Στην Αθήνα του 2019 παίζει μία θεατρική παράσταση τελείως διαφορετική από ότι έχουμε συνηθίσει. Εκτός του ότι είναι εξ’ολοκλήρου στα αγγλικά και απευθύνεται σε τουρίστες, παρουσιάζει το ταξίδι ενός τουρίστα της Αθήνας μέσα από τους ελληνικούς μύθους. Εμπνευστής και υλοποιητής του έργου είναι ο κύριος Γιάννης Χονδροκούκης, παραγωγός στην εταιρεία Koilon Productions, τη συνέντευξη του οποίου φιλοξενούμε.
Πώς σας ήρθε η ιδέα για την συγκεκριμένη παράσταση, την περιπέτεια ενός τουρίστα στην Αθήνα; Ήταν κάτι που θέλατε να το κάνετε εδώ και αρκετό καιρό;
Η ιδέα για την παράσταση «Medea and other friends I made in Athens» γεννήθηκε πριν ένα χρόνο και για την τελική μορφή του σεναρίου χρειάστηκε να περάσουν έξι μήνες σκληρής δουλειάς. Σκοπός μας ήταν η παρουσίαση κορυφαίων έργων της Αρχαιοελληνικής γραμματείας μέσα από μια διαδικασία διασκεδαστική για τους ξένους επισκέπτες της πόλης, χωρίς διάθεση διδακτισμού.
Αυτή τη στιγμή, από τις υπηρεσίες προς τους τουρίστες απουσιάζουν οι εμπειρίες. Αποτελεί το θέατρο μία πρόταση – στρατηγικό μονόδρομο για αυτή την κατεύθυνση; Τι απουσιάζει τόσο καιρό και δεν έχει ήδη γίνει;
Για τους ξένους επισκέπτες της Αθήνας δεν υπήρχε μία θεατρική παράσταση αρχαίου ελληνικού θεάτρου, που να παρουσιάζεται στα αγγλικά (μιας και αυτή είναι η δημοφιλέστερη και ευρύτερα διαδεδομένη γλώσσα παγκοσμίως). Παράλληλα, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες που είναι και η υψηλή τουριστική περίοδος, τα θέατρα της Αθήνας διακόπτουν την λειτουργία τους.
Επίσης, η ποικιλία (ηλικία, χώρα προέλευσης, μορφωτικό επίπεδο) που εμφανίζει ο τουριστικός πληθυσμός καθιστούν την επιλογή συγκεκριμένου έργου δύσκολη, μιας και θα πρέπει να ανταποκρίνεται σε πολλαπλά αισθητικά κριτήρια αλλά και στις διαρκώς μεταβαλλόμενες απαιτήσεις του κοινού. Για τους πιο πάνω λόγους δεν έχει υπάρξει, μέχρι σήμερα, μια πετυχημένη προσπάθεια που να καλύπτει τις ανάγκες ενός ξενόγλωσσου κοινού.
Θεωρείτε ότι οι σημερινοί επισκέπτες της χώρας μας νιώθουν την ανάγκη να παρακολουθήσουν τη συγκεκριμένη παράσταση; Ποια η ανταπόκρισή τους;
Η ανταπόκριση των θεατών είναι ενθουσιώδης και δικαιώνει την επιλογή μας να δημιουργήσουμε μια παράσταση όπου το στοιχείο της διασκέδασης θα είναι κυρίαρχο, αφού εκτιμήσαμε ότι η πρόσληψη των άχρονων μηνυμάτων του αρχαιοελληνικού πολιτισμού θα γίνει ευκολότερα μέσα από μια απλή - αλλά όχι απλοϊκή - φόρμα. Όσον αφορά στην ανάγκη των θεατών για μια τέτοια παράσταση, θα πρέπει να αναφέρω τις αντίστοιχες παραστάσεις που πραγματοποιούνται σε πολλές μεγαλουπόλεις της Ευρώπης και της Ασίας, τις οποίες πολλοί από τους θεατές μας έχουν ήδη παρακολουθήσει, σε αντίστοιχα ταξίδια τους.
Πόσο δύσκολο είναι να ανέβει μία παράσταση μόνο για τουρίστες στην Αθήνα του 2019;
Εξαιρετικά δύσκολο. Και αυτό γιατί πρέπει να προσεγγίσεις και να προσελκύσεις ένα κοινό το οποίο θα βρίσκεται στην πόλη της Αθήνας για λίγα εικοσιτετράωρα. Επίσης, τα υπάρχοντα κανάλια διάθεσης και προβολής ενός καινοτόμου τουριστικού προϊόντος δεν λειτουργούν, μιας και επιλέγουν τις κλασσικές προτάσεις που προσφέρονται στο τουριστικό κοινό από τη δεκαετία του ’70.
Τι έχετε συμπεράνει από την έως τώρα πορεία/συμμετοχή όσων την παρακολούθησαν;
Ο ενθουσιασμός του κοινού, στον οποίο αναφέρθηκα νωρίτερα, δεν περιορίζεται μόνο στην συγγραφή κριτικών, αλλά αποτυπώνεται και στη δυναμική που έχει δημιουργήσει η παράσταση. Η πρόσκληση για τη συμμετοχή μας στο ετήσιο θεατρικό φεστιβάλ του Εδιμβούργου και η βιντεοσκόπηση, μέρους της παράστασης, από το ρωσικό τηλεοπτικό κανάλι NTV, είναι μια μικρή ένδειξη της απήχησης που εξακολουθεί να έχει ο αρχαιοελληνικός πολιτισμός.
Ποιο θεωρείτε πως είναι το ιδανικό μοντέλο σχέσης πολιτισμού-τουρισμού για την Αθήνα και την Ελλάδα του σήμερα;
Ο πολιτισμός, η φυσική και πολυποίκιλη ομορφιά της χώρας και η υψηλή ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, θα πρέπει να αποτελούν τον οδηγό της ανάπτυξης του τουρισμού.
Πόσο δύσκολο είναι να αλλάξει το μοντέλο του σύγχρονου ελληνικού τουρισμού και ως προς ποια κατεύθυνση θεωρείτε ότι θα πρέπει να είναι αυτό;
Η τουριστική αγορά δείχνει διστακτική, αν όχι απρόθυμη, να προωθήσει πρωτότυπα τουριστικά προϊόντα, επιλέγοντας τις - ομολογουμένως πετυχημένες και άρα ασφαλείς - πρακτικές του παρελθόντος. Θα πρέπει όμως να επισημανθεί ότι η κλιματική αλλαγή, το διαδίκτυο σαν διαμορφωτής παγκοσμίων τάσεων και ο ανταγωνισμός από γειτονικές χώρες, οφείλουν να μας οδηγήσουν σε νέους δρόμους ανάδειξης και εκμετάλλευσης των στοιχείων που καθιστούν την Ελλάδα μοναδική. Κατά τη γνώμη μου, ο πολιτισμός πρέπει να έχει κυρίαρχη θέση σε αυτή την προσπάθεια.
Σχόλια