Πριν από μερικές ημέρες, έφτασε στα χέρια μου το βιβλίο «Δεν είναι το μήλο, είναι η μιλιά». «44 ιστορίες που ξεκίνησαν στο κινητό και ολοκληρώθηκαν στο χαρτί», με την υπογραφή του Γιάννη Μυλόπουλου, στο πρώτο του ατομικό βιβλίο λογοτεχνίας. Την ώρα, λοιπόν, που έχει εκδώσει το συγκεκριμένο βιβλίο, αποφασίζω να τον «ενοχλήσω»: γιατί, στην εποχή του digital, αποφάσισε να εκδώσει ένα βιβλίο; Και πως συνδυάζεται αυτό με το storytelling, έναν όρο με τον οποίο - εγώ προσωπικά - τον έχω «συσχετίσει»;
«Δεν τέθηκε ποτέ ως σκέψη το συγκεκριμένο βιβλίο να μην εκδοθεί ως φυσικό βιβλίο» μου απαντάει. «Ο χώρος του βιβλίου είναι καταπληκτικός αλλά περνάει δύσκολες στιγμές και πολύ δυσκολότερες με την πανδημία. Όμως, είναι ένα προϊόν ψυχαγωγίας (τουλάχιστόν στη λογοτεχνία) που δεν θα αποεπενδυθεί ποτέ από το core business ενός σοβαρού εκδότη. Όσα audiobooks, podcasts, kindle, book devices και digital books και αν υπάρχουν, θα είναι απλώς συμπληρωματικά στο κύριο περιεχόμενο της ιστορίας που αποτυπώνεται σθεναρά στο βιβλίο που εκδίδεται σε χαρτί».
Και το digital; Ο ίδιος, άλλωστε, διαθέτει παρουσία σε αυτό - μέσω και του storytelling. «Η ζωή μας δεν είναι μόνο μέσα στην οθόνη αλλά κυρίως έξω από αυτή - όταν το επιτρέψουν οι υγειονομικές συνθήκες πάλι. Αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Δεν πρέπει να καταντήσουμε το μέσα να είναι το νέο έξω. Είναι λάθος! Δεν μπορώ φυσικά να αποκοπώ από την εποχή και την ψηφιακή της προσταγή. Αλλά δεν θα της υποταχτώ κιόλας. Θα προσπαθώ να την ακολουθώ και να εργάζομαι γι’ αυτήν, χωρίς όμως να ξεχνώ ότι είμαι άνθρωπος και έτσι θέλω να συνεχίσω να είμαι».
Ο Γ. Μυλόπουλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και έγραψε τις πρώτες του ιστορίες στην τετάρτη δημοτικού. Σπούδασε Marketing, Διοίκηση Επιχειρήσεων, Management Οργανωσιακής Αλλαγής και Κοινωνικές Επιστήμες, αποκτώντας ακαδημαϊκούς τίτλους στη Μ. Βρετανία, ενώ σήμερα εργάζεται ως Creative Consultant και Digital Business Storyteller. «Η κύρια ενασχόληση μου είναι να δημιουργώ ιστορίες για την τηλεόραση, τα ψηφιακά μέσα, την εκπαίδευση και τις επιχειρήσεις. Σκοπός μου είναι να προάγω την λογοτεχνία στην επικοινωνία. Συνεπώς, η λογοτεχνία είναι ο τρόπος έκφρασης της δουλειάς μου που τυχαίνει να μεταφέρεται και στον επιχειρηματικό κόσμο» λέει ο ίδιος.
Ξεχωρίζω στα παραπάνω μια λέξη: Storyteller, κατ' επέκταση Storytelling. Τι είναι, τελικά, αυτό; «Το Storytelling δεν έχει μια συγκεκριμένη θεωρία που ταυτίζεται με έναν ορισμό» σύμφωνα με τον κ. Μυλόπουλο. «Είναι εκείνη η διαδικασία έμπνευσης, αποτύπωσης και αντίληψης στο πως μια ιστορία μπορεί να αποτελέσει κίνητρο για έναν άνθρωπο, μια εταιρεία, έναν οργανισμό, μια πόλη, μια χώρα ώστε να μπορέσουν να πιστέψουν σε ένα αφήγημα επικοινωνίας και πολιτιστικής αναθεώρησης» τονίζει, χαρακτηρίζοντας το «από τα πιο θεμελιώδη στοιχεία που οφείλει να αναπτύσσει και να επενδύει μια επιχείρηση».
Οι άξονες για τη δημιουργία μιας τέτοιας ιστορίας, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι τέσσερις: «Πρώτον ο άνθρωπος που εμπνέεται από το ερέθισμα και διαμορφώνει στη συνέχεια μια πρώτη πλοκή. Δεύτερον, η κοινωνική διάσταση, που οφείλει να τρέχει με αληθινό και όχι ψευδεπίγραφο τρόπο. Τρίτον, μια αυθεντική ιστορία. Τέταρτο η σωστή και καταλληλότερη τεχνική προσαρμοστικότητας που θα επικρατήσει, τα μέσα και μέθοδοι που θα επιλέξουμε να χρησιμοποιήσουμε για την βέλτιστη μετάδοση του Storytelling. Από μια εικαστική έκθεση, ένα website, ένα βιβλίο, ένα φιλμ μικρού μήκους, μια ψηφιακή καμπάνια και αρκετές ακόμα εφαρμογές».
Και ποια τα οφέλη του για μια επιχείρηση; «Το σύγχρονο marketing είναι αποδοτικό με τη θεμελιώδη συμπόρευση του storytelling. Το storytelling είναι το διαχρονικό συγκριτικό πλεονέκτημα που προμηνύει το success story μιας επιχειρηματικής και οργανωσιακής προσπάθειας. Σκεφτείτε απλά: Ότι παράγεται σαν αγαθό ή σαν brand από μια εταιρεία είναι αποτέλεσμα μιας ιδέας. Αυτή η ιδέα δεν θα μπορούσε να είναι πειστική σε παραγωγικό επίπεδο αν δεν εμπεριείχε δημιουργική γραφή στο εσωτερικό της βάθος. Το creative business storytelling είναι το απόλυτο κλειδί για συνθήκες σταδιακής αναγνώρισης και επιτυχίας».
Όλα αυτά δείχνουν εξαιρετικά. Επενδύουν όμως σήμερα οι ελληνικές επιχειρήσεις σε κάτι τέτοιο; Και, φυσικά, το κάνουν αποτελεσματικά; «Η πραγματικότητα του σημερινού, ολοένα και πιο δύσκολου επαγγελματικού κόσμου, είναι πως κανένας δεν ενδιαφέρεται για το προϊόν που εμπορεύεται μια εταιρεία. Όλοι επικεντρώνονται στην ιστορία που "πουλάει" το brand και η ακόλουθη συνέχεια που παρουσιάζεται στους followers που θα το αγοράσουν», μου απαντάει. Σε κάθε περίπτωση όμως, «το Storytelling είναι εκείνο το ένα πράγμα που θα διαφοροποιήσει τη θέση της εκάστοτε επιχείρησης από τον ανταγωνισμό».
Τον ρωτάω και για το «Δεν είναι το μήλο, είναι η μιλιά», την αφορμή για την σημερινή μας κουβέντα, και το πώς προέκυψε (που, όπως μου αποκαλύπτει, αναμένεται σύντομα να μεταφερθεί σε διάφορα ψηφιακά μέσα εικόνας και ήχου). «Σκοπός μου είναι να προάγω την λογοτεχνία στην επικοινωνία. Συνεπώς, η λογοτεχνία είναι ο τρόπος έκφρασης της δουλειάς μου που τυχαίνει να μεταφέρεται και στον επιχειρηματικό κόσμο. Άρα θα έλεγα πως δεν προέκυψε αλλά υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια». Όσον αφορά στις ιστορίες, αυτές «έχουν ένα σημείο συμπόρευσης - και αυτό είναι ότι ξεκίνησαν να γράφονται στο κινητό και ολοκληρώθηκαν στο χαρτί και στο laptop».
«Από μικρό παιδί μου άρεσε να ακούω ιστορίες και να παρατηρώ τον κόσμο. Μεγάλωσα σε ένα σπίτι που άκουσα πολλές ιστορίες (πολιτικής, κοινωνικής και πολιτιστικής αλλαγής, την ιστορία του έθνους όπως την έζησε η οικογένεια μου τον προηγούμενο αιώνα), άρα ήταν αναπόσπαστη εξέλιξη οι ιστορίες που άκουγα να γίνουν ακατέργαστος πόρος για να δημιουργήσω με τη φαντασία του μυαλού τη συνθήκη για να μπορέσει να φτιάξει τα δικά του σύγχρονα σενάρια με πολλές λέξεις» συμπληρώνει χαρακτηριστικά.
Σχόλια