Δεν είσαι ο Ράμπο σε αποστολή. Δεν είσαι η Μαμά Τερέζα να σώσεις τον κόσμο. Δεν είσαι στέλεχος να εκτελείς εντολές, δεν είσαι υπάλληλος να δίνεις λογαριασμό. Είσαι η μικρή επιχείρηση. Το βασικό κύτταρο της αγοράς! Έχεις μόνο ένα focus: τον πελάτη! Έχεις μόνο ένα πλάνο: έξοδα λιγότερα από τα έσοδα! Έχεις μόνο μια σκέψη: πως να παράγεις αξία με συγκριτικό πλεονέκτημα… ΣΥΝΕΧΕΙΑ!
Όλα ξεκινάνε και τελειώνουνε σ’ αυτό το σχέδιο. Το business για σένα είναι η μέρα της μαρμότας: κάθε μέρα η ίδια ρουτίνα λίγο καλύτερη από χτες. Ποιο mission statement μου λες και αηδίες; Ποιος σου πε ότι είσαι κρουαζιερόπλοιο με πλωτές πισίνες και διπλά καταστρώματα; Ένα ψαροκάικο είσαι που κάθε μέρα πρέπει να φέρνει ψάρια στο χωριό.
Το 97% της ελληνικής επιχειρηματικότητα είναι μικρές επιχειρήσεις κάτω από 10 άτομα. Τι νομίζετε ότι κάνουν επιχειρήσεις με λιγότερα από 10 άτομα κάθε μέρα που πάνε στο γραφείο; Ζωγραφίζουν projections στο vision board ή προσπαθούν να σώσουν τις δουλειές τους από το επόμενο ναυάγιο; Οι μεγαλοστομίες της μεγάλης επιχείρησης δεν έχουν απολύτως καμμία χρησιμότητα για την μικρή επιχείρηση η οποία απαιτεί σπαρτιατική απλότητα. Η ζημιά που έχει κάνει στο επιχειρείν η (ψευτο)κορπορατίλα είναι τεράστια. Αργά και σταθερά πήρε την επιχειρηματικότητα έξω από τον φυσικό της χώρο (μικρή επιχείρηση) και την απλότητά της (τι πουλάς, σε ποιον και πως) και την έκανε να φαντάζει κάτι επιστημονικό και εξειδικευμένο που μόνο ειδικοί μπορούν να καταλάβουν.
Πήρε τον σχεδιασμό τον τέντωσε και τον βάφτισε business plan, πήρε τις πωλήσεις και τις έκανε στατιστικές προβλέψεις, πήρε τον πελάτη και τον αλγορίθμησε! Από κοντά και το marketing, σαν τον άσωτο έφυγε από το σπίτι του πατέρα του (εμπόριο) και ακολούθησε τα βήματα της ξεμυαλίστρας (corporate). Από το ‘90 και μετά, που η κορπορατίλα μας «ξεβλάχεψε» μέσα από τις σελίδες του NITRO, το έσοδα-έξοδα δεν είναι αρκετό. Πρέπει να χεις όραμα! Ένα mission statement, μια αποστολή. Κάτι ανώτερο & ευγενέστερο!
Και κάθονται μικρομεσαίοι χωρίς καν να γνωρίζουν τα βασικά της επιχειρηματικότητας και αναλύουν εκτενή πλάνα και βαυκαλίζονται μέσα σε εντελώς ανούσια meetings περί αποστολής της ομάδας εργασίας. Τι απίστευτες βλακείες! Τι χαμένος χρόνος, ενέργεια, χρήμα και ανθρωπο-ώρες. Σαν να κάθονται και αναλύουν εκστρατείες στρατιώτες που δεν ξέρουν καν «πυρ και κίνηση»! Είσαι η μικρή επιχείρηση και δεν ξέρεις την αποστολή σου άνθρωπέ μου; Τι διάολο διάβασες για να μάθεις business; Το Κομμουνιστικό μανιφέστο;
Είσαι αυτός που δημιουργεί δουλειές και ταΐζει οικογένειες. Είσαι αυτός που παράγει πλούτο, μεροκάματο, ευκαιρίες, ευημερία, ευτυχία, ισορροπία, νέα αξία, νέα ζήτηση, νέα trends. Είσαι ο μόνος που παράγει φόρους για να σε αρμέγει το κράτος και να ταΐζει εκείνους που σε βαφτίζουνε φοροφυγά όποτε σου περισσέψει κάνα τάληρο παραπάνω στην τσέπη. Και όλα αυτά τα καταφέρνεις αποκλειστικά και μόνο με έναν τρόπο: υπηρετώντας τον πελάτη! Ποιο όραμα μου λες;
Όλα τα missions γονάτισαν με τον COVID. Όλα τα πλάνα μαζεύτηκαν με την ύφεση, όλες οι προσδοκίες κλαδεύτηκαν. Όσα διατρανώθηκαν αναίτια, κοντύνανε απότομα. Και φτάσανε στην επιβίωση! Εκεί ακριβώς που ζει η μικρή επιχείρηση κάθε μέρα, from day one! Η μικρή επιχείρηση δεν αναπτύσσεται. Απλά γίνεται καλύτερη σ’ αυτό που ήδη κάνει! Το μόνο όραμά της είναι να συνεχίσει να υπάρχει, να παράγει, να δημιουργεί. Έναν πελάτη κάθε φορά. Ένα βήμα κάθε μέρα.
Ναι ναι ξέρω. Business management uber alles, σωστά; Τι μπορεί να ξέρουν οι μικροί για επιχειρηματικότητα, έτσι; Ε, για κοίτα τους μεγάλους πως κλείνουν! Κοίτα τους πως φεύγουν τρέχοντας. Κοίτα τους πως κλαίγονται στις κυβερνήσεις για μαζικά bailouts. Κοίτα όλους τους -τάχα μου- προχώ μπιζναδόρους πως πηδάνε στα τρένα κάθε φορά που ο άρχοντας καπιταλισμός φτερνίζεται. Αυτοί εδώ θα σε μάθουν όραμα και αποστολή; Και τι κατάφερες τόσα χρόνια που τους κοπιάρεις;
Η μικρή επιχείρηση έχει μια, μοναδική και αυτονόητη αποστολή: να υπηρετήσει τον πελάτη! Είναι η αναπνοή της. Και όπως η αναπνοή είναι αυτόματη λειτουργία για τον άνθρωπο έτσι και ο πελάτης είναι default setting για την μικρή επιχείρηση. Τίποτε άλλο δεν πρέπει να σε αποσυντονίζει. Σε καλές και σε κακές εποχές το μόνο που έχει σημασία είναι το που είναι ο πελάτης, τι αγοράζει, πως αγοράζει και τι τον πείθει. Όλα τα άλλα είναι φύκια για μεταξωτές κορδέλες για να γεμίζει το business από administration, οι τοίχοι από πτυχία και τα Hugo boss κουστούμια από managers.
Μικρή επιχείρηση τώρα που θα πας για μπάνια, εκεί που θα αράζεις κάτω από την ομπρέλα και θα ακούς το νερό να πλατσουρίζει, άκου τα λόγια του Άρη στο κεφάλι σου: εσύ είσαι η ρίζα και όταν όλα αποτυγχάνουν όλοι γυρνάνε σε σένα! Μην σκαρφαλώνεις να τους βρεις, θα πέσουν αυτοί εκεί που είσαι. Everything is basics! Κάνε τα πράγματα απλά.
Τα λέμε από Σεπτέμβριο.
Σχόλια