To Reworks Festival ξεκίνησε το 2005, μια εποχή με πρόσφορο έδαφος για δημιουργία. Πλέον, δεδομένης της κατάκτησης, πόσο δύσκολο ή πόσο εύκολο είναι να συνεχίσετε αυτό που κάνετε;
Δεν είναι εύκολο πλέον. Το τοπίο, όπως είναι διαμορφωμένο αυτή τη στιγμή, δεν βοηθάει. Δυστυχώς, στην Ελλάδα και στη Θεσσαλονίκη ειδικά, δεν υπάρχει αυτή η φεστιβαλική κουλτούρα και μέσα σε όλα η οικονομική κρίση δεν βοηθάει καθόλου.
Ποιος ήταν ο εμπνευστής του Φεστιβάλ και ποια ήταν η φιλοσοφία σας όταν ξεκινήσατε;
Εμπνευστής ακριβώς δεν υπάρχει, υπήρχε η ομάδα των Non Net που διοργανώναμε ήδη μουσικά events. 'Όταν ξεκινήσαμε να διοργανώνουμε το Φεστιβάλ στην ουσία το κάναμε από ανάγκη να περάσουμε νέες μουσικές τάσεις και καλλιτέχνες που ήταν άγνωστοι στο κοινό. Η Θεσσαλονίκη στην ουσία δεν είχε κάτι που να την εκπροσωπεί σε αυτό το είδος μουσικής, επομένως θέλαμε να κάνουμε την πόλη ένα σημείο συνάντησης καλλιτεχνών.
Και μέχρι τώρα τα καταφέρατε γιατί το Reworks τυγχάνει μεγάλης αποδοχής. Πόσο εξοικειωμένο ήταν το κοινό για να αγκαλιάσει ένα τέτοιου είδους μουσικό Φεστιβάλ;
Ήμασταν πολύ τυχεροί γιατί όχι μόνο το αγκάλιασαν αλλά από την πρώτη στιγμή προχωράμε με τον κόσμο χέρι χέρι, δηλαδή κάθε χρονιά το περιμένει, το βλέπει σαν μια ολόκληρη γιορτή. Στην αρχή, βέβαια, ήταν λίγο δύσκολο ο κόσμος να μπει σ΄ αυτή τη νοοτροπία και στη φιλοσοφία του Φεστιβάλ. Τους φαινόταν παράξενο για παράδειγμα ότι έπρεπε στην είσοδο να τους φορέσουμε ένα βραχιολάκι στο χέρι ή επίσης θυμάμαι ότι στο πρώτο Φεστιβάλ η ώρα έναρξης ήταν 9 και ο κόσμος άρχισε να έρχεται λόγω της συνήθειας της εξόδου μετά τις 12 το βράδυ!
Εδώ και χρόνια το Reworks αποτελεί το έβδομο καλύτερο Φεστιβάλ στον κόσμο για τον μήνα Σεπτέμβριο. Υπάρχει τελικά αυτό που λέμε το μυστικό για την επιτυχία;
Μυστικό δεν υπάρχει, χρειάζονται συγκεκριμένα πράγματα. Να αγαπάς πολύ αυτό που κάνεις, να έχεις μεράκι, αλλά και το σημαντικότερο να έχεις πλάνο και μακροπρόθεσμους στόχους πάνω στους οποίους θα πρέπει δουλέψεις πολύ για να τους πετύχεις.
Όλα αυτά τα χρόνια που διοργανώνετε το Reworks υπάρχει κάποια χρονιά που για τον οποιοδήποτε λόγo σας έχει μένει αξέχαστη;
Υπάρχει μια χρονιά που έχει μείνει αξέχαστη, αλλά όχι για καλό λόγο. Ήταν η χρονιά που το Reworks πραγματοποιήθηκε στο Λιμάνι και πραγματικά ήταν οδυνηρή εμπειρία! Εκτός από την ατελείωτη γραφειοκρατία που αντιμετωπίσαμε συνέβη και το πιο σουρεάλ περιστατικό. Ενώ το Φεστιβάλ έτρεχε και ο κόσμος ερχότανε συνεχώς ήρθαν στο λιμάνι στρατιωτικά τεθωρακισμένα οχήματα που έπρεπε τοποθετηθούν σε μια από τις αποθήκες. Φαντάζεστε τι έγινε με τον κόσμο να έρχεται και την ίδια στιγμή στρατιωτικά οχήματα να πρέπει να περάσουν ανάμεσα και να αποβιβαστούν!
Το παρόν άρθρο δημοσιέυτηκε στο τεύχος Μαϊου 2014 του περιοδικού "ADORE" της εφημερίδας "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ". Επιμελήθηκε από την Στελίνα Γλάστρα και την Ελένη Ντινώρη.
Σχόλια