Τα τελευταία δύο χρόνια πολύς λόγος γίνεται για ένα νέο, καινοτόμο επιστημονικό πεδίο. το Gamification, ελληνιστή Παιχνιδοποίηση. Κάποιοι το προσεγγίζουν με σκεπτικισμό, κάποιοι άλλοι με ενθουσιασμό ως προς τα αποτελέσματά του.
Στο παρόν άρθρο θα προσπαθήσω να είμαι όσο μπορώ αντικειμενική και το δηλώνω αυτό εξ' αρχής διότι είμαι fun του Gamification αλλά υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Όπως λοιπόν προείπα, το Gamification είναι ένα νέο επιστημονικό πεδίο και όπως καθετί νέο θα πρέπει να το ορίσουμε ώστε να γίνει κατανοητό. Με τον όρο αυτόν αναφερόμαστε στη χρήση/ενσωμάτωση διαφόρων μηχανισμών/χαρακτηριστικών παιχνιδιού σε καταστάσεις/δραστηριότητες που δεν σχετίζονται με το παιχνίδι με στόχο την εξεύρεση λύσεων μέσω της αλλαγής συμπεριφοράς των χρηστών καθώς και της αύξησης της συμμετοχικότητας και της δέσμευσής τους.
Εφαρμογές συστημάτων gamification απαντώνται κυρίως σε επίπεδο διαδικτύου, δηλαδή σε πλατφόρμες, ιστοσελίδες, blogs κάνοντας χρήση εργαλείων και μηχανισμών που εφαρμόζονται στην ανάπτυξη video-games. Όμως αυτό το γεγονός δεν αποκλείει και την περίπτωση εφαρμογής του σε δράσεις εκπαίδευσης, αειφόρου ανάπτυξης, προσωπικής ανάπτυξης και ανάπτυξης κοινοτήτων εκτός διαδικτύου. Οι περισσότερες από αυτές επικεντρώνονται κυρίως στη χρήση πόντων και σημάτων (PBL-Points, Badges, Leaderboards) χωρίς να αξιοποιούν ούτε να ενσωματώνουν πλήρως νέες και καινοτόμες καλές πρακτικές επιστημονικών πεδίων όπως της ψυχολογίας, της διοίκησης επιχειρήσεων, του σχεδιασμού παιχνιδιών (αυτές είναι και οι προϋποθέσεις στις οποίες προαναφέρθηκα) κ.ά.
Λόγω του ότι ένα απλό κείμενο δεν μπορεί να αποδώσει τον fun «χαρακτήρα» του Gamification και για να καταστεί εφικτή από τους αναγνώστες η απόκτηση της γενικής εικόνας (big-picture) του πολύ ενδιαφέροντος αυτού πεδίου, αποφάσισα να χρησιμοποιήσω έναν πιο game-like και fun τρόπο παρουσίασης, αυτόν της οπτικοποίησης (visualization).
Σχόλια