Αυτή τη φράση την ακούω αρκετά συχνά, ίσως και συχνότερα από όσο θα έπρεπε. Κυρίως, βγαίνει από τα χείλη επιχειρηματιών και διευθυνόντων συμβούλων και όχι απαραίτητα μικρών επιχειρήσεων. Να προλάβω τυχόν σκέψεις σας και να αναφέρω ότι η πανδημία δεν έχει καμία σχέση με τα συγκεκριμένα αφού τα ίδια άκουγα και πολύ πιο πριν.
Γιατί δεν σκέφτεστε να προσλάβετε νέα στελέχη, σε διευθυντικές θέσεις; Δεν θα μπορούσα να αποφύγω αυτό το είδος της ερώτησης και οι απαντήσεις που συνήθως λαμβάνω κινούνται σε αυτές τις τρεις κατευθύνσεις:
- «Φοβάμαι ότι θα έλθουν σε μας, θα μάθουν την δουλειά και στη συνέχεια θα φύγουν για να πάνε σε άλλη εταιρία...»
- «Το πρόβλημα είναι ότι όταν προσλαμβάνουμε νέα στελέχη, τα παλιά που υποτίθεται ότι πρέπει να τα καθοδηγούν, τα εμποτίζουν με τον δικό τους αρνητισμό... και μετά από μερικούς μήνες παραιτούνται...»
- «Προτιμώ να προωθήσω δικούς μας ανθρώπους που ξέρουν τη δουλειά και τους εμπιστεύομαι...»
Ας με συμπαθάνε, λοιπόν, όσοι λένε αυτά που λένε διότι δεν θα τους επαινέσω και δεν θα τους χρυσώσω τα χάπι. Αυτά που εγώ «διαβάζω» είναι μάλλον διαφορετικά από όσα οι ίδιοι ισχυρίζονται. Πάμε ένα-προς-ένα.
- Άρα, με τη λογική σας, δεν θα πρέπει να προσλάβετε ποτέ νέα στελέχη. Ακόμα και αν η εταιρία μεγαλώνει, εσείς θα μένετε με τα ήδη υπάρχοντα. Θα καταλήξετε με εβδομηντάρηδες διευθυντές πωλήσεων και με στελέχη παραγωγής που έχουν μείνει στη δεκαετία του ’90. Όταν ο ανταγωνισμός θα έχει νέους, δυναμικούς ανθρώπους με διάθεση και όρεξη για ανάπτυξη, οι δικοί σας θα κάνουν τα χαρτιά τους για να πάρουν σύνταξη για βαρέα και ανθυγιεινά. Μεγάλη επιτυχία! Και γιατί φοβάστε ότι θα φύγουν; Μήπως επειδή δεν μπορείτε να τους κρατήσετε; Δεν μπορείτε ή δεν ξέρετε; Φοβάστε ότι θα πάνε σε άλλη εταιρία; Για θυμηθείτε καλύτερα, εσείς τι κάνατε τότε; Πόσες θέσεις και εταιρίες αλλάξατε πριν καταλήξετε εδώ; Μάλλον, σας βλέπω να ζείτε με τους φόβους σας.
- Φαίνεται πως το έχετε ξαναζήσει και ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται. Οι παλιοί που δεν θέλουν τους καινούργιους διότι «χαλάνε την πιάτσα», με τις νέες τους ιδέες, γνώσεις και εμπειρίες. Φοβούνται μήπως εξελιχθούν πιο γρήγορα και τους πάρουν την καρέκλα. Σωστά; Και εσείς τι έχετε κάνει για αυτό; Το αφήνετε και συμβαίνει; ‘Η μήπως δεν ξέρετε πάλι τι πρέπει να κάνετε; Μήπως φοβάστε μη φύγει η παλιά φρουρά; Μη φοβάστε καθόλου. Αυτοί έχουν βγάλει ρίζες. Που θα βρουν καλύτερα; Και ποιος θέλει να προσλάβει δεινόσαυρους πέρα από κάποιο μουσείο Φυσικής Ιστορίας; Μήπως τα καινούργια στελέχη που προσλαμβάνετε φεύγουν επειδή βλέπουν ότι υπάρχουν στεγανά, ότι δεν θα έχουν ευκαιρίες εξέλιξης, ότι η εταιρία κινείται με 50 όταν αυτά πηγαίνουν με 100; Γιατί πιστεύω ότι όλα αυτά τα γνωρίζετε αλλά δεν κάνετε τίποτα για να τα διορθώσετε; Σας ακούω να μουρμουρίζετε ότι «για να κάνουμε όσα υπονοείς, θα πρέπει να φέρουμε τα πάνω-κάτω». Κάντε το. Ποιος σας κρατάει;
- Έχετε δίκιο! Που να ξεβολεύεστε τώρα; Περιγραφές θέσεις εργασίας, αγγελίες, ξεσκαρτάρισμα βιογραφικών, συνεντεύξεις και μετά αποφάσεις για το ποιος υποψήφιος είναι πιο κατάλληλος. Έχετε πρόβλημα να εμπιστευθείτε νέα στελέχη που θα έλθουν από την αγορά ή μήπως έχετε συνηθίσει με τα υπάρχοντα; Και για πείτε μου: τα στελέχη που θα προωθήσετε σε διευθυντικές θέσεις, έχουν εμπειρία με ανθρώπους; Έχουν διοικήσει ομάδες; Ξέρουν από people management; Εντάξει, σας άκουσα... θα σας εξηγήσω τι σημαίνει αυτός ο όρος όταν βρεθούμε δια ζώσης.
Κανονικά θα έπρεπε να γράψω ακόμα δέκα λέξεις, έναν επίλογο. Φτιάξτε τον δικό σας και να είστε ευγενικοί!
Σχόλια