Μια εναλλακτική ανάγνωση των δηλώσεων του κ. Στουρνάρα. Να σώσουμε τις μικρές επιχειρήσεις

Η πανδημία συνεχίζεται και όταν σταματήσει (ή περιοριστεί) θα αφήσει πίσω της οικονομικά συντρίμμια. Αύξηση πτωχεύσεων επιχειρήσεων, συνακόλουθη αύξηση της ανεργίας παράλληλα με την κατάργηση πολλών θέσεων εργασίας, ως επί το πλείστον χαμηλής εξειδίκευσης, εξαιτίας της επιτάχυνσης του αυτοματισμού και της ψηφιοποίησης και αύξηση της φτώχειας και οι διευρυνόμενες κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες τόσο μεταξύ χωρών όσο και μεταξύ νοικοκυριών εντός των χωρών.

Η ελληνική οικονομία βασίζεται σε ποσοστό πάνω από το 40% του ΑΕΠ της σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που βέβαια δεν έχουν καμμία σχέση με τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές σε μέγεθος και δυναμική. Ειδικά στον πρωτογενή τομέα (γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία) οι επιχειρήσεις είναι οικογενειακές και ιδιαίτερα ευάλωτες σε οικονομικές αντιξοότητες. Για παράδειγμα, οι δεκάδες οινοποιητικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα παράγουν εξαιρετικό μεν κρασί, αλλά είναι πολύ δύσκολα εξαγώγιμο, αφού παράγεται σε ελάχιστες ποσότητες. Για παράδειγμα μία οικογενειακή οινοποιητική επιχείρηση παράγει περίπου το 1/50 των μπουκαλιών μίας αντίστοιχης γαλλικής. Αυτό σημαίνει ότι για να κάνει εξαγωγές στη Βρετανία θα έχει πολύ μεγαλύτερο κόστος μεταφοράς / μονάδα προϊόντος απ' ό,τι η αντίστοιχη γαλλική επιχείρηση.

Στην γεωργία, το μεγάλο πρόβλημα είναι οι μικροί κλήροι. Αυτοί κάνουν ακριβή την καλλιέργεια και ασύμφορο το εμπόριο των αγαθών τους «εκτός τειχών» αφού για λίγα προϊόντα απαιτούνται δαπάνες μάρκετινγκ, ηλεκτρονικού εμπορίου, γραφειοκρατία.

Για την αλιεία, τα πράγματα είναι γνωστά και καθορισμένα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Νέα ψαράδικα δεν φτιάχνονται και ο ανταγωνισμός στις ιχθυοκαλλιέργειες από την Τουρκία, την Κροατία, το Ισραήλ, την Ισπανία είναι μεγάλος. Άρα μονόδρομος σε όλα αυτά είναι η μεγέθυνση. Ή αλλιώς «η ισχύς εν τη ενώσει». Οι συγχωνεύσεις σε όλους τους κλάδους του πρωτογενούς τομέα είναι απαραίτητη για να σωθούν οι μικροί επαγγελματίες

Να γλυτώσουμε τον «Θάνατο του εμποράκου»

Πάμε τώρα στον τριτογενή τομέα των υπηρεσιών. Ο «θάνατος του εμποράκου» είναι προ των πυλών μετά από 14 μήνες πανδημίας. Οι αντιδράσεις των επαγγελματιών σε Θεσσαλονίκη και Πάτρα δεν ήταν παράλογες. Όσο ένα μικρό εμπορικό μαγαζί παραμένει κλειστό, τόσο απαξιώνεται ως τόπος εμπορίου. Ουδείς γνωρίζει εάν την επόμενη ημέρα, ο μικρο-έμπορος θα έχει την ψυχική αντοχή να ξεκινήσει από την αρχή και ακόμη περισσότερο δεν γνωρίζουμε εάν η όποια πελατεία του θα έχει τη διάθεση να καταναλώσει. Συγχωνεύσεις στα μικρά καταστήματα δεν μπορούν να γίνουν. Όμως τα μικρά καταστήματα μπορούν να φτάσουν μέσω της τεχνολογίας στο πιο απόμακρο καταναλωτή της επικράτειας. Η πανδημία μας έδωσε άφθονα παραδείγματα. Η νοοτροπία «ελάτε στο μαγαζί μου» έχει μάλλον τελειώσει. Πλέον οι μικροί πάνε προς την πελατεία μέσω του e-commerce.

Σύμφωνα με μελέτη του Παρατηρητηρίου Ψηφιακού Μετασχηματισμού του ΣΕΒ τα οφέλη των εμπορικών επιχειρήσεων που αναπτύσσουν το κανάλι των ψηφιακών τους πωλήσεων είναι ξεκάθαρα: Ως 20% περισσότερες πωλήσεις σε σχέση με ανταγωνιστές χωρίς ψηφιακή παρουσία.

Με 5 φορές μικρότερο κόστος διατήρησης ψηφιακών πελατών έναντι απόκτησης νέων μέσω προσωποποιημένης προβολής και διαφήμισης και ως 86% αύξηση των κερδών, μέσω προσωποποιημένης τιμολόγησης και μείωσης του κόστους γενικής προβολής και προώθησης.