Ο ρόλος της ομάδας: Μην μένεις κολλημένος, άνοιξε διάπλατα τα φτερά σου

Όταν ξεκινάς μια startup για πρώτη φορά στην ζωή σου, όλα είναι ρομαντικά, έχεις την ομάδα σου, έχετε τα όνειρά σας και φυσικά έχετε απόλυτη άγνοια για το τι θα πει στην πράξη επιχειρηματικότητα. Χωρίζετε ρόλους, βάζετε στόχους και deadline, και ξεκινάτε να χτίζετε στην άμμο πύργους.

Όλα πάνε καλά, ώσπου καταλαβαίνεις ότι δεν τρέχουν όλοι με τον ίδιο ρυθμό, δεν κάνουν όλοι τις ίδιες θυσίες, δεν το βλέπουν όλοι ως ζήτημα ζωής ή θανάτου. Και κάπου εκεί, γκρεμίζεται ο πρώτος πύργος που στήσατε στην άμμο.

Ως «ώριμοι» ενήλικες λύνετε το πρόβλημα, μένετε λιγότεροι και, ξανά, παίρνετε φτυάρι και νερό να στήσετε νέο πύργο, αυτήν την φορά πιο γρήγορα και πιο αποφασισμένα. Τα καταφέρνετε, ο πύργος στήθηκε ξανά. Το γιορτάζετε.

Και ξαφνικά, ένα λίγο - πολύ λίγο - πιο δυνατό κύμα «κακοτυχίας» έρχεται και το γκρεμίζει πάλι. Εκεί που είχατε φτάσει στο Β, ξανάκάνετε βήματα πίσω. Τεστάρεται ξανά η αντοχή της ομάδας, η αφοσίωση και η επιμονή.

Κάποιοι κουράστηκαν. Κάποιοι δεν θέλουν να μάθουν ότι τους πύργους δεν πρέπει να τους χτίζεις πάνω σε άμμους. Κάποιοι δεν θέλουν να μάθουν ότι στην πορεία δεν αρκεί μόνο να σηκώνεις τα μανίκια και να δουλεύεις όπως είχες μάθει να δουλεύεις τόσα χρόνια, αλλά πρέπει να δουλεύεις ακόμα πιο γρήγορα, ακόμα πιο πολλές ώρες, ακόμα πιο σκληρά, να μαθαίνεις και να διδάσκεσαι.

Αυτοί είναι που πρέπει να φύγουν. Όχι, δεν θα αποχωρήσουν. Γιατί να αποχωρήσουν μόνοι τους τώρα που κατάφεραν να φτάσουν στο Β και έχουν βολευτεί στο Β. Είσαι εσύ που πρέπει να πάρεις τη δύσκολη απόφαση να απομακρύνεις τους ανθρώπους που ξέρεις ότι θα σε κρατήσουν για καιρό στο Β, και ίσως με το ζόρι τα καταφέρετε να πάτε στο Γ.

Δεν είναι καιρός για συναισθηματισμούς. Μιλάμε για τα όνειρά σου. Μιλάμε για το μέλλον σου. Όσο δύσκολο και αν είναι, όσο και αν πλέον σας δένουν συναισθηματικοί δεσμοί, σκέψου: θέλεις να μείνεις κολλημένος στο Β, ή θέλεις να ανοίξεις ακόμα πιο διάπλατα τα φτερά σου και γρήγορα να φτάσεις στο Κ, Λ, Μ και ακόμα πιο ψηλά;

Όπως σε αγώνες κάρων, ναι κάρων, όλα τα άλογα πρέπει να τρέχουν στην ίδια ταχύτητα. Φαντάσου τον εαυτό σου ως ένα άλογο που έχει δύο λουριά γύρω του. Το ένα το κρατάει ο οδηγός του κάρου (η ίδια η startup) και το άλλο είναι συνδεδεμένο με τα υπόλοιπα άλογα που σέρνουν το κάρο (η ομάδα σου).

Τρέχεις πιο γρήγορα από όλους. Ωστόσο η ομάδα σου δεν σε ακολουθεί. Τρέχουν πιο νωχελικά, όχι αποφασισμένα, τρέχουν με το πάσο τους. Και εσύ προσπαθείς να τρέξεις μπροστά. Προσπαθείς να τους σπρώξεις και αυτούς, να τους παρασύρεις μπροστά όσο τρέχεις. Ξέρεις ποιο θα είναι το αποτέλεσμα μετά από λίγο καιρό; Να πνιγείς. Αυτό ακριβώς. Πόσο θα αντέχεις να κουβαλάς μόνος μπροστά μια ολόκληρη ομάδα και ένα βαρύ κάρο; Μην το κάνεις αυτό. Μην αυτοκτονείς.

Σταμάτα και βγάλε τα κουρασμένα στοιχεία από την ομάδα σου. Καλύτερα να μείνεις με λίγους και να τρέχετε όλοι μαζί γρήγορα, παρά να μείνεις με πολλούς και να πνίγετε ο ένας τον άλλον. Να το θυμάσαι: «Δεν θα είναι οι ίδιοι άνθρωποι που σε βοήθησαν να πας από τα Α στο Β, αυτοί που θα σε βοηθήσουν να πας από το Β στο Γ, πόσο μάλλον πιο μακριά».

Όταν ο μέντοράς μου είπε τα παραπάνω λόγια για πρώτη φορά, σοκαρίστηκα. Δεν ήθελα να τον ακούσω. Δεν ήθελα να αποχωριστώ τους ανθρώπους που κάναμε μαζί τα βρεφικά μας βήματα. Τώρα καταλαβαίνω ότι ήταν από τις σημαντικότερες συμβουλές που μου έχει δώσει. Καλύτερα να πονέσεις από ένα αποχωρισμό, παρά να αποτύχεις από αδυναμία διαχείρισης ηγεσίας.

Βρες αυτούς τους ανθρώπους που θα θέλουν να μπουν στο Β και θα ξέρουν πως να σε φτάσουν στο Κ, Λ, Μ ακόμα πιο γρήγορα από ότι μπορείς εσύ τώρα με τις δυνάμεις σου.

Στο επόμενο άρθρο μου θα σου μιλήσω για τα απαραίτητα συστατικά της ομάδας, για μια πιο εύκολη ανάβαση στην επιτυχία.