Η χρήση καρτών για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής

Ακούω με ενδιαφέρον τις τελευταίες εβδομάδες στη διαδικτυακή τηλεόραση και διαβάζω σε όλες τις ελληνικές ιστοσελίδες, αναλύσεις και συζητήσεις σχετικά με τις πληρωμές με κάρτες.

Είναι προφανές, ότι υπάρχουν λίγοι ειδικοί στις συναλλαγές στην Ελλάδα, η εγώ παρακολουθώ τα λάθος μέσα ενημέρωσης. Όπως και να έχει το θέμα, θεώρησα καλό να εξηγήσω τι είναι δυνατόν και τι όχι, όσον αφορά τις συγκεκριμένες πληρωμές.

Θα αρχίσω με τα είδη των καρτών που πιθανόν να χρησιμοποιηθούν στην Ελλάδα και αυτές είναι:

• Χρεωστικές
• Πιστωτικές
• Προπληρωμένες

και μπορεί να κυκλοφορούν σε τρεις μορφές:

• Φυσικές
• Εικονικές
• Ηλεκτρονικά πορτοφόλια

Όλες οι κάρτες, ανάλογα με τη χώρα προέλευσης, εκδίδονται σε διάφορα νομίσματα και έχουν διαφορετικά πιστωτικά όρια.

Για να γίνουν πληρωμές μέσω αυτών, θα πρέπει να υπάρχει ένα σημείο επικοινωνίας - ονομάζονται σημεία διεκπεραίωσης της συναλλαγής (POS)- και μια υποδομή, που είναι δυνατόν να πάρει διάφορες μορφές ανάλογα με το δίκτυο μεταβίβασης της πληροφορίας, δηλαδή κινητής η σταθερής τηλεφωνίας.

Για να ολοκληρωθεί μια πληρωμή η να μεταφερθεί μια πληροφορία, που συλλέγεται από την κάρτα του καταναλωτή, πρέπει να μεταδοθεί μέσω συγκεκριμένων δικτύων προς:

• Τη μεσολαβούσα πύλη συναλλαγών (PayPal, SQUARE, VIVA etc.)
• Το σχήμα (VISA, MasterCard etc.) που ελέγχει εάν είναι αυθεντική κτλ.
• Την Τράπεζα που την εξέδωσε για έλεγχο υπολοίπου και στοιχείων και
• Την Τράπεζα του παραλήπτη

Για να εξουσιοδοτήσει η πύλη συναλλαγών την πώληση, γίνεται προηγουμένως η αλλαγή του συναλλάγματος -εάν απαιτείται- η μεταφορά χρημάτων μεταξύ λογαριασμών (ανάλογα με το δίκτυο) και ο καταναλωτής βλέπει την επιβεβαίωση της καταβολής.

Σε κάθε ένα από αυτά τα στάδια μπορεί να υπάρχουν περισσότεροι τού ενός συνεργαζόμενοι οργανισμοί και -ανάλογα με την προέλευση η τον προορισμό- διαφορετικές μέθοδοι αλλαγής συναλλάγματος και διαφορετικοί χρόνοι μεταφοράς των χρημάτων, ανάλογα με τα -σε κάθε περίπτωση- δικαιώματα του καταναλωτή.

Άσχετα με το πόσο απλές φαίνονται, οι διαδικασίες που κρύβονται από πίσω είναι φοβερά πολύπλοκες- και γι' αυτό κοστοβόρες- ενώ είναι απολύτως βέβαιο, ότι σε καμία των περιπτώσεων δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια και μόνο τεχνολογία.

Αναλόγως των κριτηρίων, που χρησιμοποιούνται και της βαρύτητας που δίνεται στο κάθε ένα, αρκετά διαφορετικά συστήματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν.

Ποια είναι αυτά τα κριτήρια επιλογής με βάση διεθνείς μελέτες:

• Ασφάλεια της συναλλαγής
• Ταχύτητα διεκπεραίωσης της συναλλαγής
• Κόστος ανά συναλλαγή
• Προσαρμοστικότητα αναλόγως του περιβάλλοντος λειτουργίας (operational limitations)
• Ταχύτητα διανομής (roll out speed) της υπηρεσίας
• Αρχικό κόστος τεχνολογίας και υποδομών
• Προσαρμοστικότητα σε παραμετροποίηση
• Κόστος λειτουργίας (maintenance cost) του δικτύου και της τεχνολογίας που το υποστηρίζει
• Εξάρτηση από λογισμικό σε περίπτωση κινητής τηλεφωνίας
• Απλότητα του συστήματος
• Βαθμός τεχνολογικής εξάρτησης
• Δυνατότητα λειτουργίας από πολλαπλά δίκτυα
• Δυνατότητα σύνδεσης και ανταλλαγής πληροφοριών με άλλα δίκτυα
• Δυνατότητα διανομής προσόδου σε πολλαπλούς παραλήπτες κτλ.

Τα διαθέσιμα αυτή τη στιγμή συστήματα είναι:

• Σημείο διεκπεραίωσης της συναλλαγής (ΣΔΣ) POS σταθερής τηλεφωνίας που δίνονται από τράπεζες και μπορούν να διαβάσουν κάρτες με επαφή η με γειτνίαση.
• ΣΔΣ σταθερής τηλεφωνίας που δίνονται από τράπεζες η Σχήματα, που μπορούν να επικοινωνήσουν με κινητά εξοπλισμένα με πρόσθετη τεχνολογία που περιέχουν ηλεκτρονικά πορτοφόλια η μεταφέρουν τις πληροφορίες πορτοφολιών που βρίσκονται σε server του διαδικτύου.
• ΣΔΣ σταθερής τηλεφωνίας που δίνουν τη δυνατότητα στον καταναλωτή να εισάγει τα στοιχεία της κάρτας του μόνος του - όπως εάν έκανε τη συναλλαγή στο διαδίκτυο.
• ΣΔΣ σταθερής τηλεφωνίας, όπου τα στοιχεία της κάρτας εισάγονται μέσω τηλεφωνικής επαφής με τρίτο πρόσωπο που τα εισάγει στο σύστημα για λογαριασμό του καταναλωτή. Πολλές εφαρμογές για παρκινγκ χρησιμοποιούν αυτό το σύστημα.
• ΣΔΣ κινητής τηλεφωνίας που είναι συνήθως:

1. Αναγνώστες καρτών με τη μορφή αριθμομηχανής που συνδέεται ασύρματα με ένα έξυπνο κινητό (VIVA, PayPal Here etc.).
2. Αναγνώστες καρτών που προστίθενται σε κινητά μέσω της επαφής των ακουστικών (SQUARE).

• Αντίστροφα ΣΔΣ όπου πλέον το κινητό του καταναλωτή παίζει αυτό τον ρόλο και ο πωλητής είναι πάντα παρών

1. είτε διαβάζοντας ένα QR code που εκδίδεται για κάθε συναλλαγή
2. είτε μέσω NFC τεχνολογίας πάλι περιορισμένη σε μια συναλλαγή

• Αντίστροφα ΣΔΣ όπου το κινητό του καταναλωτή παίζει αυτό το ρόλο αλλά πού όλα τα άλλα στοιχεία είναι παραμετροποιήσημα από την τεχνολογία που χρησιμοποιείται, την πύλη συναλλαγών, το μηχανισμό αλλαγής του συναλλάγματος, το τραπεζικό η μη δίκτυο μεταφοράς των χρημάτων, τον μηχανισμό διανομής του προσόδου, την ύπαρξη η όχι του πωλητή, την αλγοριθμική παραμετροποίηση της διαδικασίας ανταλλαγής πληροφοριών με τον καταναλωτή, το ηλεκτρονικό πορτοφόλι που χρησιμοποιείται κτλ (π.χ. https://memeplex.es) . Αυτή είναι και η ποιο ευέλικτη τεχνολογία που υπάρχει.

Για την ολοκλήρωση της παρουσίασης πρέπει να αναφέρουμε, ότι υπάρχουν και συστήματα συναλλαγών που δεν βασίζονται σε κάρτες αλλά σε τραπεζικούς λογαριασμούς η ηλεκτρονικά πορτοφόλια. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν μέσω κινητών τηλεφώνων- αν και αυτά είναι προσαρμοσμένα συνήθως για συναλλαγές μέσω επιχειρήσεων- όπως το σύστημα της memeplexes και το σύστημα M-Pesaη σε χώρες με παντελή έλλειψη υποδομών.

Για να μην μακρηγορώ, έκανα την ανάλυση για εσάς, με βάση τις δεδηλωμένες προτεραιότητες της Πολιτείας και κατέληξα ότι δεν υπάρχει ένα σύστημα που να καλύπτει όλα τα ζητούμενα.

Εάν η ταχύτητα εφαρμογής του μέτρου- παραδείγματος χάριν- είναι το μοναδικό κριτήριο, τότε όποια συστήματα προέρχονται από τον Τραπεζικό τομέα θα πρέπει να αποκλειστούν σε πρώτη φάση λόγω χρονοβόρων διαδικασιών και θα πρέπει να προωθηθούν, μόνο αυτά που χρησιμοποιούν τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας.

Εάν μειώσουμε τη σημασία της ταχύτητας και προσθέσουμε τη δυνατότητα διασταύρωσης στοιχείων τότε πρέπει να προσθέσουμε όλα τα συστήματα από τις Ελληνικές Τράπεζες και να αποκλείσουμε όλες τις εταιρίες που δεν διατηρούν κεντρικούς λογαριασμούς σε ελληνικές πιστωτικά ιδρύματα.

Εάν η έμφαση δοθεί στο αρχικό κόστος ,την ταχύτητα διάθεσης στη δυνατότητα αυτόματης είσπραξης του ΦΠΑ με την προτεινόμενη παραμετρική της μορφή, τότε μόνο ένα σύστημα - memeplexes -έχει τη δυνατότητα της άμεσης εφαρμογής και τουλάχιστον τρία ακόμη εντός ολίγων μηνών, εάν οι διοικήσεις τους αποδεχθούν να αλλάξουν στρατηγική.

Εάν έπρεπε να προτείνω μια ιδεατή με τα σημερινά δεδομένα λύση, θα πρότεινα τις δύο αμιγώς Ελληνικές εταιρίες, τη VIVA και την SN2, καθώς και τις Ελληνικές τράπεζες για να καλυφθούν τα δίκτυα VISA & MasterCard.

O συνδυασμός των ανωτέρω παρόχων μπορεί να καλύψει όλες τις ανωτέρω παραμέτρους τόσο σε επίπεδο καταναλωτών όσο και επιχειρήσεων ανεξαρτήτως ποσού.

Και μια τελευταία σκέψη. Το γεγονός ότι όλα τα ανωτέρω είναι γνώση ολίγων δεν θα έπρεπε να αποτελεί δικαιολογία για ανακρίβειες και ειρωνεία από "έγκυρους" δημοσιογράφους. Είμαι σε θέση να γνωρίζω σε ότι όσον αφορά τις ηλεκτρονικές συναλλαγές ότι ΟΛΑ είναι δυνατά.