Π. Κοτρωνάρος: Το όραμα είναι κοινό στοιχείο στην ορειβασία και το επιχειρείν

Μιλήστε μας για την πορεία σας στον χώρο της ορειβασίας. Τι θα ξεχωρίζατε από τη συγκεκριμένη διαδρομή και πώς αυτή έφτασε να συνδυαστεί με την επιχειρηματικότητα;

Από μικρό παιδί μου άρεσε πολύ το βουνό και αγαπούσα τη φύση, αν και στην Αθήνα όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα δεν είχα επαφή με το βουνό και η ορειβασία ήταν κάτι εντελώς ξένο με την πραγματικότητα της οικογένειάς μου. Μια φωτογραφία, όμως, που είχα δει όταν ήμουν μικρό παιδί, που έδειχνε τον πρώτο άνθρωπο που ανέβηκε στην κορυφή του Έβερεστ, ξύπνησε μέσα μου ένα όνειρο που στη συνέχεια θα εξελισσόταν σε στόχο ζωής για ανάβαση στις ψηλότερες κορυφές του κόσμου.

Από τότε μέχρι σήμερα, οι ξεχωριστές στιγμές υπήρξαν πολλές, σίγουρα όμως η 1η πετυχημένη ελληνική ανάβαση στο Έβερεστ ήταν κομβικής σημασίας. Έχοντας την τιμή να είμαι αρχηγός της Νότιας ομάδας συνειδητοποίησα ακόμα περισσότερο τη σημασία της στρατηγικής, των επιμέρους στόχων και του μεγάλου οράματος – στοιχεία που διέπουν όχι μόνο την ορειβασία αλλά και κάθε πτυχή της επιχειρηματικότητας.

Με τη γνώση αυτή και με την επιθυμία να εμπνεύσω τον κόσμο να «ταυτιστεί με τη φύση» όπως αγαπώ να λέω, προέκυψε και η επιχειρηματική μου δράση, τόσο ως εκπαιδευτής ορειβασίας όσο και με το ονομαζόμενο «Everest Challenge» (everestchallenge.gr), ένα ευέλικτο εταιρικό πρόγραμμα, βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα, που μέσα από το πρίσμα μεθόδων, τακτικών και στρατηγικής, αποτελεί πηγή έμπνευσης για τις εταιρικές ομάδες ώστε να κατακτήσουν τις επιχειρηματικές τους κορυφές.

Πώς προέκυψε το Everest Challenge και τι προσφέρετε μέσα από αυτό; Πώς συνδυάζονται οι γνώσεις από την ορειβασία με τη λειτουργία των επιχειρήσεων και τη συμβουλευτική προς αυτές;

Το Everest Challenge ήρθε ως φυσική αλλά και συνειδητή συνέχεια της ανάβασης στο Έβερεστ. Πληθώρα σεμιναρίων ηγεσίας προσφέρουν κυρίως έμπνευση και θεωρητική γνώση, όμως μέσα από το παράδειγμα της ορειβασίας και ιδιαίτερα των αποστολών μεγάλου υψομέτρου, μαθαίνουμε πως οι επιλογές μας μερικές φορές είναι ζήτημα «ζωής και θανάτου» και για αυτό οφείλουμε να κάνουμε μεθοδικές και σωστά υπολογισμένες κινήσεις.

Συχνά ακούμε για την ορειβασία ότι είναι ένα συνεχές ρίσκο. Θα σας πω όμως ότι δεν είναι ακριβώς έτσι, καθώς ο κύριος και μοναδικός στόχος δεν είναι να πάμε στο βουνό, αλλά να γυρίσουμε ασφαλείς. Αντίστοιχα, η λειτουργία μίας επιχείρησης δεν έχει μόνο στόχο να κατακτήσει μία «κορυφή» αλλά, η πορεία προς αυτή να είναι σταθερή, ανοδική και –κυρίως- βασισμένη σε σταθερά βήματα τακτικής. Αυτός ακριβώς ο συσχετισμός είναι που κάνει το Everest Challenge, ένα τόσο ιδιαίτερο προϊόν και εφαρμόσιμο στον επιχειρηματικό κόσμο: η μεθοδικότητα και η πρακτική εφαρμογή των γνώσεων.

Ποιες είναι οι σημαντικότερες γνώσεις που μπορεί να πάρει κάποιος που δραστηριοποιείται στο σημερινό επιχειρείν από την ορειβασία και από ένα επίτευγμα όπως η κατάκτηση του Everest;

Το σημαντικότερο στοιχείο που κατά τη γνώμη μου μπορεί να πάρει κάποιος από την ορειβασία και να το εφαρμόσει όχι μόνο στο επιχειρείν αλλά και σε κάθε πτυχή της ζωής του, είναι να έχει όραμα. Από εκεί ξεκινάνε όλα. Έπειτα, τη συνειδητοποίηση πως κάθε επιτυχία στηρίζεται κατά το μεγαλύτερο ποσοστό στη μεθοδική δουλειά, στην ικανότητα να λαμβάνει άμεσες και ενημερωμένες αποφάσεις και, κυρίως, να έχει την σεμνότητα και την ευφυΐα να αντιληφθεί πότε πρέπει να σταματήσει και να αλλάξει ρότα θέτοντας νέους, εφαρμόσιμους και ρεαλιστικούς στόχους που θα τον φέρουν βήμα-βήμα πιο κοντά στο μεγάλο όραμα. Επιπλέον, τη σημασία της ομαδικής δουλειάς, κάτι που αναδεικνύεται μέσα από τις δραστηριότητες (team building games) που πλαισιώνουν το «Everest Challenge».

Σε ποιους τομείς θα λέγατε πως χρειάζονται στήριξη οι εταιρικές ομάδες, εν μέσω πανδημίας και δυσκολιών που έχουν προκύψει, όπως η ανάγκη για τηλεργασία; Πώς μπορεί μια τέτοια ομάδα να φέρει αποτελέσματα, μένοντας «ενωμένη»;

Οι ομάδες χτίζονται, όπως όλοι γνωρίζουμε, με αμοιβαίο σεβασμό και κοινό όραμα. Η υπενθύμιση του κοινού στόχου, η αντίληψη και αναγνώριση των μοναδικών ικανοτήτων του καθενός, η επιβράβευση για κάθε μικρό ή μεγάλο επίτευγμα, αλλά και η ουσιαστική και καλοπροαίρετη κριτική, είναι πιστεύω τα κομβικά σημεία στα οποία πρέπει να επικεντρωθεί κάθε ηγέτης για να στηρίξει την ομάδα του. Το να στηρίζει ο ένας τον άλλο δημιουργεί ένα κλίμα σταθερότητας ακόμα και σε απρόβλεπτες συνθήκες και επάνω στη σταθερότητα αυτή μπορούν να έρθουν και τα αποτελέσματα.

Για να φέρουμε και το παράδειγμα του βουνού, σκεφτείτε ότι σε αποστολές μεγάλου υψομέτρου όπου η έλλειψη οξυγόνου επηρεάζει σε τεράστιο βαθμό την ψυχολογία του καθενός, το κεντρικό σημείο αναφοράς και ανασυγκρότησης είναι πάντα η ομάδα σου.

Τι σημαίνει, για εσάς, ηγεσία και λήψη σωστών αποφάσεων; Και πώς μπορεί κανείς να διαχειριστεί τον εαυτό του μέσα σε τέτοιες, δύσκολες, συνθήκες, κάνοντας τις σωστές επιλογές;

Η ηγεσία για εμένα είναι συνώνυμη της ευθύνης και της έμπνευσης. Ευθύνη απέναντι στην ομάδα, στον εαυτό σου και τις αποφάσεις σου και έμπνευση ως προς τον κοινό στόχο και το να λειτουργεί ο εκάστοτε ηγέτης ως παράδειγμα προς όλους. Σίγουρα πιο εύκολο στα λόγια παρά στην πράξη, όμως η σωστή ηγεσία συνεπάγεται και το κατά δύναμη σωστές αποφάσεις.

Και ποια είναι η σωστή απόφαση; Μερικές φορές δεν το ξέρει ούτε ο πιο εμπνευσμένος ηγέτης. Προσωπικά, πιστεύω πως οι σωστές αποφάσεις προέρχονται από τη δομημένη και ευρεία γνώση αλλά και την ικανότητα να αντιλαμβάνεσαι τη σφαιρική εικόνα, ακόμα και σε δύσκολες συνθήκες, και να συνθέτεις σωστά πολλαπλά στοιχεία γνώσης από τη «βιβλιοθήκη» του μυαλού σου. Εχθρός αυτών, σαφέστατα η έπαρση. Η διαχείριση του εαυτού δε, είναι κάτι που έρχεται μέσα από την πειθαρχία, την ευθύνη και σίγουρα τον χαρακτήρα.

Μπορεί η χώρα μας να εξελιχθεί σε έναν παγκόσμιο προορισμό εναλλακτικού/ορεινού τουρισμού; Τι απαιτείται για να γίνει αυτό και ποιες οι ευκαιρίες που υπάρχουν αυτή τη στιγμή;

Η χώρα μας είναι ένα μοναδικό κράμα νερού και πέτρας με εξαιρετικές ευκαιρίες για ορεινό αλλά και ορειβατικό τουρισμό, χωλαίνει όμως σε υποδομές ασφαλείας και ορειβατική παιδεία. Αυτό είναι κάτι που όλη η ορειβατική κοινότητα προσπαθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να διορθώσει και ένας από τους βασικούς στόχους της Πανελλήνιας Σχολής Ορειβασίας και Αναρρίχησης της οποίας ηγούμαι. Πιστεύω πως τα πάντα ξεκινούν από τη σωστή εκπαίδευση και το σεβασμό προς τη Φύση και ανέκαθεν ήταν προσωπικός μου στόχος να μεταδώσω τη γνώση μου στις επόμενες γενιές.

Η Ελλάδα δεν υστερεί σε τίποτα από δημοφιλείς προορισμούς του εξωτερικού για εναλλακτικό τουρισμό και αυτό που χρειάζεται είναι να διατηρήσουμε ασπίλωτη την Ελληνική φύση και να ταχθούμε υπέρ ενός κοινού σκοπού. Ουσιαστικά, αυτή τη στιγμή η ανάγκη για επαφή με τη φύση έχει ενταθεί σε τόσο μεγάλο βαθμό που δημιουργεί μία μοναδική ευκαιρία να γνωρίσουμε εμείς οι ίδιοι πρώτα τον τόπο μας και συγχρόνως να τον αναδείξουμε.

Ποιοι είναι οι δικοί σας επόμενοι στόχοι, τα επόμενα σχέδια;

Ο άμεσος επόμενος στόχος τοποθετείται στον Ιούνιο του 2022 οπού μαζί με τον Κορνήλιο Σαραντίογλου, φωτογράφο, κινηματογραφιστή και μαθητή μου, θα ταξιδέψουμε στην Αλάσκα με στόχο την κορυφή του όρους Ντενάλι και τη δημιουργία ενός μοναδικού ντοκιμαντέρ. Θα περάσουμε από τα σημαντικότερα ελληνικά βουνά –θέλοντας να αναδείξουμε την ομορφιά του τόπου μας– καταλήγοντας στους παγετώνες της Αλάσκα και την απέραντη λευκή ομορφιά της.