Χρειαζόμαστε ένα Greek dream

Κόφτη στα όνειρα, στα λεφτά, στην προκοπή, στην φιλοδοξία, κόφτη ακόμα και στην προσπάθεια! Μην προσπαθήσεις περισσότερο μη τυχόν σε πούνε άπληστο εκείνοι που γουστάρουν μεροδούλι-μεροφάι και δουλίτσα με κρατικά κουπόνια! Τα οπωροφόρα κάτσανε στον πάγκο και βασιλεύουνε οι θάμνοι! Ένα παιχνίδι με μουσικές καρέκλες όπου οι ίδιοι μένουν όρθιοι κι οι ίδιοι πάντα κάθονται. Η επιτυχία έρχεται πάντα κόντρα στο κύμα και σ’ αυτόν τον τόπο όλοι οι αποφασίζοντες είναι καβαντζωμένοι που κολακεύουν αλλά δεν ταΐζουν, που θαυμάζουν αλλά δεν σε κερνάνε ούτε τα ψίχουλά τους και δεν σε καλούνε δίπλα τους μη τυχόν τους κλέψεις τον προβολέα.

Γέμισε ο τόπος σφιχτοχέρηδες που δεν μοιράζονται ούτε αντίδωρο, γόνους που το παίζουν αυτοδημιούργητοι και «ειδικούς» που ψάχνουν στο ευρετήριο του «Αυτό Δεν Γίνεται» να σου πουν για ποιον λόγο θα αποτύχεις. Γέμισε ο τόπος τεμπελχανάδες που πληρώνουν coaches να καθαρίσουν τα τσάκρα τους και quitters που ποζάρουνε για leaders επειδή κάποιοι μέντορες τους είπανε ότι φταίνε οι τοξικοί αφεντικοί τους.

Γέμισε η αγορά με μισθούς των τρεις-κι-εξήντα για ανθρώπους που ζουν με επιδόματα σε μια οικονομία γεμάτη από κρατιστές οικονομολόγους των ΕΣΠΑ που βαφτίζουν «κερδοσκοπία» το 2ευρω μπουκαλάκι νερό στην Μύκονο επειδή δεν ξέρουν να εξηγούν αξία και ζήτηση! Σε έναν κόσμο όπου η καινοτομία της Τρίτης καταργεί την Δευτέρα κι επιβιώνει μόνο μέχρι την Παρασκευή, εμείς ζούμε με «αντικειμενικά κριτήρια» που διδάσκουν ένα αρρωστημένο μίσος για τον πλούτο, την επιτυχία, την εξαιρετικότητα!

Χρειαζόμαστε ένα Greek Dream περισσότερο από οτιδήποτε

Ένας να αλλάξει την ταινία σ’ αυτό το χαλασμένο καρέ που παίζει τα τελευταία 40 χρόνια. Μια γραμμή εκκίνησης ανοιχτή σε όλους. Ελάτε όσοι θέλετε να κάνετε χαΐρι στην ζωή σας. Ελάτε όσοι αγαπάτε την δημιουργικότητα, την ευημερία, την ελευθερία που προσφέρουν ο πλούτος, η επιχειρηματικότητα και η αναγνώριση της προσπάθειας. Ελάτε όσοι πιστεύετε ότι μόνο ο ανταγωνισμός κάνει τους ανθρώπους καλύτερους, όσοι ξυπνάτε κάθε πρωί τρελαμένοι, όσοι εμπιστεύεστε τις ικανότητές σας, όσοι είστε επίμονοι αρκετά ώστε να δαγκώσετε ένα κομμάτι από το σύμπαν. Ελάτε όσοι είστε αποφασισμένοι να ξοδευτείτε σ’ αυτή την ζωή και όχι να αράζετε πίσω περιμένοντας άλλο ένα επίδομα, άλλο ένα καβάντζωμα, άλλο ένα τριήμερο με δανεικά, άλλη μια γκρίνια, άλλη μια μιζέρια, άλλο ένα φόβο, άλλο ένα φόρο, άλλη μια κρατική ανακοίνωση για το τι «δικαιούσαι» και τι όχι!!!

Χρειαζόμαστε ένα νέο πρότυπο

Αυτό που έχουμε πρέπει να το πετάξουμε στον πράσινο κάδο, όχι στον μπλε μη τυχόν μας γυρίσει πίσω ανακυκλωμένο. Τίποτα δεν έβλαψε αυτόν τον τόπο περισσότερο από το «βολέψου εσύ και μην σε νοιάζει». Χαμηλοτάβανη ασφάλεια αντί για ασταμάτητη κατάκτηση! Ήταν λες και κάποιος γνώριζε ποια είναι η χειρότερη πλευρά μας και την καλλιέργησε με το καλύτερο λίπασμα!

Δεν μπορεί να βλέπεις σε όλο τον δυτικό κόσμο να γίνονται θαύματα ευημερίας κι εσύ να κάνεις τα αντίθετα. Δεν μπορεί όλος ο κόσμος να επιβραβεύει τον ανταγωνισμό, τον πλούτο, την ικανότητα κι εσύ να αυτά να τα μισείς και να ανταμείβεις το γλύψιμο, το ρουσφέτι, το καβάντζωμα, την αναίδεια και όλη αυτή την γλοιωδία που κατέβασε τον άνθρωπο στα χαμηλότερα επίπεδα παραγωγικότητας δημιουργώντας τον νεοέλληνα! Που ζει από τον κόπο των άλλων και τους κατηγορεί κι από πάνω! Που κοροϊδεύει ο τεμπέλης τον δημιουργό, που συκοφαντεί ο καβαντζωμένος τον επιχειρηματία! Και μετά καθόμαστε και ψάχνουμε πως φτάσαμε ως εδώ; 10 χρόνια κρίση… Γιατί, πριν τι είχαμε; Κανένα φυτώριο δημιουργικότητας;

Χρειαζόμαστε ένα όραμα επιτυχίας!

Να δει ο καθένας τον εαυτό του πετυχημένο και πλούσιο, να δίνει συνεντεύξεις, να εξηγεί το όραμά του, τον δρόμο του, με τι πάλεψε, πως τα κατάφερε, τι πληγές έχει πάνω του. Να χαιρόμαστε με την επιτυχία του άλλου, όχι να την μισούμε! Να προβάλλουμε ανθρώπους και επιτεύγματα, να μάθουμε από αυτούς που παλεύουνε κόντρα στο κύμα, όχι αυτούς που ζούνε εις βάρος μας και τα τρώνε στην υγειά μας! Ξέρετε γιατί ο κόσμος γουστάρει τραγουδιάρηδες, ποδοσφαιριστές και τα παιδιά των ριάλιτυ; Επειδή το πάλκο, το χορτάρι και το γυαλί είναι χώρος όπου ο Κανένας μπορεί να γίνει Κάποιος! Πες μου έναν άλλο χώρο στην Ελλάδα που μπορεί να συμβεί αυτό. Πες μου έναν χώρο που μπορεί ο αμόρφωτος, ο αποτυχημένος, ο ξέμπαρκος, να κερδίσει μια ευκαιρία στην επιτυχία! Πες μου ένα χώρο που μπορεί να ανθίσει το όνειρο!

Τον καπιταλισμό που τάισε όλη την οικουμένη τους τελευταίους δυο αιώνες τον χτίσανε άνθρωποι αμόρφωτοι, άστεγοι, άκληροι, απτυχίωτοι, αποτυχημένοι, ξέμπαρκοι. Κι εμείς εδώ πήραμε το modus operandi του δημοσίου και το εφαρμόσαμε στην αγορά… Τι τρομερό game plan! Ποιος δίνει σήμερα ευκαιρίες σε ανθρώπους που δεν μοιάζουν εντρεπρενούρηδες; Ποιος προσλαμβάνει παιδιά που δεν ταιριάζουν στα job descriptions; Ποιος επενδύει σε projects εκείνων που δεν μιλάνε τα business; Ποιος ανοίγει πόρτες σε οποιονδήποτε εκτός της αυλής του; Angels -λέει- και CEO… ανατριχιάσαμε!

Δεν είναι τυχαία χαμηλόμισθη η Ελλάδα. Έτσι σχεδιάστηκε! Κομμένη και ραμμένη για δουλίτσα, μεροκαματάκι, μαγαζάκι, βολεματάκι. Μικρή, φοβική, ζήτουλας! Να απλώνει το χέρι όταν πεινάει και να βγάζει γλώσσα όταν κάποιος ξεχωρίζει. Η χώρα αυτή χρειάζεται ένα όνειρο. Και πρέπει να το κάνουμε μόνοι μας. Μην περιμένετε χαΐρι από τους πολιτικούς. Αυτοί είναι που το θέλουν λιγότερο από οποιονδήποτε γιατί θα πρέπει να αναβαθμιστούν κι οι ίδιοι. Και προτιμούν να κυβερνάνε τσιφτετέλληνες με φαντασιώσεις περασμένων μεγαλείων και απλωμένο χέρι για επιδόματα. Άλλωστε αυτοί είναι που το δημιούργησαν όλο αυτό. Κι εμείς εκείνοι που συμβιβάστηκαν.