In vino veritas, έλεγαν οι Ρωμαίοι. Το κρασί «μίλησε», λοιπόν, για άλλη μια χρονιά. Οι διεθνείς διαγωνισμοί οίνου απέδωσαν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, δίνοντας στους Ελληνες οινοπαραγωγούς θέση και προβάδισμα στις διεθνείς αγορές κρασιών.
Στο Concours Mondial de Bruxelles, που φέτος διεξήχθη στην Μπρατισλάβα, η Ελλάδα απέσπασε 10 χρυσά μετάλλια και 27 αργυρά, το περιοδικό Decanter απέδωσε σε ελληνικά κρασιά τρία χρυσά, 45 αργυρά, 58 χάλκινα βραβεία, ενώ πέντε ελληνικές ετικέτες συμπεριελήφθησαν στην κατηγορία των μεγάλων βραβείων. Αλλά και ο νεόκοπος διαγωνισμός The Balkans Wine International Competition δεν άφησε τους Ελληνες παραγωγούς παραπονεμένους, καθώς κέρδισαν έξι χρυσά, 28 ασημένια και 24 χάλκινα, ενώ το ελληνικό κρασί έλαβε και την ανώτατη διάκριση στην κατηγορία των λευκών οίνων. Τις πρωτιές κέρδισαν εξίσου ετικέτες από τις παραδοσιακά οινοπαραγωγικές περιοχές, τη Νεμέα, τη Νάουσα, τη Σαντορίνη, αλλά και κρασιά από άλλες περιοχές της χώρας, όπως η Κρήτη, η Εύβοια, η Κεφαλονιά... Αντίστοιχα, πολυπληθή εκπροσώπηση στους διεθνείς διαγωνισμούς, που έως πρόσφατα ήταν σχεδόν αποκλειστικά ευρωπαϊκοί, είχε η Νότια Αμερική (Χιλή, Αργεντινή), η Νότιος Αφρική, η Αυστραλία, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, ενώ στο κάδρο εισέρχονται δυναμικά Κίνα και Τουρκία. «Προτού παγκοσμιοποιηθεί η αγορά κρασιών στους διαγωνισμούς, τα βραβεία νέμονταν κυρίως oι Ευρωπαίοι», σχολιάζει ο κ. Θόδωρος Λέλεκας, δημοσιογράφος οίνου και κριτής στους διαγωνισμούς Concours Mondial και Citadelles du vin (που έπεται). «Πριν από κάποιες δεκαετίες, τα ουγγρικά και τα αυστριακά κρασιά αποτελούσαν τις πιο... εξωτικές επιλογές, ενώ σήμερα η γκάμα είναι ευρύτατη». Ωστόσο, τα νέα δεδομένα προκαλούν «πονοκέφαλο» στους παραγωγούς της Γηραιάς Ηπείρου, καθώς η καλή σχέση ποιότητας - τιμής των κρασιών του Νέου Κόσμου τα έχουν καταστήσει ιδιαίτερα δημοφιλή στους Ευρωπαίους καταναλωτές.
Οι οινοπαραγωγοί καλούνται να καταβάλουν ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό, περίπου 150 ευρώ ανά δείγμα, για να συμμετάσχουν σε κάθε διαγωνισμό. «Ωστόσο, αν κερδίσουν, αποζημιώνουν στο έπακρο το κόστος», παρατηρεί ο κ. Θόδωρος Λέλεκας. Οπως αναφέρει ο ίδιος, «το κλίμα έχει αντιστραφεί υπέρ μας, καθώς εσχάτως οι οινοπαραγωγοί έδειξαν μεγαλύτερο ζήλο να δώσουν το παρών στο διεθνές στερέωμα και κατέστησαν γνωστό το προϊόν μας».
Και ιδιαίτερη ρετσίνα
Οι ξένοι κριτές δοκιμάζουν χρόνο με τον χρόνο περισσότερα ελληνικά κρασιά, ακόμα και τη ρετσίνα. «Μέχρι τα μέσα του 2000 οι ιθύνοντες του διαγωνισμού υποτιμούσαν τη ρετσίνα, είτε δεν δέχονταν καθόλου δείγματα ή δεν τα λάμβαναν υπόψη τους», θυμάται η οινολόγος κ. Ελένη Κεχρή. Παρά τις εν λόγω προκαταλήψεις, το «Δάκρυ του Πεύκου», η πρωτότυπη ρετσίνα της οινοποιίας «Στέλιος Κεχρής», κέρδισε το χρυσό βραβείο στο Decanter. Πρόκειται για μια ιδιαίτερη ρετσίνα από την ποικιλία ασύρτικο με μεταλλικότητα και αρώματα εσπεριδοειδών, ενώ στο φόντο συνοδεύουν χωρίς να καλύπτουν βοτανικά αρώματα από θυμάρι, δενδρολίβανο και μέντα. «Πειραματιστήκαμε εννέα χρόνια με τις αναλογίες, προκειμένου να της δώσουμε μια διαφορετική διάσταση», διηγείται η κ. Κεχρή για το προϊόν, που εμφανίστηκε σε εγχώριο διαγωνισμό το 2006 και έκτοτε έχει αποσπάσει 25 μετάλλια σε διεθνείς διαγωνισμούς.
«Οι διεθνείς διαγωνισμοί έχουν συμβάλει σημαντικά στην αναγνωρισιμότητα των ελληνικών κρασιών», αναφέρει στην «Κ» ο Σαντορινιός οινοποιός κ. Πάρις Σιγάλας, από το «Κτήμα Σιγάλα», τα κρασιά του οποίου βραβεύθηκαν για άλλη μία χρονιά στο Decanter. Eξίσου δυνατό «διαβατήριο» για τις εξαγωγές θεωρεί ο κ. Σιγάλας τη βαθμολογία οινοκριτικών με κύρος, που γίνεται ανεξάρτητα και με «ανοιχτή» την ετικέτα. «Είναι εδώ και περίπου τέσσερα χρόνια που η ομάδα του κορυφαίου Αμερικανού οινοκριτικού Parker, από το περιοδικό Wine Advocate, έχει αρχίσει να δοκιμάζει ελληνικά κρασιά», επισημαίνει ο κ. Σιγάλας, «αυτό είναι μια ένδειξη ότι μπαίνουμε ως χώρα στο μικροσκόπιο». Η βαθμολογία, μάλιστα, που δόθηκε στα σαντορινιά κρασιά ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, καθώς κυμάνθηκε από 91 έως και 95.
Διαβάστε εδώ το άρθρο της Ιωάννας Φωτιάδου στο kathimerini.gr
Σχόλια