Η Ελλάδα της κρίσης και της ανεργίας έστρεψε πολλούς στην εναλλακτική λύση της ίδρυσης μίας μικρής επιχείρησης. Η επιχειρηματικότητα μπορεί να είναι μία επιτυχημένη διέξοδος ή μία αναγκαστική οδός. Αναλόγως πως θα το δει κανείς και πώς θα το αντιμετωπίσει...
Βρέθηκα πρόσφατα σε ένα σεμινάριο που αφορούσε την ίδρυση νέων μικρών επιχειρήσεων. Η αλήθεια είναι πως πριν πάω εκεί, και έχοντας μία θετική στάση απέναντι στα πράγματα ως Προπονήτρια Ζωής, φανταζόμουν πως θα συναντήσω ανθρώπους που με λαχτάρα θα ερχόταν να ακούσουν και να ενημερωθούν για το πώς θα κάνουν το επιχειρηματικό τους όνειρο πραγματικότητα και πώς θα αυξήσουν τις πιθανότητες η επιχείρησή τους να είναι βιώσιμη και να αντέξει στο χρόνο και στις δυσκολίες που θα υπάρξουν στο δρόμο. Όταν έφτασε η ώρα της ερώτησης «Γιατί θέλεις να ανοίξεις τη δική σου επιχείρηση;» καθώς και «Τι είδος επιχείρησης σκέφτεσαι να ανοίξεις;» ένιωσα λίγο σαν να βρίσκομαι σε ένα περιβάλλον όπου ίσχυε το «με το ζόρι παντρειά»!
Οι περισσότεροι βρισκόταν εκεί επειδή λόγω της ανεργίας δεν μπορούσαν να βρουν μία θέση εργασίας, οπότε η ίδρυση και λειτουργία μίας επιχείρησης ήταν η μόνη αναγκαστική λύση. Άκουσα ακόμη και απόψεις όπως: «Εγώ δεν θέλω, αλλά με πιέζει το οικογενειακό μου περιβάλλον για να κάνω κάτι.» Μιλούσαν για την επιχείρηση που θέλουν (;) να ανοίξουν σαν ένα σακίδιο βαρύ στην πλάτη τους, το οποίο αναγκαστικά θα πρέπει να κουβαλήσουν, και θα το πετούσαν με την πρώτη ευκαιρία. Και όταν απαντούσαν σχετικά με την επιχειρηματική ιδέα που θέλουν να υλοποιήσουν, τότε οι φράσεις: «κάτι σαν...», «δεν έχω σκεφθεί ακριβώς», «θα το ανοίξω και βλέπουμε», κυριαρχούσαν στον χώρο...
Εκείνη τη στιγμή ένιωσα την ανάγκη να παρέμβω και να ρωτήσω: «Το πάθος και η αγάπη για το αντικείμενό της επιχείρησής σας δεν είναι καθοριστικός λόγος για την ίδρυσή της;» Οι περισσότεροι με κοίταξαν σαν να ήμουν από άλλο πλανήτη και μάλιστα κάποιος σχολίασε: «Αυτά είναι πολυτέλειες! Η ανεργία είναι ο μόνος λόγος που θέλουμε να κάνουμε κάτι δικό μας.» Όμως ανάμεσα σε αυτούς υπήρξαν και κάποια άτομα τα οποία καταλάβαιναν για ποιο πράγμα ακριβώς μιλούσα. Η λέξη «αγάπη» για τη δουλειά τους, τους ήταν γνώριμες. Αυτά τα άτομα λοιπόν αρχίσανε να μιλάνε με πάθος για την επιχειρηματική τους ιδέα και να εξηγούν συγκεκριμένα τι θέλουν να κάνουν. Είχαν ένα σαφές όραμα! «Θύματα» και οι ίδιοι της κρίσης και του υψηλού ποσοστού ανεργίας στη χώρα μας, υπάλληλοι κάποτε σε διάφορες μικρές ή μεγάλες επιχειρήσεις, είδαν την επιχειρηματικότητα ως μία πιθανή εναλλακτική και ως ευκαιρία ίσως να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα, αντί να τη δουν ως «αναγκαίο κακό» ή να μείνουν με σταυρωμένα χέρια.
Η επιχειρηματικότητα μπορεί να είναι μία εναλλακτική λόγω κρίσης, ωστόσο πρέπει να είναι μία συνειδητή επιλογή. Η επιχείρηση είναι σαν ένα παιδί. Η δημιουργία του είναι μία μεγάλη χαρά, αλλά πρέπει να έχεις υπευθυνότητα, συνέπεια και αντοχές για να βρίσκεσαι εκεί και στις δύσκολες στιγμές, να τις ξεπερνάς και να γιορτάζεις με υπερηφάνεια τις επιτυχίες της.
Η Βαλεντίνα Κόρδη είναι Προπονήτρια Ζωής & Εργασίας (Work & Life Coach) για Διοικητικά Στελέχη. Με πιστοποιημένες σπουδές στον τομέα του Mind Programming καθώς και σπουδές στον τομέα της Διοίκησης Επιχειρήσεων και HR Management και αντίστοιχη πολυετή εργασιακή εμπειρία, στηρίζει τους επαγγελματίες Διοίκησης στην επίτευξη των επαγγελματικών και προσωπικών τους στόχων. Δείτε την ιστοσελίδα της εδώ. |
|
Σχόλια