Ν. Πάλλη: Το «επιχειρείν» δέχεται πολλαπλές πιέσεις από τις παθογένειες του ελληνικού κράτους

«Πάντα στην ίδια πλευρά. Πάντα μαζί». Αυτό είναι το σύνθημα της προεκλογικής σας εκστρατείας. Μιλήστε μας για αυτό. Ποια είναι η συγκεκριμένη πλευρά;

Είναι η πλευρά της αλήθειας. Μακριά από τον εθνικά επιζήμιο λαϊκισμό των προηγούμενων ετών και τις μαγικές λύσεις που αποξένωσαν τη χώρα μας από την πολυπόθητη ανάπτυξη.

Είναι η πλευρά της Δημοκρατίας. Μακριά από πειραματισμούς με πολιτικά μορφώματα με αντικοινοβουλευτική δράση ή και άλλα που επιβουλεύονται το πολίτευμα μας.

Είναι η πλευρά του σοβαρού πατριωτισμού. Μακριά από τις «θεόσταλτες» λύσεις μέσω ιερών επιστολών, αλλά και τα διάφορα παίγνια από μηχανής θεών.

Είναι η πλευρά του εθνικού συμφέροντος. Μακριά από αυτούς που είδαν την κρίση ως ευκαιρία για ίδιον όφελος και κράτησαν τη χώρα καθηλωμένη σε αυτήν.

Είναι η πλευρά των καθαρών επιλογών. Μακριά από ταπεινωτικούς - διαπραγματευτικά - συμβιβασμούς που αφορούν θέματα ιστορίας και εθνικής υπερηφάνειας.

Και, τέλος, είναι η πλευρά της Νέας Δημοκρατίας. Της μόνης παράταξης που διαχρονικά υπηρετεί όλες αυτές τις αρετές και εκφράζει τις υγιείς δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας.

Με αυτές ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε πάντα μαζί!

Γενικώς, πώς προέκυψε η απόφαση σας να πάρετε μέρος στις επικείμενες εκλογές και να διεκδικήσετε το βουλευτικό αξίωμα; Ποιοι οι στόχοι σας;

Σίγουρα, μεγάλο ρόλο έπαιξε ότι τα πρώτα μου ακούσματα περιείχαν πολλή πολιτική. Αυτό οφείλεται, κατά κύριο λόγο, στην μητέρα μου, Φάνη Πάλλη-Πετραλιά, που από πολύ μικρή ηλικία φρόντισε να μου δείξει την σημασία, αλλά και το κόστος που μπορεί να έχει μια διαδικασία λήψης αποφάσεων. Να μου δείξει, δηλαδή, πως μπορεί ακόμη και μια απόφαση της στιγμής – φαινομενικά μικρής σημασίας - να καθορίσει το μέλλον χιλιάδων συνανθρώπων μας. Προσωπικά, πιστεύω ότι η κατάλληλη στιγμή, για να κατέλθει κάποιος στον πολιτικό στίβο, είναι η στιγμή που θα νιώσει ότι μπορεί να είναι χρήσιμος. Όλα αυτά τα χρόνια, συνδύασα την επαγγελματική μου σταδιοδρομία με ατελείωτες ώρες εθελοντισμού και απτό κοινωνικό έργο. Υπήρξα πρωτεργάτρια του πανελλήνιου κινήματος κατά του σχολικού εκφοβισμού, έχοντας εκπονήσει και διδάξει εκπαιδευτικά προγράμματα σε πάνω 300 σχολεία και 20.000 παιδιά. Σήμερα, θέλω να φέρω αυτή τη διάθεση προσφοράς στην Βουλή.

Σπουδάσατε Διοίκηση Επιχειρήσεων στο City University του Λονδίνου, με μεταπτυχιακό στο London School of Economics & Political Science. Ποια η γνώμη σας για το σημερινό επιχειρηματικό περιβάλλον της χώρας μας; Γενικότερα, πώς μπορεί να υποστηριχθεί ο επιχειρηματικός τομέας;

Το σημερινό «επιχειρείν» δέχεται πολλαπλές πιέσεις από τις παθογένειες του ελληνικού κράτους, αλλά και από την περιρρέουσα οικονομική ατμόσφαιρα που καθιστά εκ προοιμίου ανέφικτες πολλές επενδύσεις. Ως Νέα Δημοκρατία, δεσμευόμαστε πως θα αφήσουμε τον ιδιωτικό τομέα να «αναπνεύσει». Το σχέδιο μας για την επόμενη μέρα είναι κοστολογημένο και έτοιμο να δώσει λύσεις. Μειώνουμε τη βαριά φορολογία επιχειρήσεων και φυσικών προσώπων και δημιουργούμε, έτσι, το καύσιμο για να πάρει μπρος η οικονομία μας. Παράλληλα, εκσυγχρονίζουμε το κράτος μας, εξαλείφουμε τις γραφειοκρατικές του αγκυλώσεις και απελευθερώνουμε την υγιή επιχειρηματικότητα. Και, τέλος, αποκαθιστούμε την αξιοπιστία και την ελκυστικότητα της χώρας μας προς διεθνείς και εγχώριους επενδυτές. Και ξεκινάμε να υλοποιούμε το σχέδιο μας από την καρδιά της Νότιας Αθήνας, το Ελληνικό. Και θέλω να σταθώ σε αυτό, γιατί η απεμπλοκή της επένδυσης θα αποτελέσει μια ισχυρή ένδειξη πολιτικής πυγμής, τόσο προς το εσωτερικό, όσο και προς το εξωτερικό.

Έχετε εκπονήσει προγράμματα κατά του σχολικού εκφοβισμού. Πόσα χρόνια ασχολείστε; Πόσο άσχημη είναι η κατάσταση;

Αποτελεί ένα μεγάλο κεφάλαιο της ζωής μου. Επέλεξα συνειδητά να συνδυάσω την επαγγελματική μου σταδιοδρομία με ατελείωτες ώρες εθελοντισμού και απτό κοινωνικό έργο. Υπήρξα πρωτεργάτρια του πανελλήνιου κινήματος κατά του σχολικού εκφοβισμού. Έχω δημιουργήσει και διδάσκω το πρόγραμμα «Σέβομαι τη Διαφορετικότητα» που προσανατολίζεται έμπρακτα στην καταπολέμηση του σχολικού και διαδικτυακού εκφοβισμού και στην κοινωνική ενσωμάτωση μέσω του αθλητισμού. Ο αδιάκοπος αυτός αγώνας, όμως, μας έχει οδηγήσει σε πολλές απομακρυσμένες περιοχές της χώρας, έχοντας επισκεφθεί πάνω από 300 σχολεία και 20.000 παιδιά. Από το ακριτικό Καστελόριζο έως τα σχολεία της Αττικής.

Πρέπει να σας πω ότι το πρόβλημα υπάρχει και εδράζεται στην αδυναμία του κράτους να προσφέρει αποτελεσματικές λύσεις. Οι μαθητές που βιώνουν, σήμερα, τέτοιες καταστάσεις δεν χρειάζονται ευχολόγια, αλλά ουσιαστική στήριξη. Στήριξη που πρέπει να έρθει μέσα από τη δομή του Δημόσιου σχολείου και είναι υπόθεση όλων. Εκπαιδευτικών, γονέων και, πάνω απ’ όλα, των θεσμών του κράτους.

Ένα από τα προβλήματα των τελευταίων ετών είναι και το brain drain, η φυγή νέων ανθρώπων από την Ελλάδα. Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί το συγκεκριμένο ζήτημα;

Με λυπεί βαθύτατα αυτή η συνεχής εκροή διανοητικού κεφαλαίου από την χώρα μας. Και μιλάμε για νέους ανθρώπους που βρίσκονται σε παραγωγική και αναπαραγωγική ηλικία. Νέους επιστήμονες που αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον στο εξωτερικό. Νέους πολίτες που περίμεναν ότι το «χιλιομπαλωμένο» δίχτυ κοινωνικής προστασίας θα τους κρατούσε όρθιους, ενώ αδυνατεί, ακόμα, και να τους προσφέρει τα βασικά. Σήμερα, έχουμε χρέος να αντιστρέψουμε αυτό το φαινόμενο. Να μειώσουμε τη φορολογία, ώστε το κράτος να μην «μπαίνει», πλέον, ως συνέταιρος στην επιχείρηση τους. Να δημιουργήσουμε πολλές καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας, προκειμένου να μπορέσουν να εξασφαλίσουν ένα καλύτερο αύριο. Να δώσουμε οικονομικά κίνητρα, ώστε να μείνουν στη χώρα και να δημιουργήσουν την οικογένεια τους.