Πρωί Σαββάτου, (χαράματα για το βιολογικό μου ρολόι) ξυπνάω κακήν κακώς από τηλεφώνημα πελάτη, ο οποίος αντί για καλημέρα προτίμησε να ξεκινήσει με ένα ανόητο συμπέρασμα: «Δεν πιστεύω να σε ξύπνησα». Όχι αγαπητέ μου Νίκο, εσένα σκεφτόμουν όλη τη νύχτα.
Για να σας βάλω στο πνεύμα της συζήτησης, μου ζήτησε να βρεθούμε άμεσα προκειμένου να μου πει τους προβληματισμούς του για ένα στέλεχος που έχει κάνει τραγικά, κατά την άποψη του, λάθη και που σκέφτεται να απολύσει. Ο Νίκος είναι επιχειρηματίας στο χώρο του ΙΤ, απασχολεί δώδεκα άτομα και, σύμφωνα με τα λεγόμενα του, τη Δευτέρα μπορεί να μείνουν έντεκα.
Πρωινός καφές, λοιπόν, συντροφιά με τον Νίκο και στην agenda η απόλυση του Σπύρου, Client Service Manager. Τι άλλο καλύτερο να ζητήσει κάποιος για να ξεκινήσει η μέρα του ένα ηλιόλουστο Σάββατο; «Στους πέντε μήνες που είναι ο Σπύρος στην εταιρία, κάνει το ένα λάθος πίσω από το άλλο. Και το χειρότερο από όλα είναι ότι κρύβει τα λάθη του. Τα ανακαλύπτω πάντα εκ των υστέρων. Τις προάλλες, έγινε κάτι (μου λέει επακριβώς τι) και ενώ έπρεπε να το μάθω για να βρούμε μια εναλλακτική λύση, τηλεφώνησε στον πελάτη και είπε ότι δεν είμαστε σε θέση να παραδώσουμε μια εφαρμογή. Στη συνέχεια, ο πελάτης ήλθε σε επαφή μαζί μου και έγινα ρεζίλι, αφού δεν ήξερα το παραμικρό».
Συνεχίζει να μου μιλάει για τα λάθη του Σπύρου, την κακή του συμπεριφορά σε κάποια άτομα της εταιρίας, το πόσο επιπόλαια αντιμετωπίζει τις διάφορες καταστάσεις, ότι δεν είναι προνοητικός, ότι τα deadlines δεν σημαίνουν τίποτα για αυτόν, ότι «πολλές φορές αγνοεί ακόμα και μένα».
«Και ποια είναι τα προτερήματα του Σπύρου; Μου ανέλυσες όλα τα κατά. Ποια είναι τα υπέρ του;» τον ρώτησα. Άργησε να μου απαντήσει, σαν να μην υπήρχε κάτι θετικό. Μου είπε ότι ήταν εξωστρεφής, επικοινωνιακός και ξύπνιος. Κοινώς, αέρας κοπανιστός. Λέξεις που δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα. «Τις τελευταίες ημέρες, η ατμόσφαιρα μεταξύ μας είναι ηλεκτρισμένη. Έχει αντιληφθεί ότι είμαι θυμωμένος μαζί του, του είχα κάνει και μια σχετική κουβέντα στις αρχές της εβδομάδας και νομίζω ότι έχει εισπράξει το μήνυμα», μου λέει.
Μετά από συζήτηση δύο ωρών με το Νίκο, είχα βεβαιωθεί ότι ο ίδιος έκανε όσα δεν έπρεπε να είχε κάνει. Δεν έδωσε feedback στον Σπύρο αλλά έγιναν μαλλιά κουβάρια. Αν και είχε να κάνει με νέο στέλεχος στην εταιρία, ο Σπύρος είχε αφεθεί να δουλεύει μόνος του, χωρίς ο Νίκος να έχει ασχοληθεί μαζί του, πιστεύοντας ότι είναι έμπειρος. Φορτώθηκε με projects άλλων συναδέλφων του, πολλά εκ των οποίων είχαν ιδιαιτερότητες και δυσκολίες που δεν του είχαν αποσαφηνιστεί. Επίσης, ο Νίκος παραδέχθηκε σε μένα ότι είχε μετανιώσει για την πρόσληψη, διότι δέχθηκε να δώσει στον Σπύρο υψηλότερο μισθό. Αυτό δημιούργησε αντιπαλότητες με τους άλλους συναδέλφους του. Εκτός των άλλων, ο Νίκος είχε πλέον πολύ υψηλότερες προσδοκίες από τον Σπύρο. Και πολλά άλλα ακόμα, μόνο σε πέντε μήνες.
«Τι πήγε λάθος;»
«Σχεδόν όλα Νίκο. Από την πρόσληψη και μετά. Αλλά αυτά είναι μια μεγάλη συζήτηση που θα την κάνουμε στο γραφείο σου με ησυχία. Από εδώ και πέρα, αυτό που έχει σημασία είναι να μάθεις και να μάθετε από αυτό που συνέβη. Δες το σαν μια ευκαιρία για μια σειρά από βελτιώσεις».
«Καλά όλα αυτά, αλλά τι θα έκανες με τον Σπύρο αν ήσουν στη θέση μου;»
«Δεν είμαι στη θέση σου και τις αποφάσεις τις παίρνεις εσύ. Θα σου πως όμως κάτι και ας βρίσκεται στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας. Αν εγώ ήμουν ο ιδιοκτήτης της εταιρίας και είχα εσένα για γενικό διευθυντή, ο πρώτος που θα έφευγε θα ήσουν εσύ και μετά ο Σπύρος. Και μη το παίρνεις κατάκαρδα. Αν ήμουν τώρα στη δική σου θέση, θα πλήρωνα τους καφέδες γιατί μεσημέριασε».
Σχόλια