Μυστικοπάθεια και παράνοια

Πόσο «μυστικά» μπορούν να είναι τα μυστικά; Στο επιχειρηματικό περιβάλλον, τα μυστικά είναι πραγματικά μυστικά για ένα μικρό χρονικό διάστημα και μετά από λίγο, ως δια μαγείας, τα έχουν μάθει όλοι. Κυρίως οι ανταγωνιστές. Αλλά όχι μόνο. Πιθανώς να έχει τύχει και σε σας να μάθετε πράγματα για την εταιρία σας που ούτε πιστεύατε ότι τα γνωρίζουν άλλοι πέρα από κάποιους ανθρώπους μέσα σε αυτή. «Έμαθα ότι ετοιμάζεστε να εξαγοράσετε την Χ εταιρία...;» ή «αληθεύουν οι πληροφορίες ότι θα λανσάρετε το προϊόν Α τον Απρίλιο;» Είναι από εκείνες τις στιγμές που μένεις εμβρόντητος και δεν ξέρεις τι και πώς να απαντήσεις. Αφήστε δε που αισθάνεσαι τελείως άβολα, ακόμα και να γνωρίζεις. Και ποιος θα σε πιστέψει αν απαντήσεις ότι «δεν υφίσταται κάτι τέτοιο»;

Συμβαίνουν όμως και τα ευτράπελα. Δεν είναι λίγες οι επιχειρήσεις οι οποίες αντιδρούν παράξενα αν κάποιο πολύ οικείο πρόσωπο ενός στελέχους τους εργάζεται σε ανταγωνιστική εταιρία ή σε όποιο προμηθευτή της που μπορεί να έχει πρόσβαση σε πληροφορίες στρατηγικής σημασίας. Για παράδειγμα, απολύθηκε manager σε διαφημιστική εταιρία επειδή ο φίλος της εργαζόταν σε επιχείρηση που ήταν ευθέως ανταγωνιστική με μεγάλο πελάτη της. Και γιατί; Επειδή η διοίκηση της φοβόταν μήπως αποκαλυφθούν πληροφορίες του πελάτη.

Επίσης, πίστευαν ότι με τη συγκεκριμένη τακτική θα προφυλαχθούν αν και όταν ο πελάτης ισχυριστεί ότι υπεύθυνη για τη διαρροή μπορεί να είναι η διαφημιστική. Αυτού του είδους περιστατικά συμβαίνουν αρκετά συχνά. Οι συγκεκριμένες ενέργειες μοιάζουν να είναι ανεδαφικές, αφού η «ζημιά» μπορεί να γίνει από οποιονδήποτε και για πολλούς λόγους. Ακόμα και οι συμβάσεις εμπιστευτικότητας δεν έχουν αποτέλεσμα. Απλά, υπογράφονται για να υπογράφονται και να δημιουργείται η αίσθηση της ασφάλειας, της αυστηρότητας και της τήρησης των όποιων διαδικασιών / πολιτικών.

Επίσης, υπάρχουν εταιρίες που δεν προσλαμβάνουν υπαλλήλους όταν έχουν συγγενείς α’ βαθμού που απασχολούνται, με άμεσο ή έμμεσο τρόπο, στον ανταγωνισμό. Ευτυχώς που το πιστοποιητικό εγγυτέρων συγγενών εκδίδεται τώρα και online (από την άλλη πλευρά, απαγορεύουν τη σύναψη σχέσεων μεταξύ υπαλλήλων της ίδιας εταιρίας - για άλλους λόγους - και σε περίπτωση γάμου ένας εκ των δύο θα πρέπει να αποχωρήσει.) Ωστόσο, για να μη ξεχνιόμαστε, στις ίδιες εταιρίες, έχουμε περιστατικά που τα στελέχη τους ερωτώνται, είτε μεταξύ αστείου και σοβαρού είτε τελείως σοβαρά, αν έχουν πρόσβαση στη Χ ανταγωνιστική εταιρία για να μάθουν το Α ή το Β. Αυτό, βλέπετε, θεωρείται απολύτως θεμιτό!

Όλα όσα διαβάσατε είναι καινούργια; Σαφώς και όχι. Είχα τη βεβαιότητα ή έστω την ελπίδα, ότι τέτοια φαινόμενα θα έβαιναν μειούμενα και δεν θα ασχολούμασταν με κουταμάρες. Φαίνεται ότι εκτός από provoker είμαι και αιθεροβάμων...