Διάβασα, προ ημερών, μια ανάρτηση σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης από κάποιο «startupper» ο οποίος είχε μια ιδέα για μια νέα υπηρεσία, αναφέροντας ότι ετοιμαζόταν να αναπτύξει ένα πλάνο προκειμένου να ξεκινήσει. Μεταξύ άλλων, ρωτούσε για τη γνώμη μελών της ομάδας σχετικά με τη συγκεκριμένη υπηρεσία. Ωστόσο, η περιγραφή της μόνο συγκεκριμένη δεν ήταν.
Ως αποτέλεσμα, οι απαντήσεις που έπαιρνε ήταν εντελώς γενικές και αόριστες. Άραγε να γνώριζε τι είναι η έρευνα αγοράς; Πιθανώς να νόμιζε ότι αυτό που έκανε ήταν έρευνα αγοράς. Αλλά πάλι, τι έρευνα να κάνεις αν δεν γνωρίζεις ποιο είναι το πρόβλημα που θέλεις να επιλύσεις και με ποια υπηρεσία, που δεν την έχεις ακόμα συλλάβει ούτε καν σε επίπεδο concept;
Αυτή την εικόνα, με τις πιο απίθανες παραλλαγές της, τη βλέπω πολύ συχνά τα τελευταία χρόνια. Αναμφισβήτητα, ο όρος startup είναι trendy και προσελκύει επίδοξους «χρυσοθήρες» που νομίζουν ότι μέσω της ενασχόλησης τους και της ανταλλαγής ιδεών σε communities, hubs, clubs, κυψέλες επιχειρηματικότητας, κόμβους καινοτομίας, σε φεστιβάλ, networking events και διαγωνισμούς ανάδειξης νέων επιχειρηματικών ιδεών, θα καταφέρουν να κτίσουν επιχειρήσεις και να διακριθούν.
«Και που βλέπεις το πρόβλημα σε όλα αυτά;». Αν εσείς που με ρωτάτε δεν βλέπετε κάποιο πρόβλημα, τότε keep calm, it’s business as usual! Από τη δική μου πλευρά, θα αρκεστώ σε ελάχιστες διαπιστώσεις:
Οι startups, πέρα από τον φαντεζί όρο, δεν διαφέρουν σε τίποτα περισσότερο από άλλες νεοσύστατες ή νεοφυείς επιχειρήσεις. Και βεβαίως, υπάρχει σχετική σύγχυση και το απαραίτητο mystique για το ποια εταιρία μπορεί να χαρακτηρίζεται ως startup και ποια όχι, αλλά αυτό δεν έχει την παραμικρή σημασία.
Λυπάμαι που μπορεί να σας το χαλάω αλλά όλα εκείνα που χαρακτηρίζουν μια startup ισχύουν για οποιαδήποτε επιχείρηση. Λένε, για παράδειγμα, ότι μια startup πρέπει να χαρακτηρίζεται από καινοτομία, θα πρέπει να έχει ένα MVP (Minimum Viable Product), οι άνθρωποι της να μπορούν να παίρνουν αποφάσεις σε ένα ευμετάβλητο και αβέβαιο περιβάλλον, να έχουν επιχειρηματικό πνεύμα, κλπ. Υπάρχει κάτι καινούργιο που διαβάζετε σε όλα αυτά; Ό,τι συνέβαινε στις προηγούμενες δεκαετίες συμβαίνει και σήμερα. Αυτό που έχει αλλάξει είναι το επικοινωνιακό αποτύπωμα. Καινούργιοι όροι και μια πιο ραφιναρισμένη εικόνα του επιχειρείν που φαίνεται να δείχνει προς ένα λαμπερό και υποσχόμενο μέλλον.
Γύρω από το startuping, έχει δημιουργηθεί μια βιομηχανία παροχής συμβουλευτικών και υποστηρικτικών υπηρεσιών, από coaching και mentoring μέχρι funding και financing, αφού είναι σαφές ότι πρόκειται για μια μάλλον υπολογίσιμη αγορά. Ξέχασα τους χορηγούς! Εταιρίες και οργανισμοί που έχουν κάθε συμφέρον να αναδείξουν την επιχειρηματικότητα, έχοντας αντιληφθεί ότι τα ψυχογραφικά και δημογραφικά χαρακτηριστικά του target group των startuppers είναι άκρως ενδιαφέροντα. Άλλωστε, πρόκειται για τους αυριανούς τους πελάτες που μπορούν να λειτουργήσουν και ως influencers.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το networking είναι απαραίτητο στοιχείο για τους ανθρώπους των startups αλλά δεν αρκεί. Καλός και ο λόγος της μητέρας που καμαρώνει ότι το παιδί της «ασχολείται με επιχειρήσεις», ωστόσο είναι άλλο πράγμα να ασχολείσαι και άλλο να είσαι κάτι. Για να γίνεις... χρειάζεται να εργαστείς και όχι απλά να ασχοληθείς. Και είναι από εδώ και μπρος που αρχίζουν τα δύσκολα, πέρα από τις flamboyant εκδηλώσεις, τα ωραία quotes ενθάρρυνσης και τις άσκοπες φλυαρίες στα social media.
Σχόλια