Μπείτε σε ευθεία τροχιά για το διάστημα και ασφαλιστείτε για 500 εκατ. δολάρια
Σε ευθεία τροχιά τα ταξίδια αναψυχής στο διάστημα. Είτε με κυβερνητικά οχήματα, είτε με ιδιωτικά. το διάστημα γίνεται ατομική υπόθεση. Όσοι περάσουν στην καμπίνα και πάρουν θέση στα καθίσματα με θέα το διάστημα λαμβάνοντας την εικόνα για τα δεδομένα πτήσης από το πιλοτήριο με εξωτερικές και εσωτερικές κάμερες, θα ασφαλιστούν για 500 μέχρι 750 εκατ. δολάρια.
Ο τουρισμός στο διάστημα εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας του 1990 με μια συμφωνία που υπεγράφη μεταξύ της ρωσικής εταιρείας MirCorp και της αμερικανικής εταιρείας Space Adventures Ltd, έτσι το διάστημα έγινε ιδιωτική υπόθεση πολλών εκατομμυρίων. Ταξίδι στο διάστημα είναι αδύνατο να γίνει χωρίς ασφάλιση. Αν δεν προσδιοριστούν επακριβώς τα θέματα ευθύνης και περιουσίας, κανένα διαστημικό έργο δεν μπαίνει σε τροχιά. Από την λύση που θα δώσουν οι ασφαλιστικές εξαρτώνται οι οικονομικές δραστηριότητες όλων των φορέων και η κερδοφορία τους. Για παράδειγμα, η μεγαλύτερη και σχεδόν βέβαιη καταστροφή που γίνεται από μία εκτόξευση είναι στο περιβάλλον, ο κίνδυνος είναι υψηλός και οι απώλειες υψηλές και συχνότατες.
Έργο δεν «παίζεται» αν δεν καλυφθούν οι κίνδυνοι, ακόμα και πριν από την εκτόξευση του αεροσκάφους, ο κύκλος των επιχειρήσεων που θέτει το αεροσκάφος σε θέση τροχιάς, ο κύκλος εκτόξευσης για κινδύνους περιουσίας και ευθύνες απέναντι σε τρίτους.
Περίπλοκες ασφαλίσεις για λίγους
Η ασφάλιση του διαστήματος καλύπτει όλες τις κατηγορίες ασφάλισης που περιλαμβάνονται στις κατά ζημιών ασφαλίσεις, όπως είναι η αμοιβαιότητα όπου το καταβληθέν από τους πολλούς ασφάλιστρο αποζημιώνει τις απαιτήσεις των λίγων. Το τυχαίο, όπου κάτι συμβαίνει αντίθετα με την πρόβλεψη, την αποζημίωση όπου δεν πρέπει ξεπερνά την αξία που είχε το απολεσθέν αντικείμενο πριν την επέλαση της ζημιάς. Και ο ηθικός κίνδυνος, δηλαδή η απόκτηση του ασφαλιστηρίου συμβολαίου να μην λειτουργεί ως μοχλός μεταβολής συμπεριφοράς του κατόχου, με άλλα λόγια οι απαιτήσεις θα πρέπει να υποβάλλονται με κριτήριο την εντιμότητα και την ειλικρίνεια.
Πώς λειτουργούν τα γρανάζια της ασφάλισης
Η ασφάλιση στο διάστημα διαφέρει από τις χερσαίες, θαλάσσιες, εναέριες ασφαλίσεις για το λόγο αυτό πάνω στις κλασικές ασφαλίσεις έχουν γίνει προσαρμογές. Όλοι όσοι συμμετέχουν, και καθένας ξεχωριστά, φέρουν κινδύνους που είναι μοναδικοί. Ορισμένοι από τους κινδύνους συναντώνται στην φάση της κατασκευής, της αποθήκευσης, της μεταφοράς, της εκτόξευσης, είναι και οι κίνδυνοι λειτουργίας του δορυφόρου.
Από την στιγμή που οι δραστηριότητες στο διάστημα αποκτούν και ιδιωτικό χαρακτήρα με εμπορικές πτυχές εισάγεται και η έννοια της ασφάλισης αστικής ευθύνης των δορυφόρων ή των χειριστών αυτών στο έδαφος και στο διάστημα. Για κατασκευαστές εξοπλισμού, προμηθευτές κ.τ.λ.
Ζημιές
Στο έδαφος, οι δορυφόροι, αλλά και οι εκτοξευτές, είναι ασφαλισμένοι κατά τη διάρκεια των φάσεων συναρμολόγησης, ολοκλήρωσης, δοκιμής, μεταφοράς και στο χώρο εκτόξευσης, έναντι των κινδύνων που προέρχονται από αίτια όπως πτώσεις, συγκρούσεις, φωτιά κ.λπ. Αυτές οι ασφάλειες καλύπτονται από τα συμβόλαια «Marine Cargo».
Στη φάση της εκτόξευσης, ρόλο παίρνουν τα ασφαλιστήρια εδάφους. Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης, καλύπτονται μόνο δορυφόροι, ενώ οι εκτοξευτές δεν είναι άμεσα ασφαλισμένοι. Ωστόσο τα πρακτορεία εκτόξευσης προσφέρουν στους πελάτες τους την «Εγγύηση κινδύνου εκτόξευσης», επιτρέποντας, σε περίπτωση αποτυχίας την συμμετοχή του πελάτη για δεύτερη φορά ή οικονομική αποζημίωση.
Η διάρκεια των εγγυήσεων κυμαίνεται από μερικές ημέρες, έως ένα έτος ή για χρόνια. Για φάσεις εκτόξευσης και λειτουργίας σε τροχιά, οι δορυφόροι είναι ασφαλισμένοι για οποιαδήποτε ολική, μερική ή ολική απώλεια. Οι πολιτικές ζημιών έχουν σχεδιαστεί για να εγγυώνται την απώλεια ελέγχου, την καταστροφή, την αδυναμία επίτευξης της καθορισμένης τροχιάς,
Ευθύνες
Τα ασφαλιστήρια συμβόλαια αστικής ευθύνης πρέπει να ανταποκρίνονται σε πιθανές αξιώσεις ευθύνης, όχι μόνο βάσει του καθεστώτος ευθύνης που προβλέπεται στη Σύμβαση Ευθύνης Διαστήματος του 1972, αλλά και βάσει της ισχύουσας εθνικής νομοθεσίας. Σχηματικά, υπάρχουν δύο κύριες κατηγορίες αστικής ευθύνης για τους συμμετέχοντες σε μια διαστημική επιχείρηση: αστική ευθύνη που σχετίζεται με τη λειτουργία του διαστημικού σκάφους και η αστική ευθύνη για διαστημικά προϊόντα έναντι κατασκευαστών, προμηθευτών εξοπλισμού για ζημιές σε τρίτο μέρος λόγω ελαττωματικού προϊόντος.
Μέχρι και 750 εκατ. δολάρια
Αυτές οι εγγυήσεις ευθύνης είναι διαθέσιμες, έως και πεντακόσια εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, ή ακόμη και επτακόσια πενήντα για ορισμένους κινδύνους. Οι αντισυμβαλλόμενοι είναι οι φορείς εκκίνησης για τη φάση εκτόξευσης και οι φορείς για την εκτόξευση και φάση τροχιάς.
Όλοι οι συμμετέχοντες στη λειτουργία εκτόξευσης καλύπτονται επίσης γενικά για ευθύνες σύμφωνα με τις πολιτικές ευθύνης για διαστημόπλοια (συμπεριλαμβανομένων των κατασκευαστών του εκτοξευτή και του δορυφόρου, καθώς και όλων των υπεργολάβων και προμηθευτών). Το ίδιο ισχύει συχνά στις πολιτικές ευθύνης σε τροχιά. Τα όρια εγγύησης ποικίλλουν ανάλογα με τις νομικές διατάξεις εάν υπάρχουν ή ανάλογα με την αντίληψη του κινδύνου από τους φορείς εκμετάλλευσης.Το ασφάλιστρο που σχετίζεται με αυτόν τον κίνδυνο καθορίζεται από τους ασφαλιστές μετά από ανάλυση έκθεσης.
Σχόλια