Γιατί ξεκινάμε πράγματα που δεν θα τελειώσουμε ποτέ

Και δεν είναι πως δεν πιστεύουμε ότι αξίζουν να γίνουν - μάλιστα θέλουμε να τα κάνουμε όλα! Είναι απλά ότι η ζωή μας εμποδίζει και η ημέρα δυστυχώς έχει λίγες ώρες. Όλα αυτά ακούγονται πολύ οικεία. Γιατί συμβαίνει λοιπόν; Διότι η πιο δύσκολη απόφαση είναι ποιο πράγμα θα ξεκινήσεις πρώτο.

Ξέρετε, υπάρχει μια προδιάθεση στον άνθρωπο να υποτιμά το χρόνο που χρειάζεται για να ολοκληρώσει μια δουλειά, που ονομάζεται «πλάνη σχεδιασμού» και που μας οδηγεί να δεσμευόμαστε υπερβολικά με τις ευκαιρίες που μας παρουσιάζονται σε βάρος της πραγματοποίησής τους. Αυτό είναι τόσο βαθιά ριζωμένο μέσα μας που ακόμα και αν το ξέρουμε και καταλαβαίνουμε πως λειτουργεί, παρ' ολα αυτά το κάνουμε πάλι και πάλι. Λέει ο Greg McKeown συγγραφέας του βιβλίου Essentialism: «Αυτή είναι ακόμα μια περίπτωση που το υποσυνείδητό μας δουλεύει ενάντια στα συμφέροντά μας».

Κοντολογίς, το πρόβλημα είναι πως το να αρχίσουμε καινούργια πράγματα μπορεί να είναι συναρπαστικό, μας οδηγεί όμως σε έναν κύκλο στον οποίο οι εγκέφαλοί μας επιβραβεύονται για να ξεκινήσουν κάτι νέο απλούστατα επειδή αυτό τους ευχαριστεί. Είμαστε φτιαγμένοι γι’ αυτό το συναίσθημα. Αλλά μόλις περάσει ο πρώτος ενθουσιασμός, αρχίζουμε να χάνουμε το ενδιαφέρον μας για πράγματα που ουσιαστικά δεν μας ενδιέφεραν, με αποτέλεσμα να παραμένουν στην άκρη μισοτελειωμένα, προσθέτοντάς μας περισσότερο άγχος.

Ο κύκλος αυτός είναι δύσκολο να σπάσει όμως υπάρχει λύση. Ποια είναι; Μετρήστε τη συνολική δαπάνη, λέει Mr. McKeown. Τι σημαίνει αυτό; Αυτό σημαίνει πως κάθε φορά που υπολογίζετε πόσο θα σας πάρει για να ολοκληρώσετε κάτι - χρόνο ή κάτι άλλο - πολλαπλασιάστε το επί τρία. Ίσως να σας φαίνεται υπερβολικό, αλλά από τότε που ο Mr. McKeown έμαθε αυτό το τρικ, το βρήκε απολύτως ακριβές στη βάση των ρεαλιστικών εκτιμήσεων.

«Υπολογίστε με ειλικρίνεια τι θα σας στοιχήσει αυτό που θέλετε να ξεκινήσετε και πάρτε τη σωστή απόφαση, έχοντας υπόψη πως είναι ζωτικής σημασίας να είστε συνεπείς σε αυτό που επιλέξατε. Αυτός είναι ο πιο υγιής τρόπος ζωής.» λέει ο Mr. McKeown. Το να γνωρίζετε τι πρέπει να κάνετε και τι όχι είναι μόνο η αρχή.

Από τη στιγμή όμως που θα διαπιστώνετε πως μια ιδέα αξίζει να πραγματοποιηθεί, πώς θα την ολοκληρώσετε χωρίς να την εγκαταλείψετε όταν βρεθείτε μπροστά σε εμπόδια; Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τους λόγους που παρουσιάστηκαν αυτά τα εμπόδια, έχοντας στο νου μας το γνωστό «το καλύτερο είναι ο εχθρός του καλού».

Γιατί το λέμε αυτό; Διότι αν οι προσδοκίες μας ήταν υπερβολικά υψηλές και αποτύχαμε να τις φτάσουμε, τότε αυτός είναι ένας βασικός λόγος να παραιτηθούμε από την ιδέα αυτή. Είναι σημαντικό λοιπόν να καταλάβουμε τι σημαίνει «επιτυχία» του νέου μας σχεδίου. Είναι παράλογο να αφήνουμε τις ατέλειες που προκύπτουν και οφείλουμε να τις διορθώσουμε, αλλά οι στόχοι μας πρέπει να είναι στο πλαίσιο των δυνατοτήτων μας και να γνωρίζουμε ποια αποτελέσματα είναι ρεαλιστικά εφικτά και ποια όχι. Θυμηθείτε, επίσης, πως το να απομακρυνθείτε από το στόχο σας και να τον παρατήσετε είναι το ίδιο κακό από το να βαλτώσετε προσπαθώντας να τον τελειοποιήσετε.

Ένας πολύ καλός τρόπος, λοιπόν, για να ξεκινήστε είναι να χωρίσετε την εργασία που απαιτείται για την υλοποίηση της ιδέας σας σε μικρές μονάδες προόδου και να αρχίσετε λίγο λίγο, είναι η λεγόμενη μικροπρόοδος. Όταν σημειώνετε αυτά τα στοιχεία προόδου στη λίστα των εργασιών, ο εγκέφαλός σας λαμβάνει μια χημική επιβράβευση η οποία σας ενθαρρύνει να συνεχίσετε αυτές τις μικρές επιτυχίες. Η επιτυχία γεννά επιτυχία και οι μελέτες δείχνουν πως η σταδιακή πρόοδος είναι ένα δυνατό κίνητρο.

Σε ό,τι αφορά στις απώλειες όλης αυτής της τάσης πραγματοποίησης που έχετε των ιδεών σας, βάλτε τυχαία ένα όριο που θα το ονομάσετε «stop», όταν κάποια ιδέα σας έμεινε πολύ καιρό στο συρτάρι. Μην αφήνετε ένα έργο που δεν πρόκειται να προχωρήσει να σας πιάνει τόπο.

Θα ρωτήσετε τώρα: Και αν όλα αποτύχουν; Τότε αναγνωρίστε πως αποτύχατε, παραιτηθείτε από ένα ακόμη έργο σας, απλώς προχωρήστε μπροστά και χαλαρώστε.

Οι άνθρωποι δεσμεύονται υπερβολικά με αυτό που έχουν στο μυαλό τους, λέει ο Mr. McKeown. Βέβαια, το πιο πιθανό είναι να σταματήσουν τα σχέδια τους στα μισά του δρόμου και αυτό δεν είναι δύσκολο να το καταλάβουμε. Εκείνο που είναι απίστευτο είναι γιατί μερικοί φτάνουν μέχρι το τέλος!

Αρχική δημοσίευση από Νανά Τσούμα, Δημοσιογράφος - Παραγωγός Ρ/Φ Εκπομπών στο www.thriveglobal.gr