Επτά λόγοι που οι ΜμΕ δεν ασφαλίζονται

Αν και η διαφορά μεταξύ της Βορείου και της υπόλοιπης Ελλάδας στο ποσοστό ασφάλισης επιχειρήσεων είναι πολύ χαμηλή, πιστεύω ότι η ασφαλιστική συνείδηση στη Βόρεια Ελλάδα είναι λίγο πιο πάνω από το μέσο πανελλαδικό όρο, διότι και στο απώτερο και στο κοντινότερο παρελθόν οι επιχειρηματίες με τις αποζημειώσεις που έλαβαν, μετά από την επέλαση μεγάλων καταστροφών, όπως για παράδειγμα η μεγάλη φωτιά στην Θεσσαλονίκη στις 18 Αυγούστου 1917, αλλά και πιο πρόσφατα μεγάλα εργοστάσια (π.χ. μπαταριών, καυσίμων κ.λπ.) της Βόρειας Ελλάδος με τα δισεκατομμύρια αποζημιώσεων που έλαβαν, κατανόησαν πλήρως την αξία της ασφάλισης.

Αν θέλουμε να αποκρυπτογραφήσουμε κάποιους λόγους θα έβαζα χωρίς σειρά τους παρακάτω:

1. Το ανθρώπινο μυαλό δεν έχει μάθει να λειτουργεί με βάση τον κίνδυνο, το απρόοπτο συμβάν, η σκέψη του κινδύνου απωθείται.

2. Όπως γνωρίζουμε κίνδυνο διατρέχουν όλοι, αλλά τα ποσοστά των κατεστραμμένων επιχειρήσεων από τους συνηθισμένους κινδύνους φωτιάς, κλοπής, σεισμού και λοιπά είναι χαμηλό, ως εκ τούτου αρκετοί τον αψηφούν, αφού θεωρούν ότι κινδυνεύουν "λίγο".

3. Οι επιχειρήσεις που πράγματι καταστρέφονται από φωτιά, κλοπή ή άλλους κίνδυνους είναι λίγες για αυτό και το ασφάλιστρο στις περισσότερες περιπτώσεις είναι πολύ χαμηλό. Οι πελάτες όμως δεν το γνωρίζουν με αποτέλεσμα να αφήνουν τις επιχειρήσεις τους ανασφάλιστες. Για αυτό και μέλημα όλων των φορέων και των επιμελητηρίων είναι η συνεχής ενημέρωση των επαγγελματιών για το πώς με ένα πολύ χαμηλό κόστος μπορούν να αποφύγουν εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις.

4. Σπάνια στις μικρές επιχειρήσεις, ιδιαίτερα σε αυτές που και εμείς εκπροσωπούμε ως επαγγελματικό επιμελητήριο, θεωρούν πρώτη προτεραιότητα την ασφάλιση της επιχείρησης και των περιουσιακών της στοιχείων.

5. Πρωτίστως οι μικρές επιχειρήσεις επιδιώκουν να καλύψουν τις πάγιες και ανελαστικές δαπάνες, η ασφάλιση θεωρείται πολυτέλεια. Οι έχοντες χαμηλή ασφαλιστική συνείδηση, ή και άγνοια, επιδιώκουν να μειώσουν το κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεών τους αφήνοντάς τις ανασφάλιστες.

6. Οι ασφαλιστικοί σύμβουλοι βρίσκονται σε διπλό δίλημμα, από τη μία η μειωμένη ασφαλιστική συνείδηση των υποψήφιων πελατών μικρών επιχειρήσεων και από την άλλη το δυσανάλογο κόστος προσπάθειας ενημέρωσής τους σε σχέση με τα χαμηλά ασφάλιστρα.

7. Οι επιχειρήσεις αφήνονται στην τύχη τους και στην πιθανή βοήθεια από την Πολιτεία, η οποία στέλνει λάθος μήνυμα αναλαμβάνοντας ουσιαστικά υποχρεώσεις Ασφαλιστή, όταν αποζημιώνει τις ανασφάλιστες και καταστραμμένες επιχειρήσεις μέσα από τον προϋπολογισμό του κράτους. Αυτό πραγματικά δημιουργεί μια στρέβλωση και λάθος προηγούμενο, αφού αντί οι πολίτες να γίνονται ευσυνείδητοι επαγγελματίες αφήνονται στο έλεος το χαρτζιλικιού ή της μερικής αποζημίωσης της καταστροφής αν και εφόσον το κράτος μπορεί.

Απαιτούνται συντονισμένες προσπάθειες

Έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας. Θεωρώ ότι η ασφάλιση της επιχείρησης που παράγει έσοδα για τον επαγγελματία και την οικογένειά του, ενίοτε μπορεί να είναι και σημαντικότερη της ασφάλισης υγείας. Αν μία επιχείρηση καεί ή κλαπούν τα εμπορεύματα της, τότε η πιθανότητα να ορθοποδήσει είναι πολύ δύσκολη, αν όχι απίθανη.

Χρειάζονται συντονισμένες προσπάθειες, χρειαζόμαστε τη βοήθεια των Εταιρειών, Επιμελητηρίων και της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος, αλλά και τη βοήθεια της Πολιτείας. Χρειάζονται καθαρές θέσεις και όχι θολά νομοθετήματα, όπως το τελευταίο που προσπάθησε η κυβέρνηση να περάσει για το θέμα των φυσικών καταστροφών.