Έχω μια θολή εικόνα όταν φέρνω στο μυαλό μου τον όρο "εταιρική ιστοσελίδα". Ασυναίσθητα σκέπτομαι δύο οριζόντιες μπάρες, συνήθως μπλε, στην κορυφή και στο τέλος της σελίδας—η μία έχει το λογότυπο και το μενού και η άλλη το footer. Σκέπτομαι πορτοκαλί χρώμα για τα links. Ένα sidebar σε αποχρώσεις του γκρι και με έμφαση στα social media. Και κυρίως βαρετά κείμενα.
Αυτή η ελαφρώς προβοκατόρικη εισαγωγή είμαι βέβαιος ότι δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Τουλάχιστον όχι ολόκληρη. Όμως κατά πάσα βεβαιότητα, αυτός που αποκαλούμε "μέσος επισκέπτης του Διαδικτύου" έχει μια αντίστοιχου ύφους εικόνα εντυπωμένη στο μυαλό του όταν ακούει τις λέξεις "εταιρική ιστοσελίδα".
Γιατί συμβαίνει αυτό και πώς μπορούμε να το αλλάξουμε;
Γιατί οι εταιρικές ιστοσελίδες είναι αδιάφορες;
Η σύντομη απάντηση: γιατί είναι (μόνο) σοβαρές.
Η λιγότερο σύντομη απάντηση: Οι εταιρείες στην Ελλάδα συνήθως επιθυμούν να βγάλουν ένα προφίλ σοβαρότητας. Αυτό σαφώς και είναι θετικό, καθώς η εμπιστοσύνη —που ασφαλώς είναι ευκταία από κάθε εταιρεία— στέκεται ένα βήμα πιο κοντά σε κάποιον που είναι σοβαρός, παρά σε κάποιον που δεν είναι. Το πρόβλημα είναι ότι οι περισσότερες εταιρείες σταματούν εκεί, δεν αναδεικνύουν άλλα χαρακτηριστικά τους.
Αν η εταιρεία ήταν ένας άνθρωπος, ασφαλώς και δε θα μπορούσε να είναι πάντα σοβαρός. Θα χαμογελούσε, θα θύμωνε, θα γλύκαινε, θα αστειεύοταν, θα αναπολούσε και γενικά θα περνούσε μια γκάμα συναισθημάτων και φάσεων. Όπως όλοι μας εξάλλου. Νομίζω ότι οι εταιρικές, ειδικά, ιστοσελίδες έχουν αποκλείσει κάθε άλλη στάση και ύφος κι εμμένουν στη σοβαρότητα. Η οποία σοβαρότητα όταν είναι στείρα μπορεί εύκολα να μετακυλήσει σε σοβαροφάνεια.
Το Διαδίκτυο όμως είναι απαιτητικό: επισκεπτόμαστε και κυρίως εμπιστευόμαστε αυτούς που όχι μόνο είναι αξιόλογοι, αλλά μιλούν και σε άλλα τμήματα του εγκεφάλου εκτός από τον Νεοφλοιό, ο οποίος σχετίζεται με τη λογική και σκέψη. Ποια άλλα; Το Μεταιχμιακό Σύστημα, το οποίο είναι υπεύθυνο για τα συναισθηματικό μας κόσμο και τις παρορμήσεις μας.
Με άλλα λόγια, όπως και στην πραγματική ζωή, έχουμε ανάγκη να δούμε κι αυτό που κάποιοι το λένε "ανθρώπινο πρόσωπο". Έχουμε ανάγκη να εμπιστευθούμε, να θαυμάσουμε, να εμνπευστούμε και να απελευθερωθούμε από τη στυγνή πραγματικότητα. Γιατί οι ιστοσελίδες μας να αγνοούν όλες αυτές τις παραμέτρους;
Αν είστε οι κάτοχοι μιας εταιρικής ιστοσελίδας, κάντε σας παρακαλώ μια παύση και μπείτε στο site σας. Πόσο ζυγίζει η σοβαρότητα και πόσο όλα τα άλλα συναισθήματα μαζί στη δική σας σελίδα;
Γιατί; Γιατί φοβόμαστε.
Και γιατί θέλουμε να είμαστε μόνο σοβαροί; Κυρίως γιατί φοβόμαστε.
Φοβόμαστε το μέσο, που δεν το γνωρίζουμε όσο θα έπρεπε. Φοβόμαστε ότι πιθανόν να μας περάσουν για επιπόλαιους. Φοβόμαστε γιατί μπορούμε εύκολα να αποδομήσουμε ένα προφίλ που καλλιεργούσαμε χρόνια. Φοβόμαστε, γιατί έχουμε καεί στο παρελθόν και δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε επαγγελματίες του Διαδικτύου.
Έχουμε χίλιους λόγους να φοβόμαστε και οι περισσότεροι από αυτούς δικαίως υπάρχουν. Αλλά όσο οι φόβοι αυτοί κυριαρχούν, τόσο πιο βαρετές είναι οι ιστοσελίδες μας και τόσο περισσότερα χάνουμε επιχειρηματικά. Γιατί, βεβαίως, ο διαδικτυακός τόπος μιας εταιρείας οφείλει να έχει σαφείς επιχειρηματικούς στόχους —θεωρώ ότι αυτό είναι εντελώς ξεκάθαρο, τον έχουμε περάσει αυτόν τον κάβο.
Το πειστικό επιχείρημα που λέω στον εαυτό μου για να ξεπεράσω τους δικούς μου φόβους το έχω πάρει από μια ταινία: Get busy living or get busy dying.
Αν δεν τολμήσουμε να διαφοροποιηθούμε, ν' αλλάξουμε, χωρίς ν' απαρνηθούμε αυτό που είμαστε, να κάνουμε πράγματα που δεν τολμούν οι άλλοι, τότε το νόμισμα με το οποίο θα πληρωθούμε λέγεται "αδιαφορία" και θα γίνουμε πλούσιοι από αυτό.
Πώς κάνουμε τις εταιρικές μας ιστοσελίδες καλύτερες;
Με γνώση κι αποφασιστικότητα.
Το Διαδίκτυο δεν είναι μια μείξη των άλλων μέσων βλ. τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδα κλπ. Είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Όσο δεν αντιλαμβανόμαστε βαθιά τη φύση του, τόσο μεγαλύτερα είναι τα λάθη που κάνουμε. Η ιστοσελίδα μας π.χ. δεν είναι ένα κανάλι περασμένο στη μνήμη της τηλεόρασης, που θες δε θες κάποια στιγμή θα πέσεις πάνω του. Είναι μία ακόμα ανάμεσα σε δισεκατομμύρια άλλες κι ο επισκέπτης είναι ένα κλικ μακριά από το να την κλείσει και να μην την επισκεφτεί ποτέ ξανά. Άρα, κάτι καλό πρέπει να κάνουμε γι' αυτόν τον άνθρωπο.
Ο οποίος άνθρωπος είναι πάντα ένα βήμα πιο μπροστά από εμάς. Ενημερώνεται, προσαρμόζεται κι αλλάζει πιο γρήγορα από κάθε site. Ψάχνει με αγωνία να βρει πράγματα που να τον καλύπτουν και ν' αξίζουν τον πολύτιμο χρόνο του. Στο Διαδίκτυο τα μεγάλα, υπερφίαλα "εγώ" ισοπεδώνονται για πλάκα κι αυτό είναι χαιρέκακα διασκεδαστικό. Οι λόγοι, οι χαιρετισμοί, τα δελτία τύπου και τα περήφανα πορτραίτα είναι κόκκινο πανί για τον ταύρο (βλ. επισκέπτη) και σε αυτό το παιχνίδι ο ταυρομάχος πάντα χάνει.
Συνεπώς, η γνώση του μέσου είναι βασικός παράγοντας της επιτυχίας μιας ιστοσελίδας.
Το άλλο συστατικό είναι η αποφασιστικότητα, η διάθεση να κάνουν οι σωστοί άνθρωποι τη σωστή δουλειά.
Προφανώς, λοιπόν, δεν μπορεί ο ανηψιός κάποιου στελέχους της εταιρείας να αναλάβει το σχεδιασμό της ιστοσελίδας σας. Δεν μπορεί η project manager που είχε καλό βαθμό στην Έκθεση στο σχολείο να γράψει τα κείμενα για το site και πάει λέγοντας. Χρειάζεστε επαγγελματίες εδώ. Αληθινούς επαγγελματίες.
Το κακό βέβαια με αυτούς είναι ότι στοιχίζουν. Συχνά στοιχίζουν πολλά. Αλλά η καλή δουλειά επιστρέφει το κόστος. Αν πραγματικά είστε αποφασισμένοι να κάνετε τη διαφορά, ερευνήστε διεξοδικά τις επιλογές σας. Βρείτε τους κατάλληλους ανθρώπους και πιέστε για συγκεκριμένες απαντήσεις. Αν δε σας ικανοποιούν, προχωρήστε στον επόμενο. Εκπτώσεις μην κάνετε.
Λένε ότι ο Marlon Brando ήταν τόσο παθιασμένος με τους ρόλους του, που στο τέλος κάθε ταινίας είχε μεταμορφωθεί στο χαρακτήρα του ήρωα που κάθε φορά υποδυόταν. Ο κειμενογράφος, ο designer, ο developer που θα προσλάβετε πρέπει να μπορεί να το κάνει αυτό, έστω και λίγο. Να σας κατανοήσει τόσο καλά που να μπορεί να μεταφέρει στο Διαδίκτυο αυτό που πραγματικά είστε και να σας βοηθήσει να διαφοροποιηθείτε. Να κάνει, δηλαδή την ιστοσελίδα σας λιγότερο αδιάφορη.
Ξεκινήστε από τα κείμενά σας. Είναι η λυδία λίθος της ιστοσελίδας σας. Κάντε μοναδικά όσο εσείς. Επενδύστε στην ειλικρίνια κι όχι στο πως θα θέλατε να είναι τα πράγματα. Η ειλικρίνια πάντα ξεπληρώνεται.
Συνεχίστε με το design. Ο σχεδιασμός της ιστοσελίδας είναι εντελώς απαραίτητο να βασίζεται πάνω στα κείμενα. Να απεικονίζει αυτά που οι λέξεις δεν μπορούν να πουν και να διαδίδει τις ιδέες σας με τρόπο διαφορετικό.
Προχωρήστε με το development. Η ανάπτυξη μιας εταιρικής ιστοσελίδας, συνήθως δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις ανάπτυξης. Βεβαιωθείτε ότι καλύπτονται όλες και μερικές ακόμα που σκέπτεστε μελλοντικά.
Όσο για το marketing και η επικοινωνία προς τα έξω; Αυτά οφείλουν να έρθουν ως επιστέγασμα της γενικότερης προσπάθειάς σας. Έχω την άποψη ότι το καλό προϊόν έχει λιγότερη ανάγκη το marketing από το κακό. Γιατί το καλύτερο marketing ήταν και πάντα θα είναι το word to mouth. Αν έχετε κάνει τα πάντα μέχρι στιγμής σωστά, τότε τα δύσκολα έχουν περάσει.
Συνοψίζοντας
Η λέξη "εταιρεία" είναι συχνά κάτι ψυχρό, κάτι απρόσωπο. Η "εταιρική ιστοσελίδα" κατάφερε μέσα στα τελευταία χρόνια να γίνει κάτι ακόμα πιο αδιάφορο, κάτι που αξίζει να το αποφύγει κανείς στο Διαδίκτυο.
Προφανώς όλο αυτό είναι λάθος. Είναι στο χέρι μας να δείξουμε στον κόσμο ότι οι εταιρικές ιστοσελίδες, και κατ' επέκταση οι εταιρείες, είναι καλό πράγμα, είναι χώροι δημιουργίας κι άνθησης. Έχουμε πολύ χρόνο μπροστά μας, αρκεί να το κάνουμε σωστά.
Σχόλια