Το Coaching αλλιώς...

Το coaching τα τελευταία χρόνια είναι μια γνωστή πρακτική για τους οργανισμούς. Επιτελεί δύο βασικούς στόχους:

1. Προσφέρει την ευκαιρία στα στελέχη των επιχειρήσεων να βελτιώσουν τις ατομικές τους επιδόσεις σε επαγγελματικό και προσωπικό επίπεδο και
2. Αποφέρει σημαντικά οφέλη στις επιχειρήσεις βοηθώντας την απόδοση και την ενίσχυση της δέσμευσης των εργαζομένων.

Στόχος είναι το coaching να γίνει μια νέα εμπειρία για τον εργαζόμενο, να μπορέσει να παρατηρήσει σκέψεις και συμπεριφορές και τελικά να υπάρξει αλλαγή στάσης (νοητικά και συναισθηματικά). Αυτό είναι κάτι που αναζητούν σήμερα οι εταιρίες, ώστε τα στελέχη να μπορούν να αναλάβουν μεγαλύτερους ή νέους ρόλους, διαφορετικού τύπου projects ανταποκρινόμενοι στο νέο περιβάλλον.

Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, ο coach θα πρέπει να επικεντρώνεται όχι μόνον στο ίδιο το άτομο αλλά και σε όλο το πλαίσιο και να παρατηρεί διαφορετικές οπτικές γωνίες. Για παράδειγμα, ο coach θα πρέπει να διακρίνει με ποιον τρόπο ο coachee συνδέεται με την περίσταση, τη σχέση που έχει με τους γύρω του και τα γεγονότα. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να κοιτάει αυτόνομα το άτομο, και ταυτόχρονα πώς το άτομο συνδέεται με το πλαίσιο. Είναι σαν τον κορμό ενός δένδρου και τα κλαδιά. Κάθε κλαδί είναι ξεχωριστό αλλά την ίδια στιγμή συνδέεται με τον κορμό και εξαρτάται από αυτόν.

Στόχος είναι ο coachee να ευαισθητοποιηθεί στο feedback που οι άλλοι του δίνουν, να προσδιοριστεί τι δεν λειτουργεί στη σχέση του με την ομάδα (πχ όταν ο ίδιος είναι αγχωμένος, τότε η ομάδα μπορεί να είναι ανήσυχη ή να προσπαθεί να προστατευτεί και να μην παίρνει εύκολα αποφάσεις ) και να βρεθεί ένας νέος πιο αποτελεσματικός τρόπος τόσο για τον ίδιο όσο και για την ομάδα. Έτσι επιτυγχάνεται η αλλαγή συμπεριφοράς, στάσης και πεποιθήσεων.

Τα κυριότερα σημεία ενός επιτυχημένου coaching είναι τα εξής:

Η σχέση μεταξύ coach και του στελέχους (coachee): Είναι μια δυναμική διεργασία όπου οι δύο πλευρές εργάζονται, ώστε να επηρεάσουν το περιβάλλον μέσα στο οποίο λειτουργούν κάθε στιγμή. Μέσα από το coaching το στέλεχος βλέπει περισσότερες πλευρές, περισσότερες προοπτικές, υπάρχει αποδοχή και δίνεται χώρος σε αυτό που συμβαίνει στο εδώ και τώρα. Ο coach δεν θα πρέπει μόνο να κοιτάει τον coachee αλλά να κοιτάει «με τα μάτια του coachee», δηλαδή να μπαίνει στη θέση του. Έτσι είναι πιο ευαισθητοποιημένος στο πού βρίσκεται ο coachee, πώς νιώθει και πόσο έτοιμος είναι για το επόμενο βήμα.

Αξιοποίηση δυνατών σημείων: Χρησιμοποιούνται τα δυνατά σημεία χτίζοντας πάνω στα θετικά και στις επιτυχίες. Συνήθως οι coachees πιστεύουν ότι δεν είναι αρκετά καλοί και επικεντρώνονται στο τι δεν πάει καλά, στο τι πρέπει να διορθωθεί και ξεχνάνε αυτά που ήδη καταφέρει. Στο coaching ενσωματώνουμε στα καλά του παρελθόντος τις νέες δυνατότητες και δεξιότητες.

Επικέντρωση στο μέλλον: Η λύση βρίσκεται στο μέλλον όπου το πρόβλημα δεν υπάρχει πια. Έτσι ξεφεύγουμε από την ανάλυση του προβλήματος και η προσοχή στρέφεται στις δυνατότητες που το άτομο έχει και μπορεί να αναπτύξει, κάτι που είναι σαφώς λιγότερο στρεσογόνο και διευρύνει τη σκέψη.

Η τεχνική των ερωτήσεων: Ο τρόπος που θέτουμε τις ερωτήσεις επηρεάζει το αποτέλεσμα. Οι θετικές ερωτήσεις και προσανατολισμένες στη λύση είναι ένας δυνατός τρόπος για την αλλαγή. Για παράδειγμα αντί για την ερώτηση: «ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζεις με την ομάδα σου» περισσότερο βοηθητική ερώτηση που φέρνει αλλαγή στη σκέψη και οδηγεί στη λύση είναι: «πες μου, ποιες είναι οι στιγμές με την ομάδα σου που σε γεμίζουν με ενθουσιασμό;» ή «τι διαφορετικό υπάρχει σε αυτές τις στιγμές;»

Η ανάδειξη θετικών συναισθημάτων: Τα θετικά συναισθήματα είναι αναπόσπαστο κομμάτι του coaching γιατί διευρύνουν την προσοχή και τη σκέψη, και έτσι ο coachee είναι περισσότερο ανοιχτός στις νέες ιδέες. Επίσης τα αποθέματα θετικών συναισθημάτων βοηθούν στο να ανακάμψει κάποιος από την αρνητικότητα, το άγχος και να είναι περισσότερο ανθεκτικός στις δυσκολίες.