Ένα ακόμη ψηφιακό γεγονός προστέθηκε στον ήδη μακρύ κατάλογο του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου. Αυτήν την φορά το λόγο είχαν οι εξελίξεις στην Απασχόληση. Στελέχη από τη διεθνή κοινότητα και την Ελληνική Διοίκηση μοιράστηκαν τις εμπειρίες τους και τις καλές πρακτικές άλλων χωρών σχετικά με τη δια βίου μάθηση, την τηλε-εργασία και την πιστοποίηση προσόντων και δεξιοτήτων, καθώς και τον ρόλο της κατάρτισης και της μη τυπικής μόρφωσης στην προσαρμογή των εργαζομένων στις συνεχώς μεταβαλλόμενες συνθήκες της αγοράς εργασίας.
Τονίστηκε ιδιαίτερα το γεγονός ότι η πανδημία απείλησε αφενός τις ζωές και αφετέρου τις δουλειές των ανθρώπων της υφηλίου με έναν τρόπο πρωτόγνωρο. Και αυτός ήταν ίσως ο λόγος που μας έκανε να αφυπνιστούμε και να αντιδράσουμε θετικά για θέματα που επί χρόνια συζητούσαμε αλλά δεν επιλύαμε αποτελεσματικά. Τα δυο πολυτιμότερα αγαθά του ανθρώπου κινδυνεύουν με το υπάρχον μοντέλο. Μήπως για να γίνουμε ανθεκτικότεροι χρειάζεται να τροποποιήσουμε το μοντέλο; Ίσως αρκεί να αντικαταστήσουμε κάποια τμήματα και άλλες φορές ολόκληρους μηχανισμούς, το βέβαιο είναι ότι απαιτούνται αλλαγές.
Το υπάρχον σύστημα εκπαίδευσης και αγοράς εργασίας δεν είναι φτιαγμένο για να προσφέρει τη συνεχή μάθηση που απαιτείται.
Από τη στιγμή που αποδεχόμαστε ότι η μόνη βεβαιότητα είναι η αλλαγή με εξαιρετικά ταχείς ρυθμούς και η μόνη απάντηση μπορεί να έρθει από τη συνεχή εξέλιξη των γνώσεών μας και κατά συνέπεια της προσαρμογής των δεξιοτήτων μας, το επόμενο βήμα είναι η κινητοποίηση όλο και περισσότερων ατόμων και εταιρειών – οργανισμών προς την μαθησιακή νοοτροπία.
Μπήκε στη ζωή μας η τηλε-εργασία και άρα και η τηλε-μάθηση. Για να είναι μακροχρόνια βιώσιμοι αυτοί οι νέοι τρόποι χρειάζεται εξισορρόπηση μεταξύ τους. Το διαζευκτικό «ή/ή» έχει αντικατασταθεί και εδώ από το «και/και». Η εξισορρόπηση ενθαρρύνει την αποδοχή της αλλαγής, τόσο από εργαζόμενους όσο και από εργοδότες. Δηλαδή δεν σταματάμε την εξ αποστάσεως και δεν επαναπαυόμαστε με ότι είχαμε μέχρι πριν 3 μήνες συνηθίσει.
Όλοι οι εμπλεκόμενοι στην αγορά εργασίας χρειάζονται υποστήριξη και δεν πρέπει το μυαλό μας να μεταφράζει την υποστήριξη μόνο ως επιδότηση, παρόλο που είναι η ευκολότερη δικαιολογία από τους περισσότερους για να μην προχωρήσουν στη δια βίου εκπαίδευση. Σημαντικότατος παράγοντας ενθάρρυνσης είναι η σωστή ψυχολογική υποστήριξη καθώς και η σωστή εκτίμηση των αναγκών.
Η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο με την εναλλακτική της αποπληρωμής έναντι μελλοντικών αποδοχών (future earnings) απαντούν στο ερώτημα της χρηματοδότησης σε καιρούς κατά τους οποίους οι πόροι είναι περιορισμένοι.
Φυσικά, η δημιουργία και η τόνωση ενός οικοσυστήματος το οποίο θα βασίζεται στη συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων μερών (δημόσιο, ιδιωτικός τομέας, εργαζόμενοι, συλλογικότητες, ακαδημαϊκή κοινότητα, κλπ.) θα συντελέσει στη γεφύρωση των χρόνιων χασμάτων που υπάρχουν στην αγορά εργασίας και αφορούν την αξιολόγηση των απαιτούμενων δεξιοτήτων, τη σωστή πληροφόρηση, την κατάλληλη εκπαίδευση και κατάρτιση, στις ίσες ευκαιρίες όλων των μερών.
Όλοι θέλουμε κοινωνική συνοχή, χαρούμενους και υγιείς εργαζόμενους, λιγότερες κοινωνικές δαπάνες για αποκατάσταση ασθενειών. Ας φροντίσουμε να έχουμε τους κατάλληλους μηχανισμούς για την πρόληψη οι οποίοι ξεκινούν από την έγκαιρη και σωστή πληροφόρηση και εκπαίδευση χωρίς διακρίσεις.
Ελπίζουμε η χώρα μας να διατηρήσει και να εξελίξει τα τελευταία βήματα προόδου ως προς την ψηφιοποίηση που κατεγράφησαν εφέτος την περίοδο της πανδημίας και να σταματήσει να κατατάσσεται ανάμεσα στις τελευταίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα εύσημα που πήραμε για τη διαχείριση της κρίσης στο υγειονομικό πεδίο να ακολουθήσουν και σε άλλα πεδία, όπως η αγορά εργασίας και να απομακρυνθούμε από τις πρακτικές που μας τοποθετούν κοντά στην 107 θέση (σε σχέση με τις 140 χώρες) του Παγκόσμιου Δείκτη Ανταγωνιστικότητας. Η διεθνής κοινότητα πάντα παίρνει υπόψη της την ύπαρξη ενός καλά καταρτισμένου και εκπαιδευμένου ανθρώπινου δυναμικού με τις δεξιότητες, τη νοοτροπία και τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα που απαιτούνται στην τόσο προκλητική εποχή της παγκοσμιοποίησης 2.0.
Σχόλια