Πουλώντας πάγο το 1920

- ΠΑΓΟΠΩΛΗΣ Α Λοιπόν, αποφάσισα να σταματήσω να πουλάω πάγο.

- ΠΑΓΟΠΩΛΗΣ Β Γιατί; Δεν σου αρέσει η δουλειά;

- ΠΑΓΟΠΩΛΗΣ Α Σκέφτομαι να στραφώ προς αυτά τα καινούρια μηχανήματα, ξέρεις τα ψυγεία.

- ΠΑΓΟΠΩΛΗΣ Β Τα ψυγεία; Μα είναι καιρός για πειράματα τώρα; 30 χρόνια την κάνουμε αυτή τη δουλειά! Κάτσε εκεί που είσαι!

Είναι πάντα καιρός για πειράματα

Το ηθικό δίδαγμα από τον διάλογο σαφές: Είναι πάντα καιρός για πειράματα. Και επειδή ήδη ακούω κάποιους από εσάς να αντιδρούν στο παράδειγμα που έφερα, αναφωνώντας “μα εμείς δεν είμαστε παγοπώλες!” θα σας πω ότι ναι, έχετε δίκιο: δεν είστε παγοπώλες.

Είστε σε πολύ χειρότερη θέση.

Ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας του σήμερα πηγαίνει μπροστά και εξελίσσεται, μόνο παραφράζοντας το ρητό του Καρτέσιου: “Πειραματίζομαι άρα υπάρχω”. Σίγουρα, δεν είναι εύκολο να βγει κάποιος από το comfort zone του, κάνοντας αλλιώς αυτό που έχει μάθει να κάνει επί τόσα χρόνια και το οποίο του δουλεύει. Ας δούμε κάποιους λόγους που μας κρατάνε πίσω.

Όταν η πρώτη γενιά μας κρατά πίσω

Δεν είμαστε όλοι Αμερικάνοι Entrepreneurs. Μπορεί να τους θαυμάζουμε, μπορεί να διαβάζουμε τις βιογραφίες τους και να εντυπωσιαζόμαστε, αλλά οι περισσότεροι από εμάς είμαστε μάλλον συντηρητικοί. Ιδίως στο ελληνικό επιχειρείν, όπου η οικογενειακή επιχείρηση, με τα καλά της και τα κακά της, είναι το μοντέλο που δεσπόζει, τα “καινά δαιμόνια” δεν είναι εύκολη υπόθεση.

Πώς θα πείσετε την πρώτη γενιά ότι ο τρόπος με τον οποίο κάνετε πωλήσεις είναι περίπου 25% λιγότερο αποδοτικός από ότι αν χρησιμοποιούσατε μία νέα τακτική; Πώς να μιλήσετε στον “πατριάρχη” της εταιρείας για το cloud χωρίς να σας απαντήσει ότι πετάτε στα σύννεφα;

Η απάντηση είναι απλή: μία λέξη τη φορά. Ένα βήμα τη φορά. Και πάνω από όλα, με τη σιγουριά του ανθρώπου που ξέρει τι θέλει, του ανθρώπου που θέλει να είναι στο επιχειρείν και σε 20 χρόνια από σήμερα. Και αν η πρώτη γενιά δεν καταλαβαίνει από cloud και firewall, πιστέψτε με, θα καταλάβει πολύ καλά τη “φωτιά” αν τη δει στα μάτια σας.

Όταν το comfort zone έχει too much comfort

Από την άλλη πλευρά, σε πολλές περιπτώσεις, επιτυχημένοι επιχειρηματίες παρουσιάζουν μία εντυπωσιακή απροθυμία να βγουν από το comfort zone τους. Αναρωτιούνται “Γιατί να μπω στον κόπο;” “Γιατί να το κάνω;” Αναγνωρίζουν ότι ο ανταγωνιστής έχει πάρει ένα μικρό προβάδισμα, αλλά δεν ανησυχούν.

“Και πάλι είμαι καλά, έστω και δεύτερος. Οι πωλήσεις μου είναι σταθερές, το ταμείο είναι ισορροπημένο, όλα δουλεύουν ρολόι ή σχεδόν ρολόι, άντε να χάνουμε λίγα δευτερόλεπτα τη μέρα!” Όμως, λίγα δευτερόλεπτα τη μέρα συσσωρεύονται με τα χρόνια. Ο ανταγωνιστής με το μικρό προβάδισμα σε λίγο δεν θα είναι ορατός ούτε με κιάλια. Και το χειρότερο; Έρχονται από πίσω άλλοι δέκα ανταγωνιστές σαν “πεινασμένη αγέλη”.

Τελικά το comfort zone δεν ήταν πολύ καλή ιδέα…

Όταν το επιχειρείν μπερδεύεται με τα πιστεύω

Τέλος, υπάρχουν περιπτώσεις όπου τα πιστεύω και η ιδεολογία του επιχειρηματία “κλείνουν τις γρίλιες” προς τον κόσμο που είναι εκεί έξω, που πάει συνεχώς μπροστά και δεν περιμένει κανέναν. Ένα συνηθισμένο παράδειγμα; Ίσως να σας ανατριχιάζει η ιδέα της τεχνητής νοημοσύνης.

Ίσως να τρομάζετε με τις εφαρμογές RPA (Robotic Process Automation), οι οποίες μάλιστα, σαν να μην έφτανε το ήδη “απόκοσμο” περιβάλλον τους, μαθαίνουν από τα λάθη τους. Όμως, τα δεδομένα είναι αμείλικτα. Το 2025, η αγορά των εφαρμογών τεχνητής νοημοσύνης θα έχει ξεπεράσει τα 100 δισεκατομμύρια δολάρια. Άρα, το θέμα δεν είναι αν θα ανέβετε στο τρένο, αλλά πότε θα ανέβετε.

Επίλογος

Δεν ήταν πάντα έτσι. Για πολλούς αιώνες, ακόμη και χιλιετίες, ο τρόπος που κάποιος έκανε κάτι επί 30, και 40 και 50 χρόνια ήταν ο ίδιος. Ο τρόπος που ένας γιατρός για παράδειγμα δεν έσωζε τον ασθενή από λοίμωξη το 1280 δεν διέφερε από τον τρόπο με τον οποίο δεν τον έσωζε το 1310. Όμως, αυτό θέλουμε;

Ατμός, ηλεκτρισμός, υπολογιστής, ιστός. Μετά την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, ζείτε αυτή τη στιγμή στην πιο ενδιαφέρουσα στιγμή της ανθρώπινης ιστορίας. Μην τη φοβάστε και κάνετε την επιχείρησή σας κομμάτι της!