Δ. Τσεκούρας, ARAG: «Νομική προστασία, η ασφάλιση που δεν δίνει λεφτά στον πελάτη»

Αναφερόμενος στους επιχειρηματικούς κινδύνους κρίνει ότι όλες οι επιχειρήσεις, ανεξαρτήτως δραστηριοτήτων, βρίσκονται αντιμέτωπες με την ίδια κατηγορία κινδύνων. Κίνδυνοι σχετικοί με την λειτουργία και κίνδυνοι σχετικοί με «τις εμπορικές συναλλαγές και την συμπεριφορά των αντισυμβαλλόμενων». Στο τοπίο αυτό και οι νέοι κίνδυνοι που πηγάζουν από τον τεχνολογικό μετασχηματισμό, όπως είναι οι ψηφιακές συναλλαγές, οι οποίες δεν είναι κρυφές αλλά είναι αόρατες και δεν διέπονται σε κάθε βήμα τους από την ασφάλεια δικαίου.

Στην εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη του, ο κος Τσεκούρας εφιστά την προσοχή των καταναλωτών και του επιχειρηματικού κόσμου, διευκρινίζοντας ότι ο ασφαλιστής που θα επιλεγεί από τον ασφαλισμένο θα πρέπει να μην έχει αντικρουόμενα συμφέροντα και πως «κάτι τέτοιο συμβαίνει όταν ο ίδιος ο ασφαλιστικός φορέας ασκεί τη Νομική Προστασία».

Μιλώντας, τέλος, για το θεσμό του Εξωδικαστικού Συμβιβασμού, όπως εισήχθη στην Ελλάδα, διατυπώνει πως «η θεμελιώδης βάση της ελεύθερης βούλησης των μερών με την υποχρεωτικότητα που επιχειρήθηκε παραβιάστηκε εντελώς», εξηγώντας τους λόγους.

Κύριε Τσεκούρα, πριν αναφερθούμε σε θέματα ασφάλισης νομικής προστασίας, θα μπορούσατε να μας μιλήσετε εν συντομία για την ARAG ώστε και οι αναγνώστες μας, διαβάζοντας, να έχουν μία πλήρη εικόνα για τον οργανισμό;

Η ARAG είναι ένας διεθνής ασφαλιστικός όμιλος που γεννήθηκε στη Γερμανία το 1935 από την εμπνευσμένη σκέψη και διορατικότητα του δικηγόρου Hans Heinrich Fassbender, που πίστεψε στο αξίωμα πως όλοι οι πολίτες δικαιούνται να έχουν πρόσβαση στη δικαιοσύνη, απαλλαγμένοι από το οικονομικό βάρος που σημαίνει στη πράξη κάτι τέτοιο. Δια του τρόπου αυτού εξισώνεται ο οικονομικά ισχυρός με τον ανίσχυρο διάδικο, γεγονός που έχει καθοριστική σημασία στην αναγκαιότητα της διασφάλισης των συμφερόντων του καθενός.

Αντιλαμβάνεστε πως πρόκειται για την κεντρική ιδέα που γέννησε τον κλάδο της ασφάλισης που ονομάζεται στα Ελληνικά Νομική Προστασία και είναι αιχμή του δόρατος σήμερα στον Όμιλο ARAG.

Στη Γερμανία ασκούνται εκτός αυτού και άλλοι κλάδοι ασφάλισης, ενώ σε κάποιες χώρες παρέχονται και υπηρεσίες βοηθείας και άλλες υπηρεσίες. Όμως, το κατ’ εξοχήν αφήγημα αφορά στην ασφάλιση Νομικής Προστασίας, τόσο στη Γερμανία όσο και διεθνώς. Το ελληνικό υποκατάστημα δραστηριοποιείται εξειδικευμένα και αποκλειστικά με την ασφάλιση Νομικής Προστασίας και έχει πρωταγωνιστική παρουσία στην αγορά μας από το 1972 έως σήμερα.

Ποιο είναι το μετοχικό κεφάλαιο της ARAG και ποια τα έσοδα της;

Η εταιρία από το 2011 άλλαξε τη νομική της μορφή σε Ευρωπαϊκή Εταιρία και με μετοχικό κεφάλαιο που ανέρχεται σε 200 εκατομμύρια ευρώ με έσοδα από ασφάλιστρα 1,7 δισεκατομμύρια ευρώ και με περισσότερους από 4.100 υπαλλήλους, ο Όμιλος έχει σήμερα παρουσία σε 17 χώρες, δηλαδή σε Αυστρία, Βέλγιο, Δανία, Γερμανία, Ελλάδα, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Νορβηγία, Πορτογαλία, Σλοβενία, Ισπανία, Σουηδία, Ελβετία, Αγγλία, Αμερική, Καναδά και τελευταίως στην Αυστραλία.

Εξακολουθεί να είναι μια οικογενειακή επιχείρηση με εταιρικές αξίες και αρχές που δεσμεύουν την διοίκηση, τα στελέχη και το προσωπικό με ξεκάθαρες θέσεις υπέρ της πολυπολιτισμικότητας και της έλλειψης διακρίσεων με κριτήριο το φύλο, την καταγωγή, τη θρησκεία, τις προτιμήσεις, τις πεποιθήσεις κλπ, αλλά με αταλάντευτη προσκόλληση στα ARAG ESSENTIALS που είναι η διορατικότητα, η καινοτομία, το ανοιχτό πνεύματα, η πρωτοπορία, η πειθαρχία κλπ.

Τι θα πρέπει, εν πρώτοις, να ξέρει ο απλός αναγνώστης ή ο επιχειρηματίας για την ασφάλιση νομικής προστασίας;

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει αντιληπτό είναι πως πρόκειται για μια ασφαλιστική κάλυψη που αφορά την τσέπη του ίδιου του ασφαλισμένου και όχι κάποιου τρίτου. Στην Νομική Προστασία «όχι» λέει όποιος το οικονομικό πρόβλημα δεν τον απασχολεί και όποιος περιστοιχίζεται από δικηγόρους έτοιμους και ικανούς να αντιμετωπίσουν τις νομικές του διαφορές χωρίς κόστος ανά πάσα στιγμή. Ξέρετε πολλούς τέτοιους;

Πώς λειτουργεί η Νομική Προστασία και τι οφέλη μπορεί να έχει ο ασφαλισμένος;

Η ασφάλιση αυτή δεν δίνει λεφτά στον πελάτη, όπως για παράδειγμα γίνεται στην ασφάλιση μιας ζημιάς από κάποια αιτία. Η ασφάλιση αυτή υπόσχεται το εξής:

Η ζωή μας είναι γεμάτη με νομικές διαφορές. Η αποζημίωση από ένα τροχαίο συμβάν, οι σχέσεις εργοδότη – εργαζομένου σε μια επιχείρηση, οι διαφορές μεταξύ ιδιοκτητών – ενοικιαστών, οι υπαλληλικές διαφορές, οι ανείσπρακτες οφειλές επαγγελματιών, οι επαγγελματικές ευθύνες, οι σχέσεις παρόχου – καταναλωτή κλπ, είναι θέματα καθημερινής τριβής και περιπέτειας. Εάν, λοιπόν, στον ασφαλισμένο της Νομικής Προστασίας συμβεί ένα γεγονός που τον ζημιώνει και θέλει να αντιδράσει νομικά, είτε συμβουλευτικώς, είτε εξωδικαστικώς, είτε δικαστικώς, τότε ο Ασφαλιστής Νομικής Προστασίας πληρώνει για λογαριασμό του τις αμοιβές και τα έξοδα των δικηγόρων και όλων των εμπλεκομένων προκειμένου να διεκδικήσει το δίκιο του. Το ίδιο συμβαίνει και με την ποινική του υπεράσπιση.

Tι περιορισμοί υπάρχουν αν εμπλέκεται και ο ασφαλιστής σε μία υπόθεση, υπό την έννοια ότι μπορεί να υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων;

Αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία για τον κλάδο είναι η επιλογή του ασφαλιστή, το ασφαλιστικό ποσό της κάλυψης, η έκταση των καλύψεων και όπως πάντα οι εξαιρέσεις. Θα πρέπει ο καταναλωτής – ασφαλισμένος να επιλέξει τον ασφαλιστή εκείνο που δεν θα έχει αντικρουόμενα συμφέροντα. Κάτι τέτοιο συμβαίνει όταν ο ίδιος ο ασφαλιστικός φορέας ασκεί τη Νομική Προστασία αλλά και συγχρόνως και άλλες ασφαλίσεις ευθύνης, οπότε μπορεί να βρεθεί στη δύσκολη θέση, ενεργοποιώντας τη Νομική Προστασία, να στραφεί εναντίον του εαυτού του.

Εκτός από την έκταση της κάλυψης, τι άλλο πρέπει να κοιτά ο καταναλωτής;

Ο καταναλωτής θα πρέπει να κοιτάει, εκτός από την έκταση της κάλυψης, και το ασφαλιστικό όριο της κάλυψης. Γιατί δεν μπορεί, για παράδειγμα, να λες πως προσφέρεις Νομική Προστασία σε έναν εργαζόμενο και να εξαιρείς την καταγγελία ή την αποζημίωση. Όπως επίσης δεν μπορείς να λες πως καλύπτεις όλα τα δικαστικά και τα δικηγορικά έξοδα μιας δίκης και να έχεις όριο κάλυψης 400 ευρώ. Δεν γίνεται.

Η ασφάλιση νομικής προστασίας δύνανται να επιλύσει όλες τις νομικές διαφορές;

Αν δεν είναι όλες τότε σίγουρα είναι οι πιο πολλές και κυρίως οι συνηθέστερες διαφορές που φέρνουν στο προσκήνιο οι συναλλαγές της καθημερινότητας, ο ιδιωτικός συναλλακτικός βίος, η επαγγελματική δραστηριότητα, ο εργασιακός κύκλος κλπ.

Σε όλες αυτές τις διαφορές, η ARAG με τα συμβόλαια της, είναι στο πλευρό του ασφαλισμένου, να τον απαλλάξει από τα έξοδα επίλυσης της νομικής διαφοράς, είτε πρόκειται για νομικές συμβουλές, είτε για προδικαστικές ενέργειες, είτε για δικαστικό αγώνα σε όλους τους βαθμούς δικαστικής κρίσης.

Οι διεκδικήσιμες αξιώσεις είναι κάθε φορά οι εύλογες και δίκαιες, νομικά επιδιώξιμες αξιώσεις που δημιουργούνται στον εκάστοτε ασφαλισμένο, στο πλαίσιο του ασφαλιστηρίου που επέλεξε, του ορίου της κάλυψης και του τόπου παροχής της ασφαλιστικής προστασίας, αν δηλαδή αφορά μόνο σε συμβάντα στην Ελλάδα ή και στο εξωτερικό.

Πρόκειται κυρίως για διεκδίκηση αποζημίωσης αξιώσεων σύμφωνα με διατάξεις νόμων περί αστικής ευθύνης αλλά και για την ποινική υπεράσπιση του ασφαλισμένου ενώπιoν όλων των αρμοδίων δικαστηρίων παντός βαθμού και δικαιοδοσίας.

Αν θέλουμε να μιλήσουμε για επιχειρήσεις, ποιες είναι οι κύριες περιπτώσεις αξιώσεων; Σε ποιους τομείς προκύπτουν διαφορές και αξιώσεις; Μπορείτε να μας αναφέρετε ένα δύο παραδείγματα;

Για τις επιχειρήσεις ειδικά θα έλεγα πως όλες σχεδόν αντιμετωπίζουν την ίδια κατηγορία κινδύνων. Είναι καταρχήν οι «εσωτερικοί κίνδυνοι», που έχουν να κάνουν με την εγκατάσταση και την λειτουργία τους, και οι «εξωτερικοί κίνδυνοι», που έχουν να κάνουν με τις εμπορικές συναλλαγές και την συμπεριφορά των αντισυμβαλλομένων.

Αν ο επιχειρηματίας, για παράδειγμα, αντιμετωπίσει ένα συμβάν υλικής ζημιάς στην εγκατάσταση και στον εξοπλισμό ή ακόμα χειρότερα με σωματική βλάβη εργαζομένων προσώπων, δεν πρέπει να αποζημιωθεί, είτε η ζημιά είναι ασφαλισμένη ή όχι, εφόσον είναι ανυπαίτιος;

Όπως χρειάζονται οι εκτιμητές και οι πραγματογνώμονες, έτσι χρειάζονται και οι δικηγόροι, είτε ως σύμβουλοι, είτε ως διαπραγματευτές, είτε ως δικαστικοί παραστάτες και συνήγοροι υπεράσπισης.

Οι μισθωτικές διαφορές με τον ιδιοκτήτη του χώρου εγκατάστασης και οι εργασιακές και ασφαλιστικές διαφορές με το προσωπικό είναι πολύ συχνά περιστατικά που ταράζουν τη λειτουργική ισορροπία μιας επιχείρησης. Το ίδιο συμβαίνει και με τις απλήρωτες επιταγές, τα ανείσπρακτα τιμολόγια, την μη τήρηση των συμβατικών όρων μιας συμφωνίας κλπ. Όλα αυτά ανήκουν στη Νομική Προστασία επιχειρήσεων της ARAG.

Ποιο είναι το νομικό πλαίσιο που ισχύει στην Ελλάδα και ποιος ο ρόλος του εξωδικαστικού συμβιβασμού σε τέτοιες υποθέσεις;

Εννοείτε προφανώς το θεσμό της προδικαστικής διαμεσολάβησης. Ο θεσμός αυτός με τη μορφή της ευρωπαϊκής οδηγίας, πριν αρκετά χρόνια εισήχθη στο νομικό μας σύστημα. Επρόκειτο για ένα καινοτόμο και χρήσιμο θεσμό, αφού έδινε τη δυνατότητα στα δύο μέρη μιας νομικής διαφοράς, εφόσον το επιθυμούν και εφόσον συμφωνήσουν, πριν καταφύγουν στο δικαστήριο να προσφύγουν σε ένα άλλο όργανο πιστοποιημένο θεσμικά, δηλαδή το διαμεσολαβητή, μήπως με τη βοήθεια αυτού λύσουν τη διαφορά τους.

Στη χώρα μας άρχισε να διαμορφώνεται μια προσδοκία ότι ο θεσμός θα έχει μεγάλη ζήτηση και πλήθος δικηγόρων επένδυσαν αρκετά χρήματα για την εκπαίδευση και την πιστοποίηση τους από το Υπ. Δικαιοσύνης. Δημιουργήθηκαν φορείς συμφερόντων και ανάλογων διεκδικήσεων. Τελικά όμως, ο θεσμός δεν περπάτησε και έτσι στην αρχή του 2018 πληροφορηθήκαμε αιφνιδίως ότι ψηφίστηκε με κάποιο νόμο η διαμεσολάβηση ως υποχρεωτική διαδικασία σε κάποιες κατηγορίες νομικών διαφορών, όπως στις διαφορές από αυτοκίνητα, παρά τις ήδη εκπεφρασμένες αντιρρήσεις.

Το επιχείρημα είναι ότι θα αποσυμφορηθούν τα δικαστήρια και θα κερδηθεί χρόνος και έξοδα προεξοφλώντας αυθαίρετα, ότι όσες υποθέσεις πάνε στη διαμεσολάβηση θα κλείσουν επιτυχώς. Ξεχνάνε όμως να αναφέρουν το κόστος (αμοιβή παραστάτη δικηγόρου και αμοιβή διαμεσολαβητή) που προκαλεί η όλη διαδικασία η οποία αν αποτύχει θα έχει επιπλέον το δικαστικό και δικηγορικό κόστος μια συνήθους δίκης.

Ανεξαρτήτως όλων των άλλων, φαίνεται καθαρά πως η θεμελιώδης βάση της ελεύθερης βούλησης των μερών με την υποχρεωτικότητα που επιχειρήθηκε παραβιάστηκε εντελώς.

Με άλλα λόγια, με το ζόρι διαμεσολάβηση δεν μπορεί να υπάρξει, Γι’ αυτό και ο Άρειος Πάγος με παρέμβαση του πέρυσι, ανέστειλε την εφαρμογή της υποχρεωτικότητας του θεσμού και αναμένουμε τώρα την εξέλιξη του πράγματος.

Έχετε κάτι να προσθέσετε;

Έχω να προσθέσω ότι στη σημερινή εποχή του ψηφιακού μετασχηματισμού και των τεχνολογιών, οι συναλλαγές των ανθρώπων γίνονται μεν πιο γρήγορα και πιο εύκολα, όμως σχεδόν αόρατα, εκ του μακρόθεν και με το πάτημα ενός κουμπιού. Ο αόρατος χώρος που μεσολαβεί δεν χαρακτηρίζεται πάντα από ασφάλεια δικαίου. Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει.

Η ανάγκη για προστασία, είτε στις ηλεκτρονικές συναλλαγές είτε από επιθέσεις διαδικτυακού τύπου στην προσωπικότητα και την ηθική αξία του ατόμου, γίνεται όλο και πιο έντονη. Η ΝΠ της ARAG θα είναι παρούσα και στη νέα εποχή.