Η ασφάλιση δεν πρέπει να θεωρείται απλώς μια νομική αναγκαιότητα

Είναι λοιπόν γεγονός, ότι μετά από δέκα χρόνια οικονομικής και δύο χρόνια υγειονομικής κρίσης, το θέμα της ασφάλισης των εμπορικών καταστημάτων δυστυχώς έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα και αυτή η παραδοχή φαίνεται λογική, αν κάποιος σκεφτεί πως ακόμα και στις καλές εποχές για το εμπόριο πολλά καταστήματα ήταν ανασφάλιστα ή στην καλύτερη των περιπτώσεων υπασφαλισμένα.

Υπάρχουν βέβαια πολλοί τομείς ασφαλιστικής κάλυψης και κάποιοι απ’ αυτούς μπορεί να είναι χρήσιμοι, αλλά όχι απαραίτητα αναγκαίοι στην ιεράρχηση των προτεραιοτήτων των εμπορικών επιχειρήσεων τη δεδομένη στιγμή. Απ’ την άλλη, η ασφάλιση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων δεν πρέπει να θεωρείται απλώς μια νομική αναγκαιότητα, αλλά να συμβαδίζει με την κάλυψη, αν όχι όλων, τουλάχιστον των βασικών λειτουργιών της επιχείρησης.

Επισημαίνουμε ότι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι έμποροι, ειδικά του κέντρου της Αθήνας, είναι οι ζημιές από βανδαλισμούς και τρομοκρατικές ενέργειες. Δυστυχώς πολλές εταιρείες του κλάδου, ειδικά σε νέα συμβόλαια, αρνούνται να καλύψουν αυτού του είδους τις ζημιές ή κοστολογούν τις υπηρεσίες τους πολύ ακριβά, ώστε εμμέσως να αποφύγουν την κάλυψη. Το φαινόμενο αυτό είναι χρόνιο, ταλανίζει πολλά εμπορικά καταστήματα που δραστηριοποιούνται στους άξονες που επανειλημμένως εμφανίζονται περιστατικά βίας και δυστυχώς ελάχιστοι έμποροι αποζημιώνονται από το Δημόσιο έστω και για ένα μέρος της ζημιάς που υπέστησαν. Επιπλέον η δυσκολία υπολογισμού ανά περίοδο της αξίας των υπό ασφάλιση εμπορευμάτων καθώς και οι ειδικοί όροι των ασφαλιστικών συμβολαίων που περνούν απαρατήρητοι σε πρώτη ανάγνωση, ευθύνονται για πολλές περιπτώσεις υπασφάλισης ή μη κάλυψης ζημιών.

Τέλος, η πρόσληψη παραγωγικών στελεχών αποτελεί διαχρονικά ένα σοβαρό θέμα για τους ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων και η παροχή ασφάλισης σε ατομικό ή ομαδικό πρόγραμμα μπορεί να δώσει επιπλέον κίνητρα στο δύσκολο ασφαλιστικό περιβάλλον που επιχειρούμε.