Πώς η πανδημία αποκάλυψε προκλήσεις για την τεχνολογία στην εκπαίδευση

Κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης, έχουμε δει μια απίστευτη προσπάθεια μεγάλης κλίμακας για την χρήση της τεχνολογίας στην υποστήριξη της εξ αποστάσεως μάθησης. Ταυτόχρονα, αυτή η κρίση έχει εκθέσει τις προκλήσεις για την τεχνολογία στην εκπαίδευση, συμπεριλαμβανομένων πολλών ανισοτήτων που ξεκινούν από την έλλειψη πρόσβασης σε υπολογιστές και Διαδίκτυο.

Οι αριθμοί της UNESCO σχετικά με το κλείσιμο σχολείων που προκαλούνται από το COVID-19 δείχνουν τον τεράστιο αντίκτυπο της πανδημίας στην εκπαίδευση, σε όλο τον κόσμο. Στο αποκορύφωμά, στις αρχές Απριλίου 2020, το κλείσιμο πανεπιστημιακών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων επηρέασε πάνω από το 91% του παγκόσμιου πληθυσμού μαθητών. Σε απόλυτους αριθμούς, αυτό σημαίνει ότι σχεδόν 1,6 δισεκατομμύρια μαθητές σε έως και 194 χώρες επηρεάστηκαν από το κλείσιμο των σχολείων.

Λόγω του εκτεταμένου αντίκτυπού της, η πανδημία μας έδωσε γνώσεις για το πώς ο ρόλος της τεχνολογίας μπορεί να μετατοπιστεί ριζικά σε 1,6 δισεκατομμύρια μαθητές και το πώς μπορούμε να προσαρμόσουμε τις μαθησιακές διαδικασίες σε δύσκολους καιρούς. Πώς μπορούμε να διασφαλίσουμε τη συνεχή πρόσβαση στην εκπαίδευση; Και πώς μπορούμε να υποστηρίξουμε μαθητές που έχουν «εκτοπιστεί» από τα σχολεία;

Η ψηφιακή τεχνολογία στην εκπαίδευση

Η ψηφιακή τεχνολογία στην εκπαίδευση μας επιτρέπει να βρούμε νέες απαντήσεις, όχι μόνο σε ό, τι μαθαίνουν οι άνθρωποι, αλλά και στο πώς μαθαίνουν, πού και πότε. Επιπλέον, η ψηφιακή τεχνολογία μπορεί να συμβάλει στην ενίσχυση του ρόλου των εκπαιδευτικών. Αντί να επικοινωνούν γνώσεις, μπορούν να γίνουν συν-δημιουργοί γνώσης, προπονητές, μέντορες και αξιολογητές.

Τα υπάρχοντα ψηφιακά συστήματα εκμάθησης, για παράδειγμα, μπορούν να υπερβούν την απλή διδασκαλία. Με την υποστήριξη της Τεχνητής Νοημοσύνης, αυτά μπορούν να παρατηρήσουν πώς μαθαίνουν οι μαθητές. Εκτός αυτού, μπορούν να ανακαλύψουν τι είδους εργασίες και σκέψεις τους ενδιαφέρουν περισσότερο και τι είδους θέματα βρίσκουν βαρετά ή δύσκολα.

Αυτά τα συστήματα μπορούν στη συνέχεια να προσαρμόσουν τη μαθησιακή διαδικασία, για να προσαρμόσουν τα μαθησιακά «στυλ» των μαθητών. Και, το πιο σημαντικό από όλα, μπορούν να το κάνουν αυτό με πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια από ό, τι θα μπορούσε να επιτύχει κάθε παραδοσιακή διαδικασία στην τάξη.

Πόσο αποτελεσματική είναι η τεχνολογία στην εκπαίδευση;

Ενώ η τεχνολογία έχει συμβάλει στην παροχή συνεχούς πρόσβασης στην εκπαίδευση τους τελευταίους μήνες, πρέπει να αναρωτηθούμε: Πόσο αποτελεσματική ήταν η ψηφιακή τεχνολογία στην προσέγγιση σχεδόν 1,6 δισεκατομμυρίων μαθητών που επηρεάζονται από το κλείσιμο του σχολείου;

Ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) αναφέρει ορισμένα απογοητευτικά στοιχεία σχετικά με αυτό. Κατά μέσο όρο, σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ, το 9% των 15χρονων μαθητών δεν έχουν μέρος με ησυχία για να σπουδάσουν στα σπίτια τους, και αυτό συμβαίνει δυσανάλογα στους μειονεκτούντες μαθητές, όπου μόνο τα μισά παιδιά των 15 ετών είναι εγγεγραμμένα σε σχολεία, εκεί όπου υπάρχει διαδικτυακή πλατφόρμα υποστήριξης στη μάθηση.

Το 35% των 15χρονων είναι εγγεγραμμένοι σε σχολεία όπου οι εκπαιδευτικοί δεν έχουν τις απαραίτητες παιδαγωγικές και τεχνικές δεξιότητες για να ενσωματώσουν την ψηφιακή τεχνολογία στην εκπαίδευση, σύμφωνα με τους διευθυντές των σχολείων.

Μια άλλη σημαντική πτυχή είναι το πόσο καλά προετοιμάζονται και συμμετέχουν οι εκπαιδευτικοί στην ηλεκτρονική μάθηση. Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να συμμετέχουν στο σχεδιασμό, έτσι ώστε η τεχνολογία να ανταποκρίνεται στις εκπαιδευτικές τους ανάγκες. Εάν όχι, δεν θα συνεχίσουν να αγκαλιάζουν τις ψηφιακές τεχνολογίες όταν τα πράγματα θα έχουν επανέλθει στο φυσιολογικό. Οι εκπαιδευτικοί πρέπει, επίσης, να είναι επαρκώς εκπαιδευμένοι. Όσοι γνωρίζουν και μπορούν να μοιραστούν βέλτιστες πρακτικές με συναδέλφους, είναι πολύτιμοι σε αυτό το θέμα.

700 εκατ. μαθητές δεν έχουν πρόσβαση από το σπίτι

Είναι ακόμη πιο απογοητευτικό να διαπιστώνουμε ότι οι μισοί μαθητές που κρατήθηκαν έξω από την τάξη από το COVID-19 δεν έχουν πρόσβαση σε οικιακό υπολογιστή. Το 43% (περίπου 700 εκατομμύρια μαθητές) δεν έχουν ακόμη πρόσβαση στο Διαδίκτυο από το σπίτι. Επιπλέον, περίπου 56 εκατομμύρια μαθητές ζουν σε τοποθεσίες που δεν εξυπηρετούνται από δίκτυα κινητής τηλεφωνίας.

Αυτό δείχνει ξεκάθαρα ότι οι προκλήσεις στη διασφάλιση της εκπαιδευτικής συνέχειας δεν σταματούν με την ανάπτυξη ψηφιακών λύσεων για εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Πρέπει, επίσης, να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή η τεχνολογία στην εκπαίδευση να μην ενισχύσει τις υπάρχουσες ανισότητες και να μην εμβαθύνει το ψηφιακό χάσμα.

Η μεγάλη πρόκληση είναι να γεφυρωθεί το ψηφιακό χάσμα

Για να διασφαλίσουμε ότι η ψηφιακή τεχνολογία παρέχει δίκαιη και χωρίς αποκλεισμούς πρόσβαση στην εκπαίδευση, πρέπει να επικεντρωθούμε στο κλείσιμο αυτών των ψηφιακών διαφορών. Ακόμα και όπου η σύνδεση στο διαδίκτυο είναι δυνατή και προσιτή, απαιτούνται επιπλέον προσπάθειες για την ενδυνάμωση ομάδων που αποκλείονται. Έργα όπως η παροχή υψηλής ποιότητας υπολογιστών σε εκπαιδευτικά έργα σε αναπτυσσόμενες χώρες είναι ένα μόνο παράδειγμα για το πώς μπορούμε να το επιτύχουμε.

Πηγές

• Luna Janssen(2020) How COVID-19 exposed challenges for technology in education
• International Association of Universities(2020) COVID-19: Higher Education challenges and responses