Πετρέλαια, συντάξεις και το μέλλον της νέας γενιάς

Λοιπόν, έχω μια σκέψη για ποιοτική αλλαγή νοοτροπίας στη χώρα μας, με οικονομικές προεκτάσεις.

Πρώτα όμως να τοποθετηθώ σε κάτι άλλο. Ειμαι ευρωπαϊστής μέχρι το κόκκαλο. Αδημονώ για τη στιγμή που ένας υπερεθνικός οργανισμός όπως η European Commission θα εφαρμόζει κεντρικά καθοδηγούμενες πολιτικές στην ώρα τους, αντί για τους ιδιοτελείς πολιτικούς που κάθε ευρωπαϊκή χώρα αναγκάζεται να υπομένει αυτο τον καιρό, βλέπε Γερμανία που το παίζει δύσκολη στην Ευρώπη μέχρι να γίνουν εθνικές εκλογές εκεί, Ολλανδία το ίδιο κλπ.

Αν βλέπει κανείς πιθανότητες εξόδου χωρών απο το ευρώ στο 50% και λοιπά αστεία, να τοποθετηθώ κι εδώ.

Το να λέει κανείς ότι θα καταρρεύσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, επομένως και το πιο δύσκολο εγχείρημα συνύπαρξης λαών τον τελευταίο αιώνα, είναι απλά αντιανθρωπιστικό. Κανείς δεν το θέλει, και ας λένε τα μαθηματικά μοντέλα και οι πολιτικοί ό,τι θέλουν.

Τέλος, μια ακόμη αρχή είναι πως δεν κάνουν τα νομίσματα ισχυρή μια οικονομία - το τί αποφασίζει να κάνει αυτή η οικονομία τους όποιους πόρους έχει είναι το μόνο που φέρνει πρόοδο.

Μέχρι όμως να καταλάβουμε όλοι μαζί την ευρωπαϊκή πραγματικότητα, είναι ώρα να κουνήσουμε κι εμείς το δαχτυλάκι μας για να έχουμε ισχυρό λόγο στο ευρωπαϊκό μέλλον.

Στην ιδέα τώρα.

Όμορφα περιγεγραμμένα στο βιβλίο 2052: A Global Forecast for the next 40 years (report για το Club of Rome, σημαντικό παγκόσμιο think tank), μεταξύ άλλων το συσσωρευμένο χρέος και τα χρεοκοπημένα συνταξιοδοτικά σύστηματα τορπιλίζουν τις μελλοντικές προοπτικές των νέων. Αυτό είναι το βασικό πρόβλημα που θα ήθελα να επιλυθεί μέσω αυτής της πρότασης, μια για πάντα στην Ελλάδα.

Ο ελληνικός προϋπολογισμός, επομένως οι φόροι όλων μας και τα χρέη που συσσωρεύουμε, επιχορηγεί με περίπου 18 δις το χρόνο τα συνταξιοδοτικά μας ταμεία. Οι εισφορές των εργαζομένων είναι κατα 18 δις λιγότερες απο τις συντάξεις που οι συνταξιούχοι έχουν διαπραγματευτεί για τους εαυτούς τους αδίκως, φορτωνοντας τη νέα γενιά με ασήκωτα βάρη για το μέλλον, και δε μιλάει κανείς για αυτό (η νέα γενιά δεν εκπροσωπείται πολιτικά).

Η πρόταση μου είναι απλή - κλείνουμε αύριο κιόλας όλα τα συνταξιοδοτικά ταμεία. Μισό λεπτό, έχει και αντάλλαγμα..

Αντί να μοιράζουμε συντάξεις απο 300 εώς 3000 ευρώ σε διαφορετικές ομάδες Ελλήνων πολιτών ανάλογα με το πόσο δυνατά φώναζαν και πόσο απεργούσαν ως εργαζόμενοι, καθιερώνουμε μια μικρή εθνική σύνταξη που δίνεται ανεξαιρέτως σε όποιον φτάνει τα 65 έτη, ποσού περίπου 400 ευρώ, το οποίο φτάνει για βασικές ανάγκες σήμερα (ρωτήστε κάθε νέο εργαζόμενο με βασικό μισθό να σας το επιβεβαιώσει, και λίγα να είναι τα καταφέρνει έτσι ή αλλιώς) ειδικά αν, όπως οι περισσότεροι 65άρηδες, υπάρχει ιδιόκτητο σπίτι και κάποιες αποταμιεύσεις ασφαλείας (προφανείς αρχικές αντιρρήσεις εδώ του στυλ "και αν έχει ο άλλος δάνεια..;" τις προλαβαίνω και παραπέμπω τους αντιρρησίες σε πρόσφατους νόμους για αναδιάρθρωση τραπεζικών δανείων ως αδιάβαστους).

Συμπληρωματικά, κάνουμε μια μεγάλη κίνηση με σημαντικά οφέλη για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας.

Μετράμε τις εισφορές που εχει δώσει κάθε εργαζόμενος μέχρι σήμερα στα ταμεία. Ανάλογα με τη συνολική εισφορά του καθενός, του δίνουμε μετοχές σε μια νέα εταιρία που θα μπορούσε να λέγεται πχ "Επενδυτικό Κεφάλαιο Νέας Ελληνικής Οικονομίας" (ΕΚΝΕΟ) και περιλαμβάνει όλα εκείνα τα οποία το κράτος δεν εχει καταφέρει να εκμεταλλλευτεί μέχρι τώρα.

Τα δίνουμε απευθείας στον ελληνικό λαό ως βασικό μέτοχο, ο οποίος με τη σειρά του μπορεί να ασκήσει τρομερή πίεση ώστε να δημιουργηθεί αξία για αυτόν, ως κύριος ιδιοκτήτης πια.

Περιλαμβάνονται:

• Δικαίωμα έρευνας κι εξόρυξης υδρογονανθράκων. Αντί να το πουλήσουμε απευθείας σε ξένη εταιρία, εκμεταλλευόμαστε το λαϊκό έρεισμα που έχουν τα 'σωτήρια' ελληνικά πετρέλαια στα οποία ο κάθε πολίτης εχει τώρα μερίδιο, ανάλογα με αυτα που εχει πληρώσει. Τώρα θα δούμε τι αξία πραγματικά έχουν.
• Δικαίωμα έρευνας κι εξόρυξης μεταλλευματων. Πάλι όσον αφορά περιοχές που η λαϊκή σοφία θέλει να είναι γεμάτες με χρυσό και αλλα ευγενή μέταλλα, δίνουμε αυτό το δικαίωμα απευθείας σε κάθε πολίτη ώστε να δούμε τι μπορεί να του αποδώσει βάσει πραγματικών ερευνών και όχι απλα μύθων.
• Όλη την ακίνητη περιουσία που το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν και δε χρησιμοποιείται. Ο Έλληνας για πολλά χρόνια τώρα πιστεύει ότι η γη είναι η καλύτερη επένδυση. Τέλεια, θα του δώσουμε όλα τα κτίρια που το κράτος δε χρειάζεται απο υπηρεσίες που κλείνουν, στρατόπεδα που συγχωνεύονται, πανεπιστήμια που κλείνουν, νοσοκομεία κλπ.
• Περιλαμβάνονται όλα εκείνα τα ακίνητα που είναι καταπατημένα απο ιδιώτες, όλα τα κρατικά αγροτεμάχια, όσα προορίζονται για τουριστική αξιοποίηση πλην Ελληνικού (αυτό είναι ξεχωριστό project ορόσημο) και ας δούμε αν τώρα πια οι καταπατητές θα μπορούν να κρυφτούν απο μια εταιρία που ανήκει σε κάθε πολίτη.
• Ολες τις απαιτήσεις από βεβαιωμένα πρόστιμα για φορολογικές παραβάσεις, που υποτίθεται ανέρχονται σε 42 δις η κάτι τέτοιο. Ο λαϊκός μύθος λέει πως όλες οι επιχειρησεις χρωστάνε και δεν πληρώνουν φόρους. Ωραία λοιπόν, εισφερει το κράτος όλες τις απαιτήσεις αυτές που δε φαίνεται να μπορεί να εισπράξει σε μια εταιρία, που ανήκει σε όλους προσωπικά και ας δούμε αν η εταιρία αυτή, ορίζοντας ιδιωτική εισπρακτική εταιρία να εκτελέσει τις εισπράξεις για λογαριασμό της, καταφέρει να μαζέψει χρήματα και να τα αποδώσει απευθείας σε κάθε Έλληνα.
• Τέλος, το πιο ελπιδοφόρο ίσως κομμάτι του ΕΚΝΕΟ. Το κράτος εισφέρει το δικαίωμα εμπορικής χρήσης τεχνολογίας που βγαίνει απο έρευνα ελληνικών πανεπιστημίων στο Κεφάλαιο, που πάλι ανήκει στον καθένα που εχει εισφέρει σε ασφαλιστικό ταμείο, προσωπικά. Τώρα πια δεν έχουμε τα πανεπιστήμια μόνο για να λέμε στο κομμωτήριο πού σπουδάζει το παιδί μας. Τώρα θέλουμε τα πανεπιστήμια να αξιολογούνται και να παράγουν έρευνα εμπορεύσιμη, κάτι για το οποίο πιέζει όλη η Ελλάδα τους πανεπιστημιακούς. Τώρα κάθε πατέντα που κατοχυρώνεται και κάθε υποψήφιος διδάκτωρ στην Ελλάδα είναι επένδυση στο μέλλον όλων. Ώρα να πιστέψουμε στην έρευνα ως το μοναδικό εργαλείο καινοτομίας και ανάπτυξης. Η Ελλάδα είναι από τις τελευταίες χώρες στην Ευρώπη όσον αφορά τα ποσά επένδυσης σε έρευνα και ανάπτυξη τεχνολογίας. Ρωτήστε και τον Σιμόν Πέρες τί έκανε η επένδυση στην έρευνα και καινοτομία για το Ισραήλ μια και είναι παρών...

Η επιλογή των διευθυντών του ΕΚΝΕΟ δε γίνεται, φυσικά, με απευθείας διορισμό... Όσοι θέλουν να πάρουν τη θέση υποβάλουν βιογραφικό και οι μέτοχοι, όλοι εμείς που έχουμε εισφέρει ασφαλιστικές εισφορές, ψηφίζουμε εν είδει γενικής συνέλευσης μετόχων αυτόν που θεωρούμε καλύτερο. Η απόφαση δική μας υπεύθυνα, ώστε να μη μπορύμε να κατηγορήσουμε κανέναν αργότερα.

Όλα αυτα που το κράτος δεν κατάφερε να διαχειριστεί, δε σημαίνει ότι δεν έχουν αξία. Τώρα πια την κάνουμε αισθητή στον καθένα και ευθυγραμμίζουμε ολόκληρη την κοινωνία μας στο κοινό μας μέλλον. Τώρα μπορούμε να ξανανιώσουμε τη συλλογικότητα που μας εκφράζει και να στηρίζουμε ο ένας στον άλλο.

Τώρα, επίσης, μπορούμε να δούμε την πραγματική αξία όλων αυτών των εθνικών μύθων που μένουν να αποδειχθούν πραγματικότητα, στην αγορά.

Έχουμε όντως πετρέλαιο? Μια και το ΕΚΝΕΟ θα είναι εισηγμένη εταιρία σε οργανωμένη αγορά (το Χρηματιστήριο Αθηνών ας πούμε), θα μπορούμε να βλέπουμε τί πιστεύει ο καθένας για αυτό βάσει τιμής. Αν βρούμε πετρέλαιο αξίας 100 δις όπως θρυλείται, η αξία των μετοχών μας εκτοξεύεται. Αν κάποιος πιστεύει ότι τα ελληνικά πανεπιστήμια παράγουν αξιόλογη τεχνογνωσία, η τιμη θα ανεβεί κατακόρυφα.

Αν πάλι όχι, τουλάχιστον δε μας φταίει το κράτος. Η πίεση για απόδοση ως έθνος είναι πάλι στα χέρια μας.

Επίσης, μπορούμε ανά πάσα στιγμη να πουλήσουμε τις μετοχές μας σε κάποιον άλλο, λαμβάνοντας έτσι στην ουσία το 'εφάπαξ' που τόσοι ονειρεύονται ακόμη από το συνταξιοδοτικό τους ταμείο.

Απομένει όμως ένα μικρό πρόβλημα...

Αυτη η εταιρία που δημιουργήσαμε εχει πολλά που θα μπορούσαν, θεωρητικά, να έχουν μεγάλη αξία. Δεν εχει, όμως, ρευστό! Δεν εχει μετρητά! Πως θα εκμεταλλευτούμε το άπειρο πετρέλαιο μας, αν δεν έχουμε λεφτά να το βγάλουμε; Τα άδεια πια στρατόπεδα χρειάζονται επενδύσεις για να τα κάνουμε πχ φωτοβολταϊκά πάρκα, βιομηχανικές εγκαταστάσεις η οτιδήποτε άλλο. Ποιός θα τα βάλει αυτά;

Πάμε να καταρρίψουμε και έναν ακόμη ελληνικό μύθο. Αυτόν του κακού ιδιωτικού τομέα.

Το ΕΚΝΕΟ δέχεται να εισφέρουν μετρητά ιδιωτικές εταιρίες που βλέπουν μέλλον σε αυτό, με αντάλλαγμα μετοχές στο ταμείο. Τώρα πια, έχουμε και μετρητά, και ξέρουμε ότι η επιτυχία μας ως χώρα περνάει απο την επιτυχία του κάθε πολίτη, όσο και απο τις εταιρίες που στηρίζουν αυτο το εγχείρημα. Είμαστε όλοι ευθυγραμμισμένοι στον ίδιο στόχο, πράγμα που είχε πολυ καιρό να συμβεί!

Αν η Shell πιστεύει στο ελληνικό πετρέλαιο, πχ, μπορεί να εισφέρει μετρητά για να έχει συμμετοχή στην εξόρυξή του. Αν μια εταιρία διαχείρισης ακινήτων βλέπει αξία στα ακίνητα του ταμείου, μπορει να εισφέρει μετρητά ώστε να τα εκμεταλλευτούμε μαζί. Τελικά, ο κάθε Έλληνας βγαίνει κερδισμένος!

Συνοπτικά, κλείνοντας όλα τα συνταξιοδοτικά μας ταμεία, απασφαλίζουμε τη βόμβα που βρίσκεται στα χέρια της νέας γενιάς και καταπολεμάμε ουσιαστικά ένα διεφθαρμένο κλάδο της οικονομίας μας.

Δίνουμε μετοχές στο ελληνικό επενδυτικό ταμείο σε όλους όσους έχουν εισφέρει στα ταμεία ανάλογα με τη συνολική εισφορά τους μέχρι σήμερα (κανείς δεν είναι αδικημένος).

Το κράτος βάζει στο ταμείο ό,τι έχει αποδειχτεί ανίκανο να διαχειριστεί και αυτή τη στιγμή κάθεται στα χέρια του, αντί να παράγει εισόδημα και δουλειές.

Ο ιδιωτικός τομέας που πιστεύει στο μέλλον της Ελλάδας γίνεται συμμέτοχος με κάθε Έλληνα στην προσπάθεια αυτή.

Καταρρίπτουμε τους περισσότερους εθνικούς μας μύθους και αρχίζουμε να πιστεύουμε στην έννοια της συνεργασίας, της κοινής προσπάθειας, στην αξία του να είσαι μέτοχος εταιρίας, στο μέλλον των παιδιών μας ως εργαζομένων, στην εθνική μας ευημερία.

Η Ελλάδα φτάνει άμεσα σε ισοσκελισμένο προϋπολογισμό και μπορεί τώρα να διαπραγματευτεί μείωση χρέους, ανταλλάσσοντας τα ομόλογα που κρατούν οι ξένοι στην τιμή που αγοράστηκαν στη δευτερογενή αγορά (περιπου 50% η και λιγότερο της ονομαστικής τους αξιας) με νέα ισου ποσού, μειώνοντας έτσι το εθνικό μας χρέος με αξιοπρέπεια και διαφάνεια.

Γινόμαστε από τα πιο βιώσιμα κράτη της Ευρώπης με ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς σε όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης και με βιώσιμο ασφαλιστικό για πάντα.

Να το δούμε και σε πίνακα;

Και ποιός ξέρει;

Ίσως το Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο με τα πετρέλαια, το χρυσό, τα ακίνητα, τα δικαιώματα αξιοποίησης της πανεπιστημιακής έρευνας, αλλα κυρίως με την πίεση όλων μας και τη συνεργασία του ιδιωτικού τομέα, να καταφέρει να αποδώσει σε όλους μας όσα το κράτος ποτέ δε μπόρεσε..

Σχόλια, παρατηρήσεις;