Τα σχέδια των επιχειρήσεων απέναντι στην εκτίναξη του κόστους παραγωγής και την ακρίβεια

Οι δύο «μυλόπετρες» στο επιχειρείν σήμερα είναι ότι κοστίζει περισσότερο η παραγωγή και μειώνεται ο τζίρος της κατανάλωσης.

Για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα αυτά χρειάζεται να ληφθούν αποφάσεις και προς τις δύο κατευθύνσεις, και προς την παραγωγή και προς την κατανάλωση.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις στελεχών από την επιχειρηματική κοινότητα σε ό,τι αφορά την παραγωγή το μείγμα με το οποίο μπορεί να ελεγχθεί το λειτουργικό κόστος (και όχι να περιοριστεί) είναι η προσαρμογή της στις υπάρχουσες παραγγελίες και όχι η δημιουργία αποθεμάτων. Με απλά λόγια κάθε επιχείρηση καταγράφει τις παραγγελίες της σε μικρότερο ορίζοντα (π.χ. εβδομάδα) και προσαρμόζει την παραγωγή της στις εβδομαδιαίες παραγγελίες ή τουλάχιστον στην προβολή των παραγγελιών σε ορίζοντα μήνα.

Αυτό συμβαίνει σε πολλές βιομηχανικές μονάδες στην Ευρώπη και στην Ασία με αποτέλεσμα να παρατηρούνται τρομακτικές ελλείψεις σε ανταλλακτικά, σε πρώτες ύλες και σε εξαγωγές προϊόντων. Αυτά που παράγονται επαρκούν να ικανοποιήσουν μόνο την παρούσα ζήτηση και όχι τις μελλοντικές. Έτσι ελέγχεται και διαχειρίζεται καλύτερα το λειτουργικό κόστος, αλλά, ενδεχομένως, υπάρχουν προβλήματα σε επίπεδο μάρκετινγκ και πωλήσεων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι καθυστερήσεις στις παραλαβές αυτοκινήτων, μηχανών και οι καθυστερήσεις σε εισαγωγές από την Ασία.

Μία δεύτερη μέθοδος είναι η ταυτόχρονη χρήση μίας αλυσίδας παραγωγής στις βιομηχανίες για την κατασκευή συμπληρωματικών αγαθών. Βέβαια αυτό γίνεται μόνο σε κατασκευαστικές εργασίες και σε μονάδες με πολύ υψηλό επίπεδο μηχανολογικής επάρκειας. Είναι ουσιαστικά η απογείωση του A/I στις βιομηχανικές δραστηριότητες στο υψηλότερο επίπεδο.

Τέλος, η τρίτη μέθοδος ελέγχου του λειτουργικού κόστους είναι η πατροπαράδοτη και γνωστή μείωση της παραγωγής και κλείσιμο των ενεργοβόρων δραστηριοτήτων. Μία μέθοδος που εφαρμόστηκε κατά την ενεργειακή κρίση του ’70, αλλά άφησε πολλά προβλήματα και λουκέτα σε μεγάλους βιομηχανικούς ομίλους.

Καθοριστικός ο ρόλος του marketing

To marketing σ’ αυτή την περίοδο της κρίσης διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο, αφού θα πρέπει να διαμορφώσει μία πλατφόρμα κινήσεων μέσα από τις οποίες η ζήτηση θα πρέπει να προσανατολιστεί προς την κατεύθυνση της προσφοράς και όχι το αντίθετο.

Ταυτόχρονα θα πρέπει να αναζητηθούν συνέργειες μέσω προσφορών και τιμολογιακών παροχών που θα βελτιώσουν ή τουλάχιστον θα συντηρήσουν τις πωλήσεις ακόμη και με κάποιο επιπλέον κόστος. Εάν το επιπλέον κόστος που θα έχουν αυτές οι προσφορές δεν ξεπερνά το μεικτό λειτουργικό περιθώριο (εάν δηλαδή η προσφορά είναι χαμηλότερη από το margin που δημιουργεί κέρδος) τότε ενδεχομένως το μείγμα μείωσης κόστους – πωλήσεων - τιμολόγησης να είναι και κερδοφόρο.