Ο Ρίτσαρντ Μπάρτον αγόρασε στη δεκαετία του ’60 ένα σµαραγδένιο δαχτυλίδι για την Ελίζαµπεθ Τέιλορ, δηλώνοντας µπροστά στις κάµερες: «Εγώ έµαθα στην Ελίζαµπεθ τη µπύρα. Αυτή µου έµαθε την Bvlgari». Σαράντα χρόνια µετά, ο οίκος Cristie’s δηµοπράτησε το δαχτυλίδι στη Νέα Υόρκη έναντι 80.000 δολαρίων. Το ποσό αυτό διατέθηκε στον αγώνα της ηθοποιού κατά του AIDS. Επρόκειτο για ένα πολύ µεγάλο ποσό, αλλά και µια δωρεάν διαφήµιση για την Bvlgari.
Η ιστορία της Bvlgari έχει έντονο ελληνικό χρώµα. Όλα ξεκίνησαν στα μέσα του 19ου αιώνα όταν ένας φτωχός αργυροχόος από την Ήπειρο, ο Κωνσταντίνος Βούλγαρης, προσπαθούσε να πουλήσει τις περίτεχνες δημιουργίες του ως πλανόδιος στην ευρύτερη περιοχή. Ήταν όμως ο εγγονός του, ο αργυροχόος Σωτήριος Βούλγαρης από την Παραµυθιά, ένα χωριό 55 χιλιόµετρα έξω από τα Ιωάννινα, αυτός που ακολούθησε το επάγγελμα του παππού του.
Όντας το ένατο παιδί – από τα 11 συνολικά - µιας οικογένειας αργυροχόων, ο νεαρός Ηπειρώτης, που είδε όλα τα αδέρφια του να πεθαίνουν σε νεαρή ακόμη ηλικία, µετανάστευσε στην Ιταλία το 1879. Αρχικά εγκαταστάθηκε στη Νάπολη, βλέποντας όμως ότι οι ληστείες στην περιοχή ήταν σχεδόν καθημερινό φαινόμενο, έφυγε για Ρώμη όπου αρχικά εργάστηκε ως τεχνίτης αργυροχρυσοχόος σε ένα μικρομάγαζο της Ρώμης.
Εκεί, πέντε χρόνια μετά, άνοιξε το πρώτο του κοσµηµατοπωλείο - πουλώντας διάφορα είδη διακοσμημένα με ασήμι, όπως ζώνες, βραχιόλια και πόρπες - το οποίο υπάρχει ακόμη και σήμερα, ενώ µε τη βοήθεια των δύο γιων του, Κωνσταντίνο και Τζόρτζιο, άνοιξε το 1905 ένα ακόµη κατάστημα στη Ρώµη, το οποίο ακόµη και σήµερα θεωρείται η «ναυαρχίδα» της εταιρείας. Αυτό που τον έκανε να ξεχωρίσει από νωρίς από τους υπόλοιπους αργυροχρυσοχόους της εποχής ήταν ότι έδωσε ένα προσωπικό στιλ στα έργα του.
Ο ιδρυτής της δυναστείας Bvlgari δεν λησµόνησε ποτέ την καταγωγή του, γι’ αυτό και κράτησε για πάντα το ελληνικό του διαβατήριο. Φρόντισε, µάλιστα, να παντρευτεί κοπέλα που του έστειλαν από την Ελλάδα, ενώ το 1930 χρηµατοδότησε την κατασκευή ενός καταπληκτικού σχολείου στη γενέτειρά του. Ο Σωτήριος Βούλγαρης πέθανε το 1932 και τάφηκε (όπως όλη η οικογένεια) στο νεκροταφείο των ξένων µε το ελληνικό του όνοµα.
Οι δύο γιοι του ανέλαβαν την επιχείρηση µετά το θάνατο του πατέρα τους και στην ουσία ήταν αυτοί που της προσέδωσαν την εικόνα που έχει σήµερα, συνδυάζοντας το παραδοσιακό µε το σύγχρονο ιταλικό στυλ. Συγκεκριµένα, την περίοδο αυτή υιοθετήθηκε ένα µοναδικό στυλ εµπνευσµένο από τον ελληνικό κλασικισµό και την ιταλική αναγέννηση.
Στη διάρκεια του Πολέµου, τα δύο αδέρφια µε τις οικογένειές τους βρέθηκαν σε δυσχερή θέση εξαιτίας της καταγωγής τους, αναγκαζόµενοι έτσι να δηλώσουν επίσηµα ότι ήταν Ιταλοί. Αυτό όµως δεν τους εµπόδισε να χρησιµοποιήσουν το σπίτι τους ως καταφύγιο για δεκάδες Έλληνες που κατάφεραν να δραπετεύσουν από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης (ένας από αυτούς ήταν ο Ευάγγελος Αβέρωφ).
Μέχρι τη δεκαετία του ’70, η Bvlgari Co. (το γράμμα «v» αντικατέστησε το «u» για να είναι σε αρμονία με τον αρχαίο ρωμαϊκό τρόπο γραφής), υπό την καθοδήγηση των δύο γιων του Τζόρτζιο, διέθετε 44 κοσµηµατοπωλεία (σήμερα ξεπερνούν τα 290, σε 24 χώρες) και είχε πια διεθνοποιηθεί. Αν και διέθετε στην αγορά ρολόγια διαφόρων διάσηµων Ελβετών κατασκευαστών από τη δεκαετία του ’20, το 1977 πήρε μια τολμηρή απόφαση και εγκαινίασε τη δική της συλλογή. Η επιτυχία ήταν τόσο µεγάλη που την ώθησε να ανοίξει ένα εργοστάσιο παραγωγής ρολογιών στην Ελβετία.
Από το 1992, η Bvlgari Co. πρόσθεσε στην πλούσια συλλογή της – που έως τότε περιλάμβανε ζαφίρια, ρουμπίνια, διαμάντια και άλλους πολύτιμους λίθους - προϊόντα όπως αρώµατα, µαντίλια, γραβάτες και καλλυντικά. Τα τελευταία χρόνια ο διεθνής οίκος μόδας έχει επεκτείνει τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες και σε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις που φέρουν την ονομασία του, σε συνεργασία με την αλυσίδα Marriott. Το πρώτο ξενοδοχείο, που απευθύνεται σε ευκατάστατους ταξιδιώτες, άνοιξε στο Μιλάνο το 2004 και ακολούθησε στο Μπαλί το 2006.
Στον απέραντο κατάλογο των πελατών του οίκου Bvlgari, συναντά κανείς διάσημους σταρ, βασιλιάδες, ζάμπλουτους, σεΐχηδες, πολιτικούς και γενικώς όλη την αφρόκρεμα του 20ού αιώνα, από την πριγκίπισσα Σοράγια του Ιράν, την Εβίτα Περόν, την Ινγκριντ Μπέργκμαν, τη Σοφία Λόρεν και την Αννα Μανιάνι μέχρι την Αντζελίνα Ζολί, τη Νικόλ Κίντμαν, την Κίρα Νάιτλι, τη Σαρλίζ Θερόν και την Τζένιφερ Ανιστον.
Μέχρι το 2012, στο τιµόνι της επιχείρησης βρέθηκε η τέταρτη γενιά της οικογένειας, η οποία, πιστή στις αρχές της, πριν λίγα χρόνια ανέλαβε να χρηµατοδοτήσει τον εµπλουτισµό του µουσείου της Παραμυθιάς, την αναπαλαίωση και επέκταση του σχολείου, τη δηµιουργία µορφωτικού κέντρου και σχολής χρυσοχοΐας και την ανακαίνιση του σπιτιού όπου γεννήθηκε ο Σωτήριος Βούλγαρης. Ωστόσο, το 2012, οι μακρινοί απόγονοι του ιδρυτή πούλησαν το μερίδιό τους στην γαλλική εταιρία πολυτελών ειδών LVMH, σηματοδοτώντας ουσιαστικά τον τερματισμό της παρουσίας της οικογένειας Βούλγαρη στην διάσημη εταιρεία.
Πριν από λίγες μέρες, μάλιστα, πέθανε στα 93 της η Αννα Βούλγαρη, η εγγονή του ιδρυτή του Σωτήριου Βούλγαρη. Η χρυσή κληρονόμος, μητέρα τριών παιδιών, μιλούσε άπταιστα ελληνικά, λάτρευε την Ελλάδα και τον τόπο καταγωγής της, την Παραμυθιά, ενώ σχεδόν κάθε καλοκαίρι ερχόταν για διακοπές με την οικογένειά της στη χώρα μας.
Πηγή: "Γνωστά Ονόματα, Αγνωστες Ιστορίες" (εκδ. Σταμούλης)
Σχόλια