Εάν λάβουμε υπόψη την πρόσφατη έρευνα του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και της ICAP Group AE για τον κλάδο της κινητής τηλεφωνίας, τότε μόλις το 5% των χρηστών κινητών τηλεφώνων στην Ελλάδα χρησιμοποιούν το κινητό τους τηλέφωνο, για να έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο. Συνεπώς, μπορούμε να εκτιμήσουμε πόσοι από αυτούς πραγματοποιούν τις αγορές τους μέσω των κινητών συσκευών τους – ένα δηλαδή απειροελάχιστο ποσοστό. Η διείσδυση του M-Commerce βρίσκεται στα επίπεδα του E-Commerce πριν από 12 περίπου χρόνια.
Πηγή: EUROSTAT και Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελβετίας
Πολυάριθμες μελέτες και διάφοροι εμπειρογνώμονες επιβεβαιώνουν την τεράστια δυναμική του Μ-Commerce. Η τεράστια όμως ευφορία για τις κινητές εφαρμογές του ηλεκτρονικού επιχειρείν και των «έξυπνων» συσκευών (Smart Phones) είναι δυσανάλογη των εσόδων που πραγματικά θα πραγματοποιηθούν στο εγγύς μέλλον. Το «κινητό» επιχειρείν, σε αυτό το στάδιο, είναι μια παραπλανητική αγορά που προωθείται από τους διάφορους κατασκευαστές και φέρνει «καλές δουλειές», ειδικά σε διάφορες διαφημιστικές και σε «νεοσύστατες» εταιρείες υπηρεσιών. Φυσικά, είναι κατανοητό και θεμιτό να θέλει κάποιος να είναι ο πρόδρομος σε μια «νέα» επιχειρηματική δραστηριότητα και να αποκομίσει όφελος από αυτή τη δραστηριότητα. Όμως, η ερώτηση είναι πόσο σχετικό είναι το «κινητό» επιχειρείν για την αγορά του ηλεκτρονικού επιχειρείν.
Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό είναι ότι το M-Commerce δεν είναι μετρήσιμο. Η διαφοροποίηση έγκειται στο ότι η καταχώρηση και η καταμέτρηση των εσόδων του ηλεκτρονικού επιχειρείν είναι από τη μια μεριά ξεκάθαρη ενώ από τη άλλη η αντίστοιχη του M-Commerce είναι τεχνική. Και αυτό, διότι δεν υφίσταται η πληροφορία για το εάν και πόσο συχνά ένας χρήστης είναι διαδικτυακά «εν κινήσει». Άλλωστε τι σημαίνει ότι κάποιος είναι «mobile»; Προσδιορίζεται αυτό από τη χρήση των συσκευών των Tablets, των Netbooks ή των Smart Phones ή μήπως από τη χρήση της ασύρματης πρόσβασης (Wi-Fi) και των δικτύων των εταιρειών της κινητής τηλεφωνίας; Και εάν κάποιος κάνει αγορά μέσω του κινητού του όχι όμως «εν κινήσει» αλλά εσωτερικά μέσα στο σπίτι του, λογίζεται αυτό ως M-commerce; Και εάν κάποιος αγοράσει κάποια στιγμή ένα προϊόν από το ίδιο κατάστημα τη μια φορά μέσω Smart Phone και την επόμενη φορά από Tablet ή μέσω Wi-Fi, θα καταχωρηθούν ξεχωριστά οι αντίστοιχες πωλήσεις;
Η διάκριση των πωλήσεων από απόσταση μεταξύ αυτών του ηλεκτρονικού εμπορίου, της δια αλληλογραφίας, του τηλεμάρκετινγκ, του social- και m-commerce έχει καταστεί άνευ αντικειμένου και αυτό διότι όλα τα παραπάνω μπορούμε να τα εντάξουμε στο «διαδραστικό» εμπόριο. Ίσως, θα έπρεπε λοιπόν να συμβιβαστούμε με την ιδέα ότι το ηλεκτρονικό εμπόριο συμπεριλαμβάνει όλες οι αγορές που πραγματοποιούνται μέσω όλων των ηλεκτρονικών συσκευών, άσχετα από τη συσκευή και το μέρος που πραγματοποιήθηκαν αυτές οι διαδικτυακές αγορές. Όπως είχαμε αναφέρει σε παλαιότερο άρθρο μας, πρώτιστο μέλημα των φορέων της ελληνικής αγοράς θα πρέπει να είναι η διαφάνεια της ελληνικής αγοράς του Ηλεκτρονικού Εμπορίου, η οποία με τη σειρά της θα οδηγήσει και στην ανάπτυξή του. Επιπροσθέτως, η πιστοποίηση των ηλεκτρονικών καταστημάτων από ανεξάρτητες αρχές, σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας τους, κρίνεται επιτακτική. Είναι καιρός για δράση λοιπόν, εάν θέλουμε να κερδίσουμε τον καταναλωτή, Έλληνα ή Ξένο.
Δείτε εδώ το άρθρο του Ευστάθιου Ιντζεϊδη, στο neocommerce.gr.
Σχόλια