Λίγο πιο έξω από την Αθήνα (περίπου δύο ώρες). Λίγο πιο πέρα από τα συνηθισμένα (φαγητό, καφέ, ποτό). Λίγο πιο μακριά από την “φασαρία” του αστικού τοπίου (τόσο σε ήχο όσο και σε εικόνες). Κάπου εκεί, βρίσκεται το οινοποιείο Τσέλεπος.
Αν η Κυριακή είχε έναν ιδανικό προ-ορισμό, αυτός θα ήταν οι σύντομες αποδράσεις. Και αν οι σύντομες αποδράσεις από την Αθήνα καταγράφονταν σε μια χρυσή λίστα, η επίσκεψη στο συγκεκριμένο οινοποιείο θα έπρεπε να βρίσκεται ψηλά.
Μια πρώτη “γεύση" από το κτήμα Τσέλεπος
Φτάνοντας στις Ρίζες Τεγέας, οι αμπελώνες αποτελούν πλέον ένα μόνιμο φόντο για τα παράθυρα του αυτοκινήτου μας.
Σύντομα, η πέτρινη είσοδος και η επιγραφή του οινοποιείου Τσέλεπος μας ενημερώνει ότι η θέα από τα παράθυρα ήρθε η ώρα να δώσει τη σκυτάλη στον ελαφρύ αγέρα του τέλους Φεβρουαρίου και στο άγγιγμα των κλιμάτων και των απτών τους “ματιών”, όπως αποκαλούνται, που θα δώσουν τα τσαμπιά με τα σταφύλια, από τα οποία θα δημιουργηθεί το κρασί της φετινής χρονιάς.
Ο Άρης Τσέλεπος, που εκπροσωπεί την νέα, δυναμική γενιά του οινοποιείου, μας υποδέχεται με ένα ποτήρι Amalia brut, στην φιλόξενη, ευήλια αίθουσα δοκιμών, όπου η κυριαρχία του ξύλου δημιουργεί μια οικεία, σχεδόν σπιτική αίσθηση.
Σειρά έχει το ίδιο το οινοποιείο, με τον Άρη να μας καθοδηγεί στον χώρο και την ιστορία του, σε διαδρόμους ανάμεσα από βαρέλια και διαδρομές ανάμεσα σε μπουκάλια που μοιάζουν να περιμένουν υπομονετικά. Οι ερωτήσεις της ομάδας, που γνωρίζει από κρασί, δίνουν και παίρνουν και έτσι καταλήγουμε να αναλύουμε μέχρι και τεχνικές οινοποίησης.
Η περιήγηση στο Κτήμα Τσέλεπος
Η επίσκεψη μας συνεχίζεται. Μπαίνουμε στο τζιπ με σκοπό να γνωρίσουμε το κτήμα. Τόσο στα αριστερά όσο και στα δεξιά μας, βρίσκονται φροντισμένα και οργανωμένα αμπελοτόπια και ο Άρης μας τα “συστήνει” λέγοντάς μας, κάθε φορά, ποια είναι η ποικιλία, αλλά και η ιστορία τους.
Έτσι, ανεβοκατεβαινουμε τους λόφους και από την κάθε ποικιλία ανακαλούμε και εμείς στη μνήμη μας τη γεύση και τις ετικέτες του κτήματος που ήδη έχουμε δοκιμάσει, με την σκέψη πως… όλα εδώ ξεκίνησαν.
Στη διαδρομή μας συναντάμε έναν εκπληκτικό αναπαλαιωμένο νερόμυλο του 18ου αιώνα, που μας ταΐζει τη φαντασία για τις σκηνές της καθημερινότητας παρελθόντων εποχών, αλλά και ένα εκκλησάκι σε έναν μικρό λόφο, με εκπληκτική θέα στη γύρω περιοχή και μια πραγματικά ιδιαίτερη ατμόσφαιρα.
Το εκκλησάκι του Αγίου Τρύφωνα δημιουργήθηκε από τους ιδρυτές του κτήματος Γιάννη και Αμαλία και η κάθε πέτρα που το απαρτίζει, έχει βγει από το κτήμα τους. Το μάρμαρο του ιερού προέρχεται από την Τήνο και το εκκλησάκι είναι αφιερωμένο στον προστάτη των αμπελουργών.
Κάθε χρόνο την 1 Φεβρουαρίου, ο Άγιος Τρύφωνας έχει γιορτή για να εγκαινιάσει τη νέα καλλιεργητική περίοδο. Μέχρι πρόσφατα, η λειτουργία γινόταν από τον Γέροντα Επιφάνειο που ήταν και ο ίδιος παραγωγός κρασιού.
Η επίσκεψή μας κλείνει “κυκλικά”, όπως η κίνηση με την οποία ανακινούμε ένα ποτήρι κρασί για να μας αποκαλύψει τα αρώματά του… Έτσι επιστρέφουμε στην αίθουσα δοκιμών.
Η επίσκεψή μας κλείνει επίσης με την καλύτερη "γεύση”, εκείνη της δοκιμής των κρασιών με την επωνυμία Τσέλεπος που δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις.
Σχόλια