Επιστρέφοντας στο γραφείο είδα στην αίθουσα συσκέψεών μας μια χαρούμενη «τάξη» να κάνει μάθημα...
Τρεις νέες συνεργάτιδές μας που έκαναν μαζί μάθημα ανάλυσης δεδομένων μέσω Internet στο Coursera. Το χρησιμοποιούμε πια γενικά για «ενδοεπιχειρησιακή» εκπαίδευση και κατάρτιση, μιας και κανένα από τα επιδοτούμενα κρατικοδίαιτα ΚΕΚ δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες μας. Κι ας πληρώνουν οι εργαζόμενοι ποσοστό του μισθού τους που παρακρατείται υποχρεωτικά για να καλύψει τις ανάγκες κατάρτισής τους, τον ΛΑΕΚ («Λογαριασμός για την Απασχόληση και την Επαγγελματική Κατάρτιση» του ΟΑΕΔ, χρηματοδοτούμενος με εργοδοτική εισφορά 0,45%). Το Johns Hopkins που παρέχει το μάθημα Computing for Data Analysis είναι ένα απλό αμερικάνικο πανεπιστήμιο, δεν είναι πιστοποιημένο ΚΕΚ, με πιστοποιημένους εκπαιδευτές. Και το ελληνικό κράτος δεν αστειεύεται με τόσο σοβαρά θέματα όπως η κατάρτιση, ώστε να τα αφήνει ξέφραγο αμπέλι.
Το ότι οι εργαζόμενοι αυτοί θα μπορούσαν να πάρουν πίσω από τον ΛΑΕΚ ένα μέρος των δικών τους χρημάτων - που έχουν παρακρατηθεί για αυτόν ακριβώς τον σκοπό - ως επιβράβευση της προσπάθειάς τους, δεν αφορά τους γραφειοκράτες. Ή ότι θα μπορούσαν με τα χρήματα αυτά να αγοράσουν βιβλία για θέματα που κανένα ΚΕΚ δεν θα μπορούσε να τους διδάξει. Το κράτος θέλει να διασφαλίζει που πάνε τα λεφτά του (του;) και γι' αυτό ξοδεύει το μεγαλύτερο μέρος τους σε μηχανισμούς οργάνωσης και ελέγχου. Υπάλληλοι που πιστοποιούν ΚΕΚ, προσωπικό που χειρίζεται τον ΛΑΕΚ, αιτήσεις, έλεγχοι, πιστοποιήσεις, στρογγυλές σφραγίδες και γνήσια υπογραφής. Όπως με όλες τις παροχές, μεγάλο μέρος από το διαθέσιμο χρήμα καταναλώνεται στον μηχανισμό της παροχής και όχι για τον τελικό δικαιούχο. Ώσπου το σύστημα τελικά διατηρείται μόνο για να συντηρεί αυτόν τον μηχανισμό. Ο τελικός αποδέκτης δεν είναι καν αφορμή. Είναι πρόφαση.
Μία από τις συνεργάτιδές μας αυτές που μαθαίνουν computing for data analysis στο Coursera, ήρθε σε μας με το πρόσφατο πρόγραμμα «επιταγής εργασίας» του Υπουργείου. Το πρόγραμμα πληρώνει νέους ανέργους για μια περίοδο μαθητείας μερικών μηνών και δίνει κίνητρα για την πρόσληψή τους με την κάλυψη μέρους των εργοδοτικών εισφορών. Ως εδώ όλα καλά. Όμως το πρόγραμμα υλοποιήθηκε μέσω ΚΕΚ. Τα ΚΕΚ εισέπραξαν ένα μεγάλο μέρος του προϋπολογισμού του προγράμματος για να καταρτίσουν τους νέους ανέργους πριν την έναρξη της μαθητείας τους αλλά και για να ψάξουν να τους τοποθετήσουν σε θέσεις μαθητείας. Η κατάρτιση αυτή ήταν φυσικά κακόγουστο ανέκδοτο. Και η διαδικασία ανεύρεσης θέσεων μαθητείας ακόμη περισσότερο. Τα ΚΕΚ, έχοντας εξασφαλίσει μία ακόμη πρόσοδο δεν είχαν κανένα κίνητρο να κάνουν την δουλειά τους σωστά. Η συνάδελφος της ιστορίας, ευτυχώς για μας και για εκείνην, είχε την προνοητικότητα να μας στείλει βιογραφικό μόνη της.
Και όλα αυτά επειδή το κράτος δεν θα μπορούσε ποτέ να εμπιστευτεί τους εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις χωρίς τους διαμεσολαβητές του. Οι οποίοι, τώρα που δεν μπορούν να πουλάνε προετοιμασία για ΑΣΕΠ, πρέπει κάπως να ζήσουν. Είπαμε, το κράτος δεν αστειεύεται με τόσο σοβαρά πράγματα όπως η κατάρτιση ανέργων. Το αποτέλεσμα βέβαια ήταν ότι αφού τα χρήματα ξοδευτήκαν σε μια κατάρτιση-ανέκδοτο, πολλοί λιγότεροι άνεργοι στηρίχτηκαν από το πρόγραμμα αυτό, απ' όσους θα μπορούσαν. Κι επειδή το πρόγραμμα βασίστηκε σε μια διαμεσολάβηση-ανέκδοτο, ακόμη λιγότεροι τοποθετήθηκαν σε θέσεις μαθητείας, όπου θα έχουν την ελπίδα να προσληφθούν. Γιατί ήταν μια μαθητεία ανέκδοτο.
Και μη μου πείτε ότι για όλα αυτά φταίει ότι το κράτος δεν είναι ορθολογικό αλλά μπορεί να γίνει. Μιλάμε για ανέκδοτα, όχι για παραμύθια.
Σχόλια