Πριν από μισό περίπου αιώνα, ο κος Ηλίας Παπαγεωργίου ξεκίνησε, από το χωριό του και κατέβηκε στην πρωτεύουσα, με μόνο όνειρο στη βαλίτσα του τον βιοπορισμό. Αρχικά εργάστηκε ως σκαλιστής επίπλων και στη συνέχεια εκπαιδεύτηκε ως αρτοποιός, στον φούρνο του αδελφού του.
Έπειτα, αποφάσισε να πάρει την ζωή του στα χέρια του και να αγοράσει το 1965 ένα φούρνο στου Ψυρρή που προϋπήρχε από το 1934. Από εκεί και πέρα ξεκίνησε ο Γολγοθάς του, όπως μας είπε χαρακτηριστικά, με καλές και άσχημες μέρες.
Μέχρι το 2000 έψηνε το λεγόμενο κουλούρι Θεσσαλονίκης. Ώσπου μια μέρα, αποφασίζει να ζυμώσει το διάσημο πλέον Κουλούρι του Ψυρρή. "Από το 1965 μέχρι το 2000 έφτιαχνα το ίδιο κουλούρι. Έκατσα λοιπόν μία μέρα και σκέφτηκα να κάνω κάτι διαφορετικό. Έτσι προέκυψε το γνωστό σήμερα σε όλους, Κουλούρι του Ψυρρή".
Τι το διαφορετικό όμως έχει αυτό το κουλούρι που το κάνει να είναι τόσο ξεχωριστό; "Η συνταγή είναι τελείως διαφορετική. Χρησιμοποιούμε διαφορετικά υλικά για τη ζύμη του από αυτά που χρησιμοποιούμε για το κουλούρι Θεσσαλονίκης", επισήμανε.
Το κουλούρι του Ψυρρή έχει περάσει πλέον τα ελληνικά σύνορα. "Έρχονται και παίρνουν από εδώ κουλούρια και τα στέλνουν στην Αμερική, στην Ιταλία και σε άλλες χώρες του εξωτερικού. Βέβαια, έχουμε πάρα πολλούς πελάτες μας και σε όλη την Αθήνα", δήλωσε ο κος Ηλίας. Και συνέχισε λέγοντας "Να σκεφτείτε ότι φτάνουμε να παράγουμε ημερησίως περίπου 7000 κουλούρια".
Οι πελάτες του πολλοί και διάσημοι "Δεν υπάρχει καλλιτέχνης, τραγουδιστής, ηθοποιός, βουλευτής, πρωθυπουργός που να μην έχει περάσει από εδώ να αγοράσει κουλουράκι. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο ανιψιός του ο Κώστα Καραμανλής, ο Σημίτης, ο Τσίπρας.
Από τους παλιούς τραγουδιστές όλοι ήταν πελάτες μου. Θυμάμαι τον Μανώλη Αγγελόπουλο που έρχονταν εδώ με τον γιο του τον Στάθη για να του πάρει κουλούρι".
Στο φούρνο του Ψυρρή απασχολούνται 10-12 άτομα, ανάλογα με την εποχή. Ένα από τα δυνατά χαρτιά της επιχείρησης αποτελεί η άμεση εξυπηρέτηση των πελατών χονδρικής πώλησης. "Έχω μηχανάκια με τα οποία διαθέτουμε άμεσα τα κουλούρια στους πελάτες χονδρικής μας. Ο κόσμος πρέπει να γνωρίζει ότι το κουλουράκι είναι για δυο τρεις ώρες, από εκεί και πέρα τρώγεται μεν, αλλά έχει γίνει παξιμάδι δε".
Στον φούρνο του Ψυρρή, εκτός από το γνωστό κουλούρι του, παράγονται καθημερινά πολλά και διαφορετικά είδη, όπως είναι το χωριάτικο ψωμί, τυρόψωμο, κουλουράκια σμυρναίικα, γαλακτομπούρεκα, σταφιδόψωμο, παραδοσιακό σάμαλι και κουλούρι Θεσσαλονίκης κατά παραγγελία.
Όμως η επαγγελματική πορεία για τον κο Ηλία δεν ήταν σπαρμένη με ροδοπέταλα, καθώς εξαιτίας της φύσης της εργασίας του οι ώρες που εργάζονταν ήταν πολλές και ακανόνιστες. Όπως μας είπε χαρακτηριστικά "Δούλευα γύρω στις 18 ώρες και πάντα βράδυ. Η κυριότερη δυσκολία της δουλειά μου είναι τα ατέλειωτα ξενύχτια. Να σκεφτείτε ότι παντρεύτηκα και χώρισα 2 φορές, γιατί τα ωράριά μου ήταν πολύ δύσκολα και δεν τα άντεχαν".
Η οικονομική κρίση δεν άφησε ανέπαφο ούτε το κουλουράκι του Ψυρρή. "Το κουλούρι δεν είναι ακριβό, αλλά με τις υπάρχουσες συνθήκες, όταν ο άλλος δεν έχει να φάει και αυτό έχει φτάσει στο σημείο να θεωρείται ακριβό", τόνισε.
Όμως παρόλες τις δυσκολίες το κουλουράκι του Ψυρρή παραμένει το πιο γνωστό κουλούρι της Αθήνας και ο κος Ηλίας θεωρεί, όχι άδικα, ότι τα έχει καταφέρει "Θεωρώ ότι μέχρι σήμερα τα έχουμε πάει μια χαρά Εδώ και δέκα χρόνια έχουμε ανοίξει και τον Φούρνο του Ηλία που είναι ένας σύγχρονος φούρνος δίπλα στον παλιό".
Συνταγή επιτυχίας φυσικά και υπάρχει και δεν είναι άλλη από τον απεριόριστο σεβασμό προς το πρόσωπο του πελάτη και οι ατέλειωτες ώρες σκληρής δουλειάς. Όμως, ο βασικός κανόνας του κου Ηλία είναι, να πληρώνει πρώτα ότι χρωστάει και μετά να συνεχίζει. Ενώ, θεωρεί προσωπική του κατάκτηση όταν τον αποκαλούν όλοι "Μεγάλο".
Σχόλια