Ά. Συρίγος: «Δεν μπορεί να περιμένεις επενδύσεις όταν ο φόβος και η ανασφάλεια είναι διάχυτη»

Πώς προέκυψε η απόφαση σας να θέσετε υποψηφιότητα για το βουλευτικό αξίωμα, στην Α' Αθηνών; Ποιοι οι στόχοι σας και ποιες οι «ιδιαιτερότητες» της συγκεκριμένης εκλογικής περιφέρειας;

Δεν ξέρετε πόσες φορές άκουσα τη φράση: «Που πας να μπλέξεις με την πολιτική; Εσύ είσαι ένας καταξιωμένος επιστήμονας. Τι θέλεις με αυτούς;». Το ενδιαφέρον είναι ότι προέρχεται από τους ίδιους ανθρώπους που συχνά διαμαρτύρονται λέγοντας ότι δεν ασχολούνται σοβαροί άνθρωποι με την πολιτική. Τα τελευταία χρόνια βλέπω τη χώρα μας να απομακρύνεται από την Ευρώπη. Η ενασχόλησή μου με την ενεργό πολιτική οφείλεται στην επιθυμία μου να συμβάλω στην αλλαγή αυτής της πορείας. Μία συνάδελφος πανεπιστημιακός που εργάζεται στην Αγγλία μου έστειλε το ακόλουθο μήνυμα: «Ελπίζω από την επόμενη Κυριακή να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο και να μπορέσω και εγώ επιτέλους να γυρίσω Ελλάδα». Γι’ αυτό το λόγο ασχολούμαι: για να πάνε τα πράγματα προς το καλύτερο.

Η υποψηφιότητα στην Α΄ Αθηνών είναι κάτι φυσιολογικό. Γεννήθηκα στην Αθήνα. Πήγα δημοτικό δίπλα στο σημερινό Μουσείο της Ακροπόλεως. Πήγα Γυμνάσιο και Λύκειο στην Πλάκα. Σπούδασα νομικά στο κέντρο της Αθήνας. Στην Αθήνα έκανα την άσκησή μου, άνοιξα δικηγορικό γραφείο. Εδώ ζω και εδώ μεγαλώνω με τη σύζυγο μου τα τρία μας παιδιά. Είναι η πόλη μου και παράλληλα είναι ο μικρόκοσμος της Ελλάδας και των προβλημάτων της.

Ποιες θα λέγατε πως θα πρέπει να είναι οι προτεραιότητες της επόμενης κυβέρνησης; Ποια θέματα βρίσκονται στην κορυφή της ατζέντας;

Δυστυχώς, στη φάση που βρισκόμαστε, σχεδόν κάθε τομέας έχει σοβαρά προβλήματα. Επί παραδείγματι, η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ΔΕΗ, που αποτελεί την πιο βαριά βιομηχανία της χώρας, είναι ενδεικτική. Εάν καταρρεύσει η ΔΕΗ, η χώρα θα γυρίσει χρόνια πίσω. Παράλληλα, μπορεί κάποιος να παραβλέψει το δημογραφικό; Κι εκεί η κατάσταση είναι απελπιστική. Όλα πρέπει να αντιμετωπισθούν για να προχωρήσουμε μπροστά. Το πρώτιστο θέμα, όμως, που πρέπει να λυθεί άμεσα, είναι αυτό της ασφάλειας. Δεν μπορεί να περιμένεις επενδύσεις, επιστροφή πίσω στην πατρίδα όσων έφυγαν τα τελευταία χρόνια, όταν ο φόβος και η ανασφάλεια είναι διάχυτη. Όταν υπάρχουν γειτονιές που φοβάσαι να κυκλοφορήσεις. Παράλληλα θεωρώ ότι πρέπει άμεσα να επουλωθούν και οι πληγές που αφήνει ο ΣΥΡΙΖΑ στον τομέα της παιδείας. Λόγω της παραδοξότητας που υπάρχει με το αποκαλούμενο «πανεπιστημιακό άσυλο», η παιδεία αγγίζει και την ασφάλεια...

Ως καθηγητής Διεθνούς Δικαίου στην Πάντειο, ποια η γνώμη σας για τις τρέχουσα εικόνα που παρουσιάζουν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις;

Βρισκόμαστε σε μία φάση όπου πρέπει να είμαστε προσεκτικοί χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε υποχωρητικοί απέναντι στις απαιτήσεις της Τουρκίας. Αντίθετα, θα πρέπει να περνάμε με σαφήνεια και αποφασιστικότητα τις θέσεις μας. Χρειάζονται κινήσεις, συνέργειες και συμμαχίες. Η αλλοπρόσαλλη πολιτική Ερντογάν μας δίνει τη δυνατότητα να ενισχύσουμε τη θέση μας. Παράλληλα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Ερντογάν έχει τη χειρότερη εξωτερική πολιτική των τελευταίων ετών. Έχει στείλει στην αγκαλιά μας πολύ σημαντικούς συμμάχους όπως το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Απειλεί να τινάξει στον αέρα τις σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί αλλά και να εκμεταλλευθούμε τις ευκαιρίες που ανοίγονται για να εδραιώσουμε τη θέση μας ως παράγοντα σταθερότητας και ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή.

Έχετε διατελέσει γενικός γραμματέας Πληθυσμού και Κοινωνικής Συνοχής. Πώς διαμορφώνεται το προσφυγικό/μεταναστευτικό ζήτημα στις μέρες μας;

Μετά το 2015 έχουμε δύο περιόδους. Η πρώτη περίοδος αρχίζει με την έλευση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία τον Ιανουαρίου του 2015 και τελειώνει τον Μάρτιο του 2016. Είναι η περίοδος που περισσότερα από 1.300.000 άτομα πέρασαν από την Τουρκία στην Ελλάδα. Η δεύτερη περίοδος συνεχίζεται από τότε μέχρι σήμερα. Συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια, οι ροές είναι εξαιρετικά χαμηλές στα νησιά. Ενδεικτικά, το 2017 μπήκαν στην Ελλάδα 29.700 άτομα και το 2018 μπήκαν 32.500 άτομα. Εάν συγκριθούν τα συγκεκριμένα στοιχεία με τις ροές όλων των προηγούμενων ετών, θα διαπιστώσουμε ότι είναι οι χαμηλότερες από το 1991! Το πρόβλημα είναι η τραγική διαχείριση στα νησιά. Εκεί θα επικεντρωθούμε. Στόχος είναι να ολοκληρώνονται οι αιτήσεις ασύλου σε πρώτο και δεύτερο βαθμό εντός εξαιρετικά σύντομου χρονικού διαστήματος έξι εβδομάδων, σε κλειστά κέντρα φιλοξενίας. Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας δεν θα μένει κανένας στα νησιά. Είτε θα παίρνουν άσυλο και θα έρχονται στην ηπειρωτική Ελλάδα, είτε θα επιστρέφουν στην Τουρκία.

Ποια η γνώμη σας για την επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα και για την συνεισφορά του τομέα στην ελληνική οικονομία; Πώς μπορεί να υποστηριχθεί, στην εποχή του παγκόσμιου εμπορίου;

Πρέπει να απλοποιηθούν τα πράγματα όσο το δυνατόν περισσότερο. Επιτρέψτε μου να σας δώσω ένα παράδειγμα, αυτό του γνησίου της υπογραφής. Το μόνο γνήσιο της υπογραφής που γίνεται δεκτό από όλες τις δημόσιες υπηρεσίες είναι αυτό των ΚΕΠ ή των αστυνομικών τμημάτων. Ενώ έχω δυνατότητα να πάω στον συμβολαιογράφο και να πουλήσω όλη μου την περιουσία, δεν έχω δυνατότητα να ζητήσω από συμβολαιογράφο απλή βεβαίωση γνησίου υπογραφής. Αποτελεί έναν παραλογισμό. Το ίδιο ισχύει σε πλείστους όσους τομείς. Πολλές φορές, επίσης, οι ίδιες υπηρεσίες ανά περιοχή ζητούν διαφορετικά δικαιολογητικά. Όσο λιγότερο πρέπει να περάσει ένας επιχειρηματίας ή ο λογιστής του, ως φυσική παρουσία από δημόσιες υπηρεσίες, τόσο θα αυξάνεται η επιχειρηματικότητα. Εάν απομακρυνθούν τα εμπόδια της γραφειοκρατίας, θεωρώ ότι η ελληνική επιχειρηματικότητα μπορεί να ανθίσει.

Μια από τις λέξεις που χαρακτηρίζουν την εποχή είναι η καινοτομία. Σε ποιους τομείς μπορεί η Ελλάδα να πρωταγωνιστήσει σε διεθνές επίπεδο, με την βοήθεια και της νεοφυούς επιχειρηματικότητας;

Η Ελλάδα, αλλά και η Ευρώπη, δεν μπορεί να παρακολουθήσει άλλες χώρες κυρίως της Ασίας ως προς το κόστος εργασίας. Επομένως, πρέπει να δοθεί έμφαση στην ποιότητα της εργασίας. Εδώ υπεισέρχεται ο παράγοντας καινοτομία και νεοφυής επιχειρηματικότητα. Μου έχει κάνει εντύπωση το τεράστιο ενδιαφέρον που υπάρχει ως προς τα διάφορα σχετικά προγράμματα του ΕΣΠΑ. Θεωρώ ότι είναι η κατεύθυνση προς την οποία πρέπει να στραφούμε τα επόμενα χρόνια.