Δέκα οργανωσιακές αντιθέσεις για την μεταμόρφωση του Digital Storyteller [2ο μέρος]
Όταν σκοντάφτει η σκέψη μας στην εξαιρετικά αμήχανη φράση «η ζωή συνεχίζεται» τότε το μόνο που μπορεί ο καθένας από εμάς να κάνει είναι να προσποιηθεί πως όντως η... ζωή συνεχίζεται και σε εργασιακό επίπεδο. Δεν παύει όμως η προφανής παγωμάρα να μην είναι στιγμιαία. Σ’ ακολουθεί με μανία χωρίς ενοχή καμία σε ότι κι αν προσπαθείς να καταπιαστείς με απομακρυσμένο και δαιδαλώδη τρόπο.
Στην προσπάθεια λοιπόν αυτής της... επιστροφής στη δουλειά, το δεύτερο μέρος των «αντιθέσεων» ενός δημιουργικού Storyteller είναι εδώ για να φωτίσει και να δικαιολογήσει όσο μπορεί την άστατη παρουσία του με τα επόμενα πέντε χαρακτηριστικά contrast να αναδεικνύουν και να μεταμορφώνουν τη φυσιογνωμία ενός Storyteller. Διαβάστε εδώ το πρώτο μέρος.
Offline Status – Online Status
Με το Machine Learning και το Artificial Intelligence να είναι οι επικρατέστερες προοπτικές σε τεχνολογίες και στρατηγικές που καλούμαστε να μάθουμε, το Online Status είναι μια παραδοχή που μόνο στάνταρ είναι από εδώ και πέρα. Όμως η πραγματική ανάλυση καινοτομίας σκέψης και δημιουργικής αντίληψης παραμένει πιο αναλογική από ποτέ. Καμία μηχανή και κανένας αλγόριθμός δε θα είναι ικανές περιπτώσεις ώστε να παράγουν και να εφεύρουν δημιουργικότητα και συναίσθημα.
Υπάρχουν αρκετοί που υποστηρίζουν πως δημιουργικότητα και συναίσθημα είναι θέμα χρόνου μέχρι να «κατασκευάζονται» από ρομποτικούς δείκτες. Είναι αυτοί που τόσο άστοχα ακύρωσαν το επάγγελμα του συγγραφέα και του επαγγελματία «γραφιά» με την πρόφαση ότι οι εκδότες και οι publishers δεν θα θέλουν πλέον να συνεργάζονται με παραδοσιακούς Storytellers γιατί η νέα λογοτεχνία, τα νέα σενάρια, τα νέα κείμενα, οι νέες ιδέες θα βγαίνουν από ΑΙ σε συνεργασία με μεγάλες εταιρείες, think tanks και νέους φορείς που «τρέχουν» δοκιμαστικά σενάρια μηχανικής δημιουργικότητας.
Storytellers όλου του κόσμου ενωθείτε για τη διαχρονική διαδήλωση εναντίον αυτής της επικίνδυνα φερέλπιδας λογικής. Η τεχνολογία είναι εξέλιξη και εξαιρετική πρόκληση για το πως ζούμε και βιώνουμε. Όμως οι ιστορίες – και ιδίως στις επιχειρήσεις – χρειάζεται να έχουν και κάτι από εκείνο που θυμίζει αυθεντικότητα και απλότητα μαζί χωρίς στηλιτευμένο data. Τι λέτε; Φανταστείτε έναν κόσμο χωρίς ανθρώπινη φαντασία. Θα ήταν μονότονος και αξεπέραστα βαρετός στα πρόθυρα καταστροφής του εγκεφάλου και της καρδιάς του οικοσυστήματος.
Copywriting – Storytelling
Στα του... οίκου μας, θα χρησιμοποιήσω μια ξεκάθαρα κειμενογραφική έκφραση που μου αρέσει πολύ: Τα μπόντις κόποις πτόνται! Εννοώντας μεταφορικά – αλλά κυρίως κυριολεκτικά – πως αν κάποιος θέλει να αποκτήσει αποδοτικότητα και δυναμική ενέργεια με αυτό το οποίο καταπιάνεται, χρειάζεται να προσπαθήσει πολύ και να καταβάλει συστηματική προσπάθεια χωρίς αναβολές και υποχωρήσεις. Και η αλήθεια είναι πως αλλιώς ξεκινάνε μερικά επαγγέλματα και στην πορεία αλλιώς εξελίσσονται, μετασχηματίζονται, αλλάζουν, προοδεύουν. Έτσι ακριβώς συμβαίνει σήμερα και με τον νέο τύπο δημιουργικού κειμενογράφου. Σήμερα, η ακριβής απόδοση του είναι οραματιστής Digital Storyteller με 360ο ρεπερτοριακή προσέγγιση στο πως βλέπει, αντιλαμβάνεται και διαισθάνεται το περιεχόμενο που θα μεταφέρει και θα γράψει σε διακύμανση πρακτικής εικόνας.
Team Player – One man show
Προφανώς και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει και η ηγεσία προέρχεται από ομαδικές δομές. Σαφέστατα και δύο γνώμες είναι πάντα πιο ενδιαφέρουσες από μία. Φυσικά και με το σύνολο των ανθρώπινων αξιών οι οργανισμοί, τα startups, οι επιχειρήσεις και τα brands πηγαίνουν καλύτερα και ακόμα πιο δημιουργικά. Τι γίνεται όμως όταν «σκάνε μύτη» απρόβλεπτες καταστάσεις όπως ασύμμετρες απειλές (βλ. πανδημία ιού ή ακόμα και διπλωματικές αναστατώσεις) που επηρεάζουν το περιβάλλον μιας οργανωσιακής οντότητας; Το μοντέλο της εξ’ αποστάσεως εργασίας – το λεγόμενο remote mode – είναι και θα είναι ολοένα και πιο διαδεδομένο στην ασύλληπτα εξελικτική σφαίρα της ψηφιακής εργασίας.
Όταν αρωγοί σε αυτή την προτροπή προσπάθειας – ή προσαρμογή της δουλειάς – είναι παγκόσμιοι παίκτες όπως Google, Apple, Amazon, Facebook οι οποίοι διακινούν την παγκόσμια αγορά, τότε εύλογα διαπιστώνει και συμπεραίνει κανείς πως το ντόμινο του μέλλοντος στη δουλειά θα γίνεται όλο και πιο ανεξέλεγκτο από πλευράς οργανογράμματος και φρακταλικών δομών. Ίσως, λέω ίσως, αυτό να επηρεάζει θετικά την πολύπλευρη φαντασία του Storyteller, απελευθερώνοντας ακόμα περισσότερο το προφίλ αντικειμενικότητας των υπηρεσιών του. Που, ας μη γελιόμαστε... Δουλειά του είναι να παράγει ελεύθερες ιδέες χωρίς καλουπωμένα χαρακτηριστικά. Απλώς, όπως όλες οι αλλαγές, έτσι κι αυτή θέλει χρόνο για να ωριμάσει!
Business as usual – Business unusual
Όταν συνειδητοποιήσουμε πως ο τρόπος που δουλεύουμε και σχεδιάζουμε ιστορίες για επιχειρήσεις, διαφημίσεις, πολιτικούς, οργανισμούς, τεχνολογίες κλπ. έχει αλλάξει κατά πολύ, τότε θα καταλάβουμε εκείνο το σημείο καμπής που κατευθύνει και ενορχηστρώνει την αθέατη πλευρά του Storyteller. Αυτή που δεν φαίνεται αλλά είναι τόσο μα τόσο έντονη. Η ασυνήθιστη προσέγγιση στο πως γράφουμε και λέμε ιστορίες θα είναι η ρότα της κάθε μέρας από εδώ και πέρα. Πολύ απλά γιατί ο κόσμος άλλαξε. Και δεν άλλαξε μέσα σε μια μέρα ή έναν μήνα ή έναν χρόνο. Άλλαξε προ πολλού αλλά τώρα «χτύπησε» τα καμπανάκια του για να συμμορφωθούμε και να επιχειρήσουμε δημιουργικά και όχι κατά… φαντασία δημιουργικά που ενίοτε παρέπεμπε στην αντιγραφή και τον μιμητισμό των πραγμάτων. Το σημείο εκκίνησης είναι 0 με την πρόκληση να διαγράφεται μεγαλύτερη από οποιαδήποτε άλλη εποχή για αυτόν που θα καταλάβει πως ο κόσμος άλλαξε. Μαζί του κι εμείς. Αλλιώς η πρόωρη σύνταξη είναι κοντά. Χωρίς κανένα όριο ηλικίας για τον ανενεργό πλέον Storyteller.
Corporate Scope – Cultural Identity
Με όλα αυτά που γίνονται τις τελευταίες μέρες σε ελληνικό και διεθνές επίπεδο μπορούμε να αναλογιστούμε επιτέλους την αξιακή ύπαρξη των επιχειρήσεων και των εργαζόμενων. Γιατί να χρειάζεται να σκεφτόμαστε τον παράγοντα άνθρωπο με τις αρετές και τα ταλέντα που τον διέπουν κάθε φορά που βρισκόμαστε μπροστά σε μία κρίση; Γιατί να μην λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη μας την κουλτούρα και το πολιτιστικό πορτραίτο που χαρακτηρίζει τα στελέχη που παράγουν με το μοτίβο της εργασίας τους στη σημερινή επιχειρηματικότητα; Ξέρετε, ο πολιτισμός δεν έχει να κάνει με το τι μουσική ακούει κάποιος και σε ποια έκθεση ζωγραφικής ή μουσείο επισκέφτηκε το τελευταίο εξάμηνο. Ο πολιτισμός ενός ανθρώπου ξεκινάει από τον εσωτερικό πολιτισμό που εκφράζεται μέσα από τις απλές καθημερινές πράξεις συμπεριφοράς και αντίληψης του για τη ζωή. Αν αυτό δεν είναι η κορωνίδα ενός ανθρώπου που θέλει να κινεί τις υποψίες μιας μάρκας ή μιας οντότητας με το περιεχόμενο του μυαλού του, τότε κι αυτός πολύ εύλογα μπορεί να πάει πρόωρα στο υπνοδωμάτιο του. Δυστυχώς! Ή ευτυχώς για πολλούς άλλους και πολλά άλλα…
Και για να τελειώνουμε, ο Storyteller δεν έχει να κάνει μόνο με λέξεις και ιστορίες! Δεν είναι μόνο διαμορφωτής στρατηγικής επικοινωνίας ή κάποιος old school copywriter που υφαίνει έξυπνο γραπτό λόγο. Ούτε ένας freelancer, ή ένας σύμβουλος marketing ή κάποιο creative agency. Ίσα ίσα! Έχει να κάνει με το πόσο θέλει, μπορεί και φαντάζεται – ένας εργαζόμενος ή συνεργάτης και φυσικά ένας πελάτης – να αφηγηθεί με μια διακριτή εμπειρία την προσέγγιση καθημερινότητας που εισέβαλε και καθόρισε τις επόμενες μέρες της ζωής του και αποφάσισε να τη μοιραστεί με πολύ κόσμο.
Έτσι κι αλλιώς είμαστε στην εποχή της μετάλλαξης και φυσικά της μεταμόρφωσης πολλών πραγμάτων και συνηθειών. Ο Storyteller θα έμενε έξω απ’ το παιχνίδι; Όχι βέβαια. Αφού είναι στο αίμα του να τρέφεται με αμφισβήτηση και να γίνεται μπροστάρης μεγάλων εξελίξεων. Σημεία των καιρών λέγανε οι παλιοί Managers. Προσαρμοστικότητα είναι η νέα – εδώ και πολύ καιρό – διαχρονική νόρμα που αναδεικνύει το γιατί να γίνεις μέρα με την μέρα καλύτερος άνθρωπος και κατ’ επέκταση καλύτερος storyteller. Δεν ξέρω αν έπεισα τον εκπαιδευόμενο πωλητή με αυτό τον δεκάλογο. Το σίγουρο είναι πως ανοίγει ένα φρέσκο debate με το που και πως αλλάζει η δουλειά του καθένα από εμάς που ασχολούμαστε με την επιχειρηματικότητα, την ψηφιακή εποχή και τη δημιουργία με το contrast των αντιθέσεων να είναι πιο σίγουρο από κάθε άλλη χρονική στιγμή. Συμφωνείτε ή διαφωνείτε; Θα χαρώ να ακούσω την άποψη σας!
Σχόλια