Οι στρατηγικές των επιχειρήσεων για να εισπράξουν ταχύτερα και αμεσότερα τις χρηματοδοτήσεις

Το γεγονός ότι μέχρι σήμερα έχουν μαζευτεί πάνω από 10.000 αιτήσεις χρηματοδότησης ανεβάζει το πήχη επιλεξιμότητας που βάζουν οι τράπεζες. Έτσι επιχειρήσεις που ζητούν πάνω από 200-300 χιλ. ευρώ εντάσσονται στις μεγάλες κατηγορίες και εξετάζονται ενδελεχώς από τις τράπεζες και τους φορείς. Προκειμένου να αποφύγουν αρνήσεις των τραπεζών, πολλές επιχειρήσεις προχωρούν στις εξής ενέργειες.

Α) Επιλέγουν τις συγκεκριμένες δράσεις που είναι οι πλέον αναγκαίες για την επιχείρησή τους και δεν ζητούν γενικά κεφάλαια. Μία τράπεζα θα χρηματοδοτήσει πιο εύκολα μία επιχείρηση που ζητά συγκεκριμένα και αιτιολογημένα κεφάλαια κίνησης παρά όταν έχει γενικές απαιτήσεις

Β) Περιορίζουν τα κεφάλαια που ζητούν σε περίπτωση που υπάρχουν αυξημένα ταμειακά διαθέσιμα. Η ύπαρξη ρευστότητας, λόγω των επιδοτήσεων της πανδημίας, έχει οδηγήσει πολλές επιχειρήσεις να συσσωρεύσουν εταιρικές καταθέσεις που τοκίζονται με μηδενικά επιτόκια. Οι επιχειρήσεις, αν για παράδειγμα έχουν ανάγκη για 500.000 ευρώ, προτιμούν να χρηματοδοτήσουν τις ανάγκες τους κατά 40% (στο παράδειγμα με 200.000 ευρώ) με ίδια κεφάλαια από ταμειακά διαθέσιμα και 60% (300.000) από χρηματοδότηση μέσω προγραμμάτων. Οι τράπεζες εκτιμούν ότι οι επιχειρήσεις αυτές είναι πιο υπεύθυνες.

Γ) Χρησιμοποιούν το outsourcing για να συντάξουν τις εκθέσεις. Οι εργατοώρες και η κόπωση που θα δαπανηθούν από τα στελέχη της εταιρείας για να συγκεντρώσουν τα απαιτούμενα δικαιολογητικά είναι πολύ περισσότερες απ’ ό,τι εάν πληρώσουν ένα σύμβουλο επιχειρήσεων προκειμένου να συντάξει την ολοκληρωμένη έκθεση. Επίσης, μπορεί να προχωρήσει με μία προμήθεια επί των κεφαλαίων που θα εισρεύσουν στην επιχείρηση.

Δ) Eστιάζουν σε νέες ελκυστικές δράσεις όπως η «πράσινη επιχειρηματικότητα», ο «ενεργειακός προσανατολισμός», η κοινωνική εταιρική ευθύνη, οι οποίες κερδίζουν πόντους όταν φτάσουν στην τελική φάση της αξιολόγησης

Στελέχη από την τραπεζική αγορά επισημαίνουν ότι το τελευταίο διάστημα, οι διοικήσεις των επιχειρήσεων στρέφονται προς την ρύθμιση των παλαιότερων τραπεζικών τους υποχρεώσεων καθώς και στην ρύθμιση φορολογικών, ασφαλιστικών υποχρεώσεων που αποτελούν παράγοντες άρνησης των δανείων και των χρηματοδοτήσεων. Πολλά στελέχη επιμελητηρίων ζητούν να περιοριστούν τα κριτήρια επιλεξιμότητας των επιχειρήσεων που θέλουν χρηματοδότηση προκειμένου να υπάρξει μικρότερη γραφειοκρατία και ταχύτερη εξυπηρέτηση.