«Φίλε, είναι τραγική η κατάσταση. Οι συμπεριφορές είναι απαράδεκτες, επικρατεί έντονος αντιεπαγγελματισμός και έχω απογοητευτεί πλήρως. Σκέφτομαι έντονα να φύγω από την Ελλάδα» θυμάμαι να λέω - σχεδόν νευριασμένος - στον Άλεξ, τον κουρέα μου πριν από μερικά χρόνια.
Ο συσσωρευμένος εκνευρισμός και αγανάκτηση που ένιωθα, ήταν αποτέλεσμα της άκαρπης αναζήτησης εργασίας. Πως γίνεται να φτάνω τόσο κοντά κάθε φορά και να μην καταλήγω σε offer; Ήταν μια ερώτηση που συνεχώς στριφογύριζε στο μυαλό μου, γεμίζοντάς με, σχεδόν, με απέχθεια για το χώρο του HR, στον οποίο τόσο πολύ ήθελα – και συνεχίζω να θέλω – να εργάζομαι.
Είμαι σίγουρος, πολλοί έχετε βρεθεί στην ίδια θέση. Σχεδόν όλοι έχουμε κατηγορήσει την Χ εταιρεία ή τον Ψ recruiter, για μια κακή εμπειρία συνέντευξης, για μια αδικαιολόγητη απόρριψη ή και για την απουσία μιας τυπικής απάντησης.
Σκοπός μου δεν είναι να εντείνω τον εκνευρισμό σας, ανακαλώντας κακές εμπειρίες, αλλά να σας πω ότι ΔΕΝ ΦΤΑΙΤΕ ΕΣΕΙΣ. Ή τουλάχιστον, δεν ευθύνεστε πάντα και αποκλειστικά εσείς. Γιατί, μαζί με την απόρριψη, πολλές φορές έρχεται και η σκέψη, «τι κάνω λάθος;», η απογοήτευση και το ψυχολογικό «αυτομαστίγωμα».
Οι παρακάτω λόγοι αποκλεισμού υποψηφίων, σπάνια φτάνουν στους ίδιους. Γνωρίζοντάς τους όμως, θα έχετε μια πιο ήρεμη επαγγελματική ζωή, αφού η απόρριψη θα συνδέεται λιγότερο με σας προσωπικά, με τη δουλειά σας και τις ικανότητές σας και περισσότερο με το συνολικό πλαίσιο στο οποίο αυτή συμβαίνει.
Ο χαρακτήρας που δεν ταιριάζει σε μια ομάδα
Σκεφτείτε μια ομάδα που δουλεύει πολύ, και συνάμα αρμονικά και αποτελεσματικά. Τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων μιας τέτοιος ομάδας, μεταξύ άλλων είναι ομαδικότητα και αφοσίωση. Τώρα, φανταστείτε, ο υπεύθυνος μιας τέτοιας ομάδας, να έχει απέναντί υποψηφίους που είναι εξαιρετικά φιλόδοξοι. Όσο ικανοί κι αν είναι, αν ο υπεύθυνος γνωρίζει ότι δεν πρόκειται να τους δοθεί η ευκαιρία να «λάμψουν» σαν αυτόνομα άτομα, είτε λόγω της φύσης της δουλειάς, είτε λόγω των δυναμικών στην ομάδα, είναι λογικό να απορρίψει τέτοια προφίλ και να εστιάσει σε εκείνα που θα εκτιμήσουν αυτά που έχει να τους προσφέρει η συγκεκριμένη ομάδα.
Ο υποψήφιος που είναι πιο έμπειρος από τις ανάγκες του ρόλου
Έχετε δει μια αγγελία. Σκέφτεστε ότι έχετε ό,τι χρειάζεται – απ’ όλες τις απόψεις (σπουδές, προϋπηρεσία, πιστοποιήσεις) για να τα πάτε καλά στον ρόλο. Η διαδικασία προχωράει. Τα πάτε εξαιρετικά με στις συναντήσεις σας. Τελικά όμως, προτιμήθηκε άλλος υποψήφιος. Γιατί;
Σκεφτείτε το ενδεχόμενο να είστε «καλύτεροι» από τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας. Αν τελικά σας προσλαμβάνανε, θα έπρεπε να κάνετε υποστηρικτική δουλειά των ατόμων, των οποίων τις ικανότητες έχετε ήδη ξεπεράσει ή μπορείτε να ξεπεράσετε σύντομα λόγω της προηγούμενης εμπειρίας σας. Οπότε, αντί να προσλάβει ο manager ένα μελλοντικό «πρόβλημα» στην ομάδα του, προτιμάει να πάρει έναν λιγότερο έμπειρο επαγγελματία, ο οποίος θα ταιριάζει περισσότερο στις δυναμικές της ομάδας, θα έχει να κερδίσει από τη θέση και κατά συνέπεια θα είναι πιο ικανοποιημένος μακροπρόθεσμα.
Ο υποψήφιος που είναι πιο «ακριβός»
Αν ο μισθός σας είναι αρκετά υψηλός – ή τουλάχιστον υψηλότερος από τον μέσο όρο της αγοράς στην οποία δουλεύεται ή της αγοράς που θέλετε να μπείτε – τότε είναι πολύ πιθανό να απορριφθείτε. Κάθε εταιρία αμείβει με μια λογική. Βασικός άξονας της λογικής είναι η «δικαιοσύνη». Αν εγώ κι ο Γιώργος κάνουμε την ίδια δουλειά, κι ο Γιώργος αμείβεται παραπάνω από μένα, χωρίς εμφανή σε μένα λόγο, τότε εγώ θα το θεωρήσω αδικία. Θα γκρινιάζω, θα ζητήσω αύξηση κατά πάσα πιθανότητα και θα προσπαθώ λιγότερο στην εργασία μου, ώστε να επαναφέρω την ισορροπία και την δικαιοσύνη, ώστε η εργασία μου να είναι ίση με τον μισθό μου.
Το χαρακτηριστικό του υποψηφίου που δεν ταιριάζει σε μια θέση
Φανταστείτε να είστε ένας εξαιρετικά πολυάσχολος επαγγελματίας. Να ασχολείστε με δικά σας projects και συνεχώς να πειραματίζεστε. Κάποιο στιγμή κάνετε αίτηση σε έναν ρόλο που σας ενδιαφέρει. Καμία όμως απάντηση. Αν ο ρόλος για τον οποίο κάνατε αίτηση, φαντάζει στη σκέψη της εταιρείας αρκετά μονοδιάστατος, τότε η εταιρεία θα πιστεύει ότι τα καθήκοντα του ρόλου δεν θα σας καλύπτουν κι ότι δεν θα είστε ικανοποιημένοι στο πλαίσιο αυτού. Να λοιπόν, ένας ακόμα λόγος αποκλεισμού σας, για τον οποίο δεν ευθύνεστε.
Αλλαγές στις προτεραιότητες του οργανισμού
Όσο κοινότυπο κι αν ακούγεται, ζούμε σε μια εποχή που όλα αλλάζουν ταχύτατα. Έτσι κι στην περίπτωση των εταιρειών, η ανάγκη που υπάρχει σήμερα κι η προτεραιότητα διαχείρισής της μπορούν να αλλάξουν από μέρα σε μέρα. Αυτό σημαίνει, ότι από τη στιγμή που δημοσιεύεται μια θέση εργασίας, εντός των επόμενων 2-3 μηνών που απαιτούνται για την κάλυψή της, αυτή μπορεί να αλλάξει, να εξαφανιστεί εντελώς ή απλά να έχει προκύψει άλλη ανάγκη η οποία χρήζει άμεσης αντιμετώπισης, οπότε οι πόροι του οργανισμού χρειάζεται να στραφούν προς την νέα αυτή κατάσταση, αφήνοντας στην άκρη την αρχική θέση. Για αυτό κι συχνά, βλέπουμε θέσεις που ποτέ δεν κλείνουν.
Έχουμε ρωτήσει για σένα και δεν μας κάνεις
Είναι γνωστό ότι η ελληνική αγορά είναι μικρή, με αποτέλεσμα πολλά στελέχη να γνωρίζονται προσωπικά. Όταν λοιπόν ο Γιάννης, βλέπει την αίτηση του Αλέξανδρου, ο οποίος εργάζεται στην ίδια εταιρία με αυτή του κουμπάρου του, ο Γιάννης νιώθει την άνεση να σηκώσει το τηλέφωνο και να ρωτήσει για την Αλέξανδρο, αγνοώντας τον όποιον επαγγελματισμό και εμπιστευτικότητα... όσο κι αν διαφωνώ με την τακτική, αυτή συμβαίνει και μερικές φορές μπορεί να αποτελέσει λόγος να μην προχωρήσει η αίτησή σας.
Στόχος δεν είναι να δικαιολογήσω το HR, το recruiting και τις εταιρείες για τις λανθασμένες πρακτικές αναφορικά με τη διαδικασία της πρόσληψης. Αντιθέτως, θέλω να απαλύνω το παράπονο των υποψηφίων και να δώσω ένα είδος απάντησης στο ερώτημα «γιατί απορρίφθηκα πάλι», ώστε να συνεχίσουν ακάθεκτοι τις προσπάθειές τους. Οπότε, αν βρίσκεστε σε αναζήτηση εργασίας, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να προετοιμάζεστε, να ζητάτε feedback, να βελτιώνεστε και να γνωρίζετε τους παραπάνω λόγους απόρριψης, ώστε να μην κατηγορείται άσκοπα τον εαυτό σας.
Σχόλια