφαρμογής της Vodafone οι αρχές θα γνωρίζουν πού βρίσκονται έτσι ώστε οι αρχές να γνωρίζουν πού βρίσκονται τα θύματα. Σε πρώτη φάση η εφαρμογή θα αφορά θύματα οικογενειακής βίας, ενώ όπως έκανε γνωστό, σε δεύτερη φάση θα είναι μία εφαρμογή ανοιχτή σε όλους. «Με βάση την εμπειρία μας μπορούμε να κάνουμε πολύ περισσότερα πράγματα, ανέφερε προσθέτοντας ότι υπό υλοποίηση είναι η εφαρμογή Βright Sky: Ένα ολοκληρωμένο σύστημα πληροφόρησης.

«Καταφέραμε να συλλέξουμε στοιχεία. Φωτίσαμε πλευρές του αόρατου θύματος που ξέρουμε ότι υπάρχει αλλά ποτέ δεν καταγγέλλει», ανέφερε η κα Βασιλική Αρτινοπούλου, καθηγήτρια Εγκληματολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Όπως είπε, μέσος όρος ηλικίας του θύματος είναι 39 ετών, full time εργαζόμενη με ανώτερη και ανώτατη μόρφωση. Ανέφερε την ανάγκη συλλογής περαιτέρω στοιχείων, αλλά και στενής συνεργασίας όλων των εμπλεκόμενων φορέων.

Όπως είπε η καθηγήτρια, παρατηρείται μία αλλαγή στον τρόπο άσκησης πολιτικής, καθώς οι πολιτικές πλέον στηρίζονται σε πανεπιστημιακά ερευνητικά μοντέλα για την παραγωγή βιώσιμων πολιτικών. «Πρόληψη και προστασία», πρέπει να τεθούν στο επίκεντρο της προσπάθειας, καθώς όπως είπε «δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από ένα θύμα που ματαιώνεται».