Τι είναι εκείνο που όταν μοιράζεται πολλαπλασιάζεται; Οι απαντήσεις είναι περισσότερες από μία. Σήμερα, όμως, θα μιλήσουμε για τη γνώση, η οποία πράγματι πολλαπλασιάζεται όταν τη μοιραζόμαστε και θα περιοριστούμε σκοπίμως στα γεωγραφικά και πολιτισμικά όρια της Ελλάδας.
Η αναζήτηση για γνώση δεν θα σταματήσει ποτέ. Ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή με τις προκλήσεις που τη χαρακτηρίζουν, η ανάγκη για γνώση είναι πιο επείγουσα από ποτέ. Θέλουμε να μάθουμε πώς θα προστατεύσουμε την υγεία μας, πώς θα πορευτούμε στην εργασία μας, με ποια εφόδια θα αντιμετωπίσουμε την επόμενη ημέρα με τις οικονομικές προβλέψεις να μιλούν για αυξημένη ανεργία, αυξημένο χρέος και μακροπρόθεσμη ύφεση στην οικονομία. Ο κόσμος κατά καιρούς έχει περάσει και από άλλες κρίσεις, άλλες αρρώστιες, πολέμους και άλλα δεινά. Κι όμως, ο κύκλος της ζωής και η διάθεση για γνώση, ανάπτυξη και δημιουργία δεν σταμάτησαν ποτέ.
Στη σημερινή εποχή, ενώ οι προκλήσεις παραμένουν ίδιες, ίσως με άλλη μορφή, τα μέσα που έχουμε για να τις αντιμετωπίσουμε είναι διαφορετικά. Το ερώτημα είναι, γνωρίζουμε αυτά τα μέσα; Η γνώση υπάρχει παντού αλλά α) φτάνει στα δικά μας αυτιά και β) πώς φτάνει;
- Το πρόβλημα, πολλές φορές, στον γεωγραφικό ορίζοντα της Ελλάδας είναι η φράση «δεν γίνεται». Ακούω τη φράση αυτή κυρίως όταν πρόκειται για γραφειοκρατικές διαδικασίες. Το γνωρίζετε, όμως, ότι τις περισσότερες φορές, αν όχι πάντα, η λύση βρίσκεται πολύ κοντά μας αρκεί κάποιος να είναι πρόθυμος να την αναζητήσει; Οι γενικές φράσεις δεν οδηγούν σε γνώση. Αντίθετα, οδηγούν σε χάος και σε αποδιοργάνωση.
- Η λύση. Για να αποκτήσεις γνώσεις πρέπει να θέτεις συγκεκριμένες ερωτήσεις και να αναμένεις συγκεκριμένες απαντήσεις. Επίσης, πρέπει να απευθύνεις το ερώτημά σου στον αρμόδιο επαγγελματία, αν πρόκειται για επαγγελματική υπόθεση, ή στον αρμόδιο συνομιλητή, αν πρόκειται για οποιαδήποτε άλλη υπόθεση.
- Άλλο ένα πρόβλημα αποτελούν όσα θεωρούμε εμείς δεδομένα και όσα θεωρούν οι άλλοι δεδομένα. Ιδιαίτερα στον επαγγελματικό κόσμο, τίποτα και ποτέ δεν είναι δεδομένο. Ο υπεύθυνος τύπου και δημοσίων σχέσεων της Margaret Thatcher, Harvey Thomas, έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο “If they haven’t heard it, you haven’t said it” (Αν δεν το έχουν ακούσει, δεν τους το έχεις πει). Πόσο απλή και ξεκάθαρη δήλωση αλλά ταυτόχρονα, πόσο περίπλοκη, για κάποιο μυστήριο λόγο, στην εφαρμογή της. Πράγματι, πώς θα ξέρουμε κάτι αν δεν μας το πουν;
- Η λύση. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων ο συνομιλητής σου δεν γνωρίζει όλα τα δεδομένα, εκτός κι αν τα αναφέρεις. Γνωρίζεις κάτι; Μοιράσου το! Μ’ αυτόν τον τρόπο βοηθάς νέους συναδέλφους στη δουλειά τους, «χτίζεις» τους ανθρώπους γύρω σου και τους δίνεις ευκαιρίες που δεν γνώριζαν ότι υπήρχαν και μπορούν να τους βοηθήσουν. Οι ευκαιρίες στη ζωή μας δεν εμφανίζονται ως δια μαγείας. Οι ανθρώπινες σχέσεις, οι δημόσιες σχέσεις και η σωστή ενημέρωση συμβάλλουν στη δημιουργία ευκαιριών.
- Περαιτέρω πρόβλημα είναι η συνήθεια. Η Ελλάδα ήταν ανέκαθεν μια πολύπαθη χώρα. Ιδιαίτερα με τη δημοσιονομική κρίση πλήθος συμπολιτών μας έζησε – και πιθανώς συνεχίζει να ζει – λίγο υψηλότερα από το όριο της φτώχειας. Η έλλειψη εργασίας, τα αυξημένα έξοδα και οι έγνοιες της καθημερινότητας μπλοκάρουν τη δημιουργικότητα και το ανοιχτό μυαλό. Σύμφωνα, λοιπόν, με την πυραμίδα αναγκών του Αμερικανού ψυχολόγου Μάσλοου επικεντρωνόμαστε στο πρώτο και στο δεύτερο σκαλοπάτι της πυραμίδας, δηλαδή στις ανάγκες για επιβίωση (τροφή, υγεία, ένδυση) και στην ασφάλεια. Για να προχωρήσουμε στα επόμενα σκαλοπάτια, στις σχέσεις με τους ανθρώπους, στην αυτοεκτίμηση και στο αίσθημα πληρότητας πρέπει τα προηγούμενα σκαλοπάτια να είναι εξασφαλισμένα.
- Η λύση. Σ’ αυτό το σημείο η ηγεσία, η ιδιωτική πρωτοβουλία αλλά και η γνώση, η σωστή ενημέρωση που θα λάβουμε από πηγές που θέλουν να μοιραστούν μαζί μας όσα γνωρίζουν ώστε να μας βοηθήσουν να ανέβουμε σκαλοπάτι, μας χτυπούν την πόρτα. Σήμερα όσο ποτέ καλούμαστε να είμαστε ηγέτες του εαυτού μας, να δράσουμε πρώτα ατομικά αναγνωρίζοντας ποια είναι τα δυνατά μας σημεία, οι δεξιότητές μας, η προηγούμενη εμπειρία μας και στη συνέχεια να λάβουμε την απαραίτητη γνώση και ενημέρωση από αξιόπιστες πηγές ώστε να υλοποιήσουμε τις ιδέες μας. Στη συνέχεια θα μπορούμε να δράσουμε και συλλογικά, συνεισφέροντας στο κοινωνικό σύνολο.
Με λίγα λόγια
«Δεν χρειάζεται να μοιράζεσαι τα πάντα – τις περισσότερες φορές είναι καλύτερο να μη μοιράζεσαι τα πάντα. Δείξε μόνο ένα δείγμα απ’ ό,τι κάνεις. Δείξε ένα σχέδιο ή καλύτερα ένα προσχέδιο. Δείξε μόνο μια μικρή πρόοδο των εργασιών σου. Σκέψου τι έχεις και θα ήταν χρήσιμο σε άλλους. Μοιράσου μια συμβουλή πάνω στη διαδικασία της δουλειάς. Η ένα link σε ένα ενδιαφέρον άρθρο. Ανάφερε ένα καλό βιβλίο που διαβάζεις» [Από το βιβλίο «Κλέψε σαν καλλιτέχνης», του Austin Kleon, Εκδόσεις Key Books].
Συμπέρασμα
Η γνώση σώζει ζωές. Η παρουσία της ανοίγει πόρτες, η απουσία της κλείνει πόρτες και απομακρύνει ευκαιρίες. Κάποια στιγμή στη ζωή μας όλοι είχαμε μέντορες: έναν γονέα, έναν δάσκαλο, έναν καλό φίλο, έναν άγνωστο που θέλησε να μοιραστεί μαζί μας τις εμπειρίες του από τη ζωή.
Ήρθε η ώρα να μοιραστούμε όσα γνωρίζουμε, να γίνουμε κι εμείς μέντορες και να κερδίσουμε την επόμενη ημέρα. Τι απαιτείται; Πράξη, πράξη, πράξη!
Σχόλια