Αυτά που γράφω και που μάλλον θα διαβάσετε σε αυτό το άρθρο, τα έγραφα, λίγο ως πολύ, και πριν από είκοσι χρόνια. Φαίνεται ότι στον τομέα της επιλογής προσωπικού, κάποιες νοοτροπίες δεν έχουν αλλάξει και πιστεύω ότι δεν θα αλλάξουν στο μέλλον. Οι νοοτροπίες στις οποίες αναφέρομαι, αφορούν τόσο στους ίδιους τους υποψηφίους όσο και στα στελέχη των επιχειρήσεων που εμπλέκονται στην επιλογή.
Προφανώς, αυτό που θα διαβάσετε παρακάτω δεν είναι αγγελία, ασχέτως αν έχει σκοπίμως κάποιες ομοιότητες. Δεν θα μπορούσε να ήταν αγγελία λόγω μεγέθους και όχι μόνο. Το αναφέρω για να μην παρασυρθούν ορισμένοι και στείλουν βιογραφικά! (έχει γίνει κάτι αντίστοιχο στο παρελθόν). Επίσης, το ότι αναφέρομαι σε στελέχη marketing είναι συμπτωματικό. Εσείς, μπορείτε να βάλετε οποιοδήποτε τίτλο ή θέση επιθυμείτε. Η ουσία θα παραμείνει ίδια.
Ζητούνται στελέχη marketing...
No guts no glory: Αυτές οι τέσσερις λέξεις ήταν γραμμένες με μαρκαδόρο - προφανώς από κάποιο φοιτητή - σε τοίχο των αποδυτηρίων του Stanford Business School. Το μήνυμα, από μόνο του απλό και δυνατό, εμπνέει.
Ακριβώς έναν τέτοιο συνεργάτη ζητάω για το τμήμα marketing. Δεν με ενδιαφέρει αν έχει MBA από το Stanford ή αν είναι απόφοιτος του ΤΕΙ Αθήνας ή αν έχει εμπειρία στο brand management μεγάλης πολυεθνικής εταιρίας. Πολύ δε περισσότερο, δεν με απασχολεί αν έχει συστατικές επιστολές από εμπορικούς διευθυντές, CEOs ή και από τον ίδιο τον πρόεδρο του American Marketing Association.
Αυτό που ζητάω είναι ένα μυαλό με ζωντανές και φρέσκιες ιδέες, χωρίς κλισέ, που «να το λέει η καρδιά του», που θα επιζητεί την περιπέτεια και που δεν θα σταματάει να την ψάχνει, να δοκιμάζει, να πειραματίζεται, να συναντά την αποτυχία, να μαθαίνει από αυτή και να προχωράει μπροστά, όντας αυτοπαρακινούμενος.
Κυρίως, δεν ψάχνω για ένα στέλεχος το οποίο να έχει «κληρονομήσει» μια αλαζονική και υπεροπτική συμπεριφορά από κάποια «μεγάλη» και «εδραιωμένη» εταιρία, νομίζοντας ότι γνωρίζει τα πάντα και ότι έχει τη δύναμη, από μόνος του, να κάνει θαύματα.
Δεν ακούγεται εύκολο αλλά αναζητώ έναν άνθρωπο ο οποίος όταν έλθει στο γραφείο μου για να γνωριστούμε (διάβαζε «συνέντευξη») και τον ρωτήσω για τους σημαντικότερους σταθμούς στην επαγγελματική του πορεία, να μου αναφέρει οικειοθελώς τις αποτυχίες του και τι έμαθε από αυτές.
Πόσο δύσκολο μπορεί να είναι να βρω κάποιον που να είναι σε θέση να αντιλαμβάνεται ότι τα πάντα αλλάζουν, να διαισθάνεται αυτές τις αλλαγές και ότι ο στόχος μας είναι να τις προλαμβάνουμε και να τις εκμεταλλευόμαστε πριν από τους άλλους; Με άλλα λόγια, αναζητάω ένα συνεργάτη ο οποίος να πιστεύει αυτό που πιστεύω και εγώ: ότι η σταθερότητα και ότι το «όλα είναι υπό έλεγχο» μπορεί να σκοτώσει τη δημιουργικότητα και κάθε έννοια καινοτομίας τόσο στο τμήμα marketing όσο και σε κάθε άλλο τμήμα αλλά και σε ολόκληρη την επιχείρηση. Να συμφωνήσουμε να σκοτώσουμε τη ρουτίνα πριν αυτή προλάβει και σκοτώσει εμάς;
Τι άλλο θέλω από τον συνεργάτη μου;
Σε αυτό που ακολουθεί, δίνω ιδιαίτερη βαρύτητα. Θέλω να γνωρίζει πολύ καλά τι συμβαίνει γύρω του. Θέλω να γνωρίζει ότι ο T.S. Eliot ήταν νομπελίστας ποιητής και όχι πρόεδρος αμερικάνικης πολυεθνικής τροφίμων και ότι ο Ryuichi Sakamoto είναι Ιάπωνας μουσικοσυνθέτης και όχι marketing director κορεάτικης αυτοκινητοβιομηχανίας. Δεν θέλω ένα μονοδιάστατο άνθρωπο που να μη γνωρίζει τίποτα άλλο πέρα από τον μικρόκοσμο της εργασίας του, αλλά κάποιον που να έχει διαρκώς ανοικτές τις κεραίες του, να είναι ευαισθητοποιημένος στο κοινωνικό και πολιτιστικό γίγνεσθαι και να μπορεί να δέχεται ερεθίσματα και να «διαβάζει» τα μηνύματα από όπου και αν προέρχονται.
Ευελιξία και προσαρμοστικότητα. Ακόμη δύο χαρακτηριστικά που, για μένα, είναι εξαιρετικά σημαντικά. Ας ξεμάθει αυτά που του έμαθαν στο πανεπιστήμιο, δηλαδή ότι όλα πρέπει να είναι καλά δομημένα, οργανωμένα και προβλέψιμα. Αυτά τα «όμορφα» και «ιδανικά πλασμένα» συμβαίνουν μόνο στα textbooks και στα ακαδημαϊκά συγγράμματα. Θέλω κάποιον που να αναζητάει τις εκπλήξεις, τις ανατροπές, να αναμετριέται με τα απρόοπτα και - γιατί όχι - να πυροδοτεί τις όποιες προκλήσεις. Κρατάω πάντα αυτό που μου είχε πει ένας εμπορικός διευθυντής: «Η διάρκεια ενός ετήσιου business plan μπορεί να είναι ένα λεπτό» υπονοώντας ότι οποιαδήποτε ξαφνική αλλαγή στο εσωτερικό ή εξωτερικό περιβάλλον, μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στην πλήρη αναθεώρηση του.
Sean Connery: «...έχεις κάποιο πλάνο για να φτάσουμε εκεί;
Harrison Ford: «Δεν ξέρω. Θα το φτιάξω καθώς θα πηγαίνουμε προς τα εκεί»
Indiana Jones
Θέλω και άλλα από τον δικό μου Indiana Jones αλλά δεν τολμώ να τα γράψω διότι θα με χαρακτηρίσετε υπερβολικό – αν δεν το έχετε ήδη κάνει. Τέλος και ως μια ύστατη προσπάθεια για να μη μου προσάψετε τη ρετσινιά του αιθεροβάμονα, σας δηλώνω υπεύθυνα ότι αν βρεθεί υποψήφιος / υποψήφια με το προφίλ που προανέφερα, δεν θα ασχοληθώ καθόλου με το αν γνωρίζει το vertical integration, το diversification και αν τα Ps του marketing είναι τέσσερα ή δεκατέσσερα.
Σχόλια