Είκοσι οινοποιητικές εταιρείες ταξιδεύουν ήδη το ελληνικό κρασί στη μακρινή Κίνα, όπου η ζήτηση για ποιότητα και δυνατό brand βαίνει διαρκώς αυξανόμενη. Αν και η διείσδυση του ελληνικού κρασιού στην κινεζική αγορά είναι ακόμη αργή και οι μέχρι τώρα συμφωνίες βασίζονται κυρίως στο μεράκι των ελληνικών εταιρειών, οι προβλέψεις για φέτος δείχνουν αύξηση των εξαγωγών πάνω από 60%.
Η συνεχιζόμενη μείωση της εγχώριας κατανάλωσης οίνου, η «αναγκαστική» στροφή των Ελλήνων καταναλωτών προς το χύμα κρασί και η ανάγκη εύρεσης νέων πηγών εσόδων ήταν αρκετά για να στρέψουν πολλές εταιρείες το βλέμμα προς την Κίνα.
Σύμφωνα με το γραφείο τύπου και δημοσίων σχέσεων του Ελληνοκινεζικού Επιμελητηρίου, τους πρώτους δέκα μήνες του 2012 οι συνολικές ελληνικές εξαγωγές προς την Κίνα αυξήθηκαν κατά 58,67%, με το ελαιόλαδο και το κρασί να σημειώνουν συγκριτικά με την ίδια περίοδο του 2011 αύξηση 54% και 30% αντίστοιχα.
Η διαδρομή του ελληνικού κρασιού στην Κίνα χαρακτηρίζεται σταθερή και πολύ προσεκτική, όπως λένε επιχειρηματίες που ήδη δραστηριοποιούνται στην κινεζική αγορά. Βασίζεται δε, όπως υποστηρίζουν, κυρίως στο όραμα και στο πείσμα των ελληνικών επιχειρήσεων.
Μεταξύ των οινοποιητικών εταιρειών που συναντώνται στην αγορά της Κίνας βρίσκουμε την Tsantali, την οινοποιία Α. Μεγαπάνος, το κτήμα Τσέλεπου, τον αγροτικό αμπελουργικό οινοποιητικό συνεταιρισμό της Νάουσας Vaeni, ενώ και η Μπουτάρη Οινοποιητική έχει αρχίσει τις διαδικασίες για την προώθηση των προϊόντων της. Το ενδιαφέρον για την, όπως δείχνει, πολλά υποσχόμενη κινεζική αγορά είναι μεγάλο. Αντιστοίχως, ολοένα και αυξάνεται και η ζήτηση από τη χώρα του μεταξιού.
Όμως η πρόσβαση στην κινεζική αγορά ήρθε καθυστερημένα. Έτσι η Ελλάδα βρέθηκε αντιμέτωπη με σημαντικές δυνάμεις στο χώρο του κρασιού, έχοντας να ανταγωνιστεί χώρες με μακρά παράδοση και ισχυρή στρατηγική προβολής, όπως η Γαλλία, η Ιταλία και η Αργεντινή. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία των τελωνείων της Κίνας, το 2012, η Κίνα εισήγαγε 388 εκατομμύρια λίτρα οίνων (αφρώδεις οίνοι δεν περιλαμβάνονται), σημειώνοντας αύξηση 7,3% σε σύγκριση με το 2011. Η Γαλλία, η Ισπανία, η Αυστραλία, η Χιλή και η Ιταλία είναι οι πέντε χώρες των οποίων τα κρασιά εισάγονται περισσότερο στην Κίνα. Μάλιστα οι εισαγωγές κρασιών από τη Χιλή αυξήθηκαν κατά σχεδόν 40% σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος.
Κατά συνέπεια, η σημερινή παρουσία των είκοσι ελληνικών οινοποιητικών εταιρειών στη δύσκολη και ιδιαίτερα απαιτητική αγορά της Κίνας δεν ήρθε τυχαία. Για να επιτευχθούν αυτές οι συνεργασίες πέρασαν πολλά χρόνια επικοινωνίας.
Σύμφωνα με πληροφορίες, πολλοί είναι οι Kινέζοι επιχειρηματίες που διερευνούν περιοχές σε όλη την Ελλάδα όπου υπάρχει μεγάλη παραγωγή κρασιού προκειμένου να αγοράσουν ποσότητες. Οι δυνατότητες για περαιτέρω αύξηση των εξαγωγών φαίνεται να είναι πολλές. Το ίδιο και οι δυσκολίες.
Όπως λέει ο κ. Γ. Τσέλεπος από το ομώνυμο κτήμα, η Ελλάδα δεν έχει ακόμη brand name στην κινεζική αγορά, ούτε στοχευμένο εξαγωγικό πλάνο. Το κτήμα Τσέλεπου είχε υπογράψει συμβόλαιο για δύο χρόνια με κατάστημα ντελικατέσεν στη Σαγκάη, ύψους 450 χιλ. ευρώ. Αυτή την περίοδο βρίσκεται σε διαδικασία ανανέωσης της σύμβασης, παραδέχεται όμως πως χωρίς την έμπρακτη στήριξη του κράτους και χωρίς οργανωμένη στρατηγική μάρκετινγκ του ελληνικού προϊόντος, η διαδικασία των συμφωνιών γίνεται πιο δύσκολη. Συμπληρώνει επίσης πως η χώρα μας δεν έχει προχωρήσει στη σύναψη διακρατικής συμφωνίας με την Κίνα, με αποτέλεσμα το κόστος του εκτελωνισμού του κρασιού να είναι απαγορευτικό.
Ο συνεταιρισμός οινοποιών Vaeni της Νάουσας έκανε την έκπληξη κλείνοντας στις αρχές του προηγούμενο χρόνου το deal - μαμούθ για την εξαγωγή 300 κοντέινερ κρασιών ετησίως και για μια δεκαετία, αξίας 10 εκατ. ευρώ το χρόνο. Σύμφωνα με το γενικό διευθυντή του Vaeni κ. Γ. Πλιάτσικα, το ενδιαφέρον για το ελληνικό κρασί είναι μεγάλο, εντούτοις δεν λείπουν προβλήματα «συνεννόησης», ενώ και η στήριξη από το κράτος είναι υποτυπώδης.
Για να μπορέσει να προχωρήσει η Ελλάδα στο κομμάτι του κρασιού θα πρέπει να συνδέσει το πολιτιστικό, αλλά και το τουριστικό προϊόν της με το κρασί, υποστηρίζει από την άλλη το Ελληνοκινεζικό Επιμελητήριο. «Οι Κινέζοι ζητούν brand, πολυτέλεια και ποιότητα. Η εξαγωγική πολιτική της Ελλάδας δεν μπορεί παρά να στοχεύει ανά επαρχία και όχι συνολικά στην αγορά της Κίνας. Το κρασί, ένα κατεξοχήν παραδοσιακό αγροτικό προϊόν της Ελλάδας, χρειάζεται να συνδεθεί με την προβολή της ελληνικής κουλτούρας και νοοτροπίας για να μπορέσει να γίνει όχι μόνο αποδεκτό, αλλά και εξίσου σεβαστό στην κινεζική αγορά».
Διαβάστε εδώ το άρθρο της Βίκυς Κουρλιμπίνη στο capital.gr
Σχόλια