Λαβωμένη μου οικονομία, οι πληγές σου αναβλύζουν καπνό από την λάβα της πανδημίας. Κι ακόμα κι αν ήθελες να διαμορφώσεις ψυχολογία για να επουλώσεις τα τραύματα σου, η τηλεόραση και το social distancing σε κατέστειλαν στην ΜΕΘ. Κι όσο η πολιτεία αύξανε τις νοσηλευτικές κλίνες, τόσο εσύ έτρεμες για την επιβίωση σου στο σύνολο. Αντιλαμβάνομαι πως κάποια από τα παρακλάδια σου θέριεψαν, όμως τόσο ανισοσκελώς που οι ακρότητες οξύνθηκαν κι εσύ από το κρεβάτι του πόνου πώς να τις εξισώσεις και πάλι.
Και βγήκες από την ΜΕΘ και πήγες σπίτι σου και περιμένεις τον τουρισμό σου που δειλά-δειλά έρχεται! Μολονότι ο τουρισμός σου είναι προ των πυλών για να αισθανθεί καλά με το ελληνικό ταμπεραμέντο σου. Με την φυσική σου παρουσία αναμένει να αναπνεύσει γιατί κορέστηκε από την ψυχολογία την οθόνης και την άψυχη ψηφιακή επικοινωνία.
Οικονομία χωρίς ανθρώπινη επαφή επιφέρει ζημία και υποκατάστατα του ανθρώπινου δυναμικού αποτελούν αιτίες πρόσκαιρης κερδοσκοπίας και ευκαιριακών κερδών. Ο άνθρωπος θέλει άνθρωπο και το χρήμα θέλει ψυχολογία. Η ψηφιακή ψυχολογία άφησε όχι μόνο κοινωνικά τραύματα αλλά πρωτίστως ψυχολογικά.
Τραύματα και πληγές που καλείται η κάθε επιχείρηση να επιλύσει με σκοπό να επανέλθει στο προσκήνιο της αγοράς. Σαφώς και τα λειτουργικά κόστη ήταν και είναι πάντα η αντίρροπος δύναμη στην εξισορρόπηση των income-outcome, όμως η οθόνη μπορεί να μην έχει ΙΚΑ, ασφάλειες και όλα τα αθέατα κόστη, δεν έχει όμως και ψυχή. Η ψυχή κερδίζει τον πελάτη, το συναίσθημα αγκαλιάζει την συναλλαγή και το χαμόγελο φέρνει τα κέρδη.
Τώρα που το χαμόγελο έδυσε κάτω από την μάσκα και οι υπολογιστές απαντούν στις συναλλαγές, η οικονομία καλείται να αναπροσαρμοστεί χωρίς να δεχτεί όλες τις απαραίτητες αλλαγές. Αναμφίβολα η δημόσια υγεία είναι προτεραιότητα μέγιστη, αλλά στην ίδια κλίμακα ανήκει και η πώληση και η επικοινωνία και η διασκέδαση.
Οι ανάγκες των ανθρώπων δεν άλλαξαν, παραμένουν διαχρονικά ίδιες. Οι εποχές και τα συμφέροντα αναπροσαρμόζονται ανά τους καιρούς και τις κοινωνίες. Το εμπόριο ένωνε τους ανθρώπους, τα ταξίδια γεφύρωναν τις αποστάσεις. Συνεπώς, αν οι άνθρωποι δεν άλλαξαν, ούτε το εμπόριο χρειάζεται ακρογωνιαίες αλλαγές. Φυσικά, οι προσαρμογές είναι πάντα καλοδεχούμενες, πόσο μάλλον όταν κλίνουν προς την βελτιστοποίηση των υπηρεσιών και την κάλυψη όσο περισσότερων αναγκών των ανθρώπων.
Ο Πρωταγόρας (490-420 π.Χ.) είπε: «Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος». Το βασικό συμπέρασμα που αποπνέει από το ρητό είναι ότι οι πεποιθήσεις είναι υποκειμενικές και σχετικές. Αυτό οδηγεί τον Πρωταγόρα να απορρίψει την ύπαρξη απόλυτων ορισμών για την αλήθεια, την δικαιοσύνη και την αρετή. Αυτός ο σχετικισμός ισχύει επίσης και για την ηθική. Το εμπόριο έχει ηθική, έχει υποκείμενη κρίση και έχει και αρετή αρκεί όλα αυτά να είναι ανθρωποκεντρικά.
Ανθρωποκεντρικά σημαίνει πως το επίκεντρο του ενδιαφέροντος εστιάζεται στο άτομο και τις ανάγκες του όπως αυτές διαμορφώνονται από την κοινωνική ψυχολογία. Την ψυχολογία δηλαδή της οθόνης για τους λίγους και της φυσικής επαφής για τους πολλούς. Μέσα από ακρότητες θα αναστηθεί το νέο μοντέλο της αγοράς και θα ξεπεράσει τα στερεότυπα του φόβου που σκόρπισε η απόσταση και η απομόνωση.
Σχόλια