Δέκα οργανωσιακές αντιθέσεις για την μεταμόρφωση του Digital Storyteller [1ο μέρος]

Ποια ήταν η αφορμή για σκέψη; Μα φυσικά η ερώτηση που μου απηύθυνε λέγοντας μου: «Γιάννη, γιατί να γίνω δημιουργικός και να ασχολούμαι με το business storytelling τη στιγμή που όλα καταρρέουν και δεν ξέρεις πραγματικά τι σου ξημερώνει»; Η λέξη στην οποία εγκλωβίζεται και οφείλει να διατηρείται περισσότερο από ποτέ η έννοια της απάντησης, είναι σαφώς με κεφαλαία και πομπώδη γράμματα η λέξη Προσαρμοστικότητα.

Τι γίνεται αν η προσαρμοστικότητα δουλεύει με θετικό δυναμισμό αλλά παράλληλα διακινούνται – χωρίς να το αναζητούν βέβαια – ορισμένες παράπλευρες απώλειες που επηρεάζουν το έργο του σύγχρονου αφηγητή των ψηφιακών μέσων και της δομικής στρατηγικής επικοινωνίας; Στις ακόλουθες εμπνευσμένες «αντιθέσεις» θα δούμε συνοπτικά το contrast δέκα χαρακτήρων που υποδύεται ένας Digital Storyteller μέσα στην απρόβλεπτη εργασιακή του μέρα.

Αίσθηση – Διαίσθηση

Σε μια εποχή μεταβατικότητας – και υπερφίαλης κανονικότητας φυσικά – με το εξωγενές μακρο-περιβάλλον να επηρεάζει σημαντικότατα την εργασιακή και δημιουργική μας απόδοση ως επαγγελματίες που θέλουμε να απορροφήσουμε θετικά το momentum της στρατηγικής επικοινωνίας, δεν πρέπει να ξεχνάμε καθόλου τη διαίσθηση που οφείλουμε να έχουμε με την εικονοκλαστική συνείδηση της δουλειάς μας. Αλλιώς, θα καταλήξουμε να έχουμε ακόμα μία… αίσθηση των πραγμάτων. Κάτι που δεν συνάδει με την ευρύτερη οπτική της δουλειάς μας. Ας καταλάβουμε πως δεν δουλεύουμε για να καταγράφουμε απλά την χρηματοοικονομική και υλιστική ροή. Αισθανόμαστε και παράγουμε ιδέες που μετέπειτα περιγράφονται και αναπαράγονται σε ρεαλιστικές ωφέλειες.

Οργάνωση – Χάος

Ο καλός δημιουργικός είναι εκείνος που έχει μια ανήσυχη και άστατη πυξίδα της παραγωγικής του καθημερινότητας. Η στατικότητα είναι εμπόδιο εισόδου για το φίλτρο δημιουργικής εξωστρέφειας και η οργάνωση στο εργασιακό του ταμπεραμέντο είναι κρίσιμο κλειδί για απόδοση ή καταχώνιασμα του (όποιου) ταλέντου του. Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στο 80/20, με το 80 να κυριαρχεί στη χαοτική πλευρά του γήινου και καθόλου εφήμερου Storyteller. Γιατί ο Storyteller πουλάει με τη σειρά του ιστορίες που με τη σειρά τους ακολούθως μετατρέπονται σε αλυσιδωτά παράγωγα εφαρμογών περιεχομένου. Δεν γίνεται να είναι ο πιο συναρπαστικός αφηγητής αν είναι 100% οργανωτικός. Χάνεται η μαγεία της εξέλιξης του. Γι’ αυτό άλλωστε υπάρχουν κάποιοι άλλοι αξιόλογοι άνθρωποι που είναι καλύτεροι στο να οργανώνουν τις διαδικασίες. Όμως η θετική οργάνωση μυαλού και η καλή πειθαρχία σκέψης για τον Storyteller είναι κομβικής σημασίας για την μελλοντική πορεία του.

Συμμετρία – Ασυμμετρία

Στην πολιτική, στις διεθνείς σχέσεις, στην τέχνη, την αρχιτεκτονική και τον κινηματογράφο υπάρχουν ειδικά σημεία με πρόφαση και αναστολή προοπτικών σημείων που φέρουν την περιβόητη φράση «ασύμμετρες συμμετρίες». Αυτό ακριβώς το πάντρεμα των... προοπτικών κερδίζει ξεκάθαρα την χαμένη ψυχή του Storyteller με το πολύτιμο βραβείο να είναι μια αέναη πάλη βιωμάτων που μετατρέπονται σε θετική εργαλειοποίηση του μεταφρασμένου έργου του σε αμιγώς πρακτική αντανάκλαση. Ίσως επειδή το καθημερινό ψηφιακό περιβάλλον είναι το νέο αναλογικό τοπίο της εποχής, οι ασύμμετρες επιπτώσεις της τεχνολογίας καλό είναι να μη θεωρούνται αμελητέες στην υπερ-προσφορά ψηφιακής πληροφορίας. Σε τελική ανάλυση, οι ασύμμετρες απειλές (βλ. κορονοϊός) είναι παράμετροι που οφείλεις να ερμηνεύεις με τη λογική σου κολλημένη στον αντίποδα. Μόνο τότε θα απαλλαχτείς από την τετράγωνη εκλογίκευση και θα παραμείνεις κολλημένος με την... τρέλα που θα φέρει πωλήσεις σε ότι κάνεις.

Management – Marketing

Δεν είμαι απόλυτα σίγουρος αν το Management ακολουθεί το Marketing ή το αντίθετο. Για ένα πράγμα είμαι σίγουρος. Πως και το Marketing μιας εταιρείας αλλά και το Management θέλουν ακριβώς το ίδιο πράγμα: έμφαση στον στόχο με σκοπό μια συνεχή και αποτελεσματική κερδοφορία. Πολλές φορές ο Brand Manager, o Account Director, o ίδιος ο CEO, «τυφλώνονται» από τα νούμερα και τις στρατηγικές και ξεχνάνε την πορεία της ιστορίας που πουλάνε. Εκεί χρειάζεται να τους υπενθυμίζει κάποιος ότι το Coaching των πωλήσεων περνάει πρώτα από το Storytelling των πωλήσεων. Και δε χρειάζεται να είσαι ο πιο δημιουργικός στην περιγραφή θέσης εργασίας για να έχεις αυτή την «ευθύνη». Storyteller, όπως και Coach, μπορεί να γίνει ο καθένας στην οργανωτική δομή μιας επιχείρησης. Αρκεί να προσβλέπει με έμφαση στην ιστορική απόδοση του μέλλοντος και όχι στην παρόρμηση του τώρα.

Ασφάλεια – Ανασφάλεια

Αν δεν υπήρχε ανασφάλεια τότε σίγουρα δεν θα υπήρχε πλήρες επίπεδο ασφάλειας. Νιώθω χαρούμενος, οφείλω να ομολογήσω, που δεν έχω ένα σταθερό επάγγελμα που θα εξαπατούσε τον εαυτό μου καθησυχάζοντας τον με μια λεγόμενη «εξασφάλιση». Ίσως αυτή είναι η κινητήρια δύναμη που αναμοχλεύει τα ρεφλέξ του Storyteller, προάγοντας την αυταπάρνηση της ασφάλειας. Νιώθοντας εγκλωβισμένος στην τακτική της ασφαλούς διαδρομής ο Storyteller είναι ένας επαναστάτης με σημαντική και διαρκή αιτία. Και ως γνωστόν οι επαναστάσεις πρέπει να έχουν happy endings με αξιοπρόσεχτο διαμορφωμένο νόημα.

Η συνέχεια την επόμενη Πέμπτη 26/3