Πριν από δύο εβδομάδες, μας δόθηκε η ευκαιρία να εξηγήσουμε στο εξαιρετικά συμμετοχικό κοινό πως το Ηλεκτρονικό Εμπόριο αλλάζει τους όρους του παιχνιδιού στις εξαγωγές, στο πλαίσιο συναντήσεων που είχαμε με τον ΣΕΒΕ στη Θεσσαλονίκη και ιδιαίτερα με έλληνες εξαγωγείς που ενδιαφέρονταν για τη γερμανική αγορά.
Τα προβλήματα της ελληνικής αγοράς είναι πάνω-κάτω γνωστά. Για πολλούς εξαγωγείς αλλά και για τους ιδιοκτήτες των ηλεκτρονικών καταστημάτων τίθεται επιτακτικά το ερώτημα, εάν και πώς θα πρέπει να επεκταθούν μέσω του ηλεκτρονικού εμπορίου (Β2Β ή B2C) σε ξένες αγορές, για να πετύχουν την ποθητή ανάπτυξη.
Η γνωστή φράση «τι μικρός που είναι ο κόσμος» που χαρακτηρίζεται από την αλληλεξάρτηση της παγκόσμιας οικονομίας και την επίδραση των νέων τεχνολογιών στην επικοινωνία και το επιχειρείν ισχύει αναμφίβολα για το μέγεθος της ελληνικής αγοράς. Οι προκλήσεις είναι τεράστιες αλλά η διεθνοποίηση μέσω του ηλεκτρονικού εμπορίου δίνει τη μοναδική ευκαιρία σε όλων των ειδών επιχειρήσεων, να κερδίσουν νέες αγορές και τους (υψηλού βιοτικού επιπέδου) καταναλωτές τους, οι οποίοι σε ορισμένες περιπτώσεις μπορούν να αγκαλιάσουν το προϊόν ή την υπηρεσία περισσότερο από ότι η τοπική αγορά.
Το πόσο ενδιαφέρουσα είναι η αγορά του ηλεκτρονικού επιχειρείν δείχνουν τα νούμερα: Για το 2011, ο συνολικός τζίρος της ανήλθε στα 200 δισ. ευρώ στην ευρωπαϊκή αγορά. Συγκεκριμένα, οι χώρες με το μεγαλύτερο τζίρο είναι η Αγγλία με 59,4 δισ. ευρώ, η Γερμανία με 45,7 δισ. ευρώ και η Γαλλία με 38,66 δισ. ευρώ. Ο συνολικός τζίρος αυτών αντιπροσωπεύει το 71% του συνολικού τζίρου του ευρωπαϊκού ηλεκτρονικού εμπορίου. Αντίστοιχα, το 2013 ο παγκόσμιος τζίρος του ηλεκτρονικού εμπορίου θα αγγίξει το ποσό του ενός τρισ. δολαρίων. Από αυτό το 33,55% θα προέρχεται από τις αγορές της Ασίας, το 29,39% από την Ευρώπη, το 24,43% από την Αμερική και το 12,64% από τον υπόλοιπο κόσμο.
Η εξασφάλιση, λοιπόν, ενός μέρος του τζίρου μέσω του ηλεκτρονικού εμπορίου με την ανάπτυξή του στις ξένες αγορές είναι άκρως ελκυστική για τους έλληνες εξαγωγείς και τους ιδιοκτήτες των ελληνικών ηλεκτρονικών καταστημάτων. Αυτό εκ πρώτης άποψης φαίνεται απλό και υπόσχεται ταχεία ανάπτυξη απαιτεί όμως πάνω από όλα, δύο πράγματα: πρώτο γνώση για το ποιοι είναι οι παράγοντες επιτυχίας ενός ηλεκτρονικού καταστήματος
και δεύτερο απαιτεί μια ολοκληρωμένη ανάλυση, η οποία θα πρέπει να απαντήσει στα εξής ερωτήματα:
Η πώληση αγαθών και υπηρεσιών μέσω του διαδικτύου θα πρέπει να αποτελέσει έναν από τους κύριους στρατηγικούς στόχους των ελληνικών επιχειρήσεων και των διοικήσεων τους. Επιπλέον, οι εταιρείες δεν θα πρέπει να περιοριστούν αποκλειστικά στην πώληση προϊόντων και υπηρεσιών εντός της ελληνικής επικράτειας, αλλά θα πρέπει μέσω του ηλεκτρονικού εμπορίου να κερδίσουν τις (ελκυστικές) ξένες αγορές. Η ανάπτυξη (νέων) επιχειρηματικών μοντέλων με κριτήριο την ποιότητα των ελληνικών (παραδοσιακών) προϊόντων και των υπηρεσιών γύρω από τον τουρισμό αποτελούν «μεθόδους πώλησης» που χρήζουν ιδιαίτερης «αποκλειστικής» εμπορικής εκμετάλλευσης, με μια μόνο κατεύθυνση: από μέσα (ελληνική αγορά) προς τα έξω (ξένες αγορές).
Δείτε εδώ το άρθρο του Ευστάθιου Ιντζεϊδη, στο neocommerce.gr.
Σχόλια