Τις ημέρες του Πάσχα έρχονται στον νου μου διάφορες σκέψεις. Σπάνια πηγαίνω στην εκκλησία και αυτό μόνο σε περιστάσεις ανάγκης, σε κάποιο γάμο, βάπτιση, κηδεία ή μνημόσυνο. Βρέθηκα πριν λίγες μέρες, μία Κυριακή πρωί, σε ένα μνημόσυνο το οποίο θα γινόταν αμέσως μετά την πρωινή λειτουργία. Όπως συμβαίνει, σύμφωνα με την ελάχιστη προσωπική μου εμπειρία βέβαια, όταν ο παπάς βλέπει πολύ κόσμο ως ποίμνιο κάνει και κάποιο κήρυγμα μετά τη λήξη της λειτουργίας.
Αυτό το κήρυγμα μετά το κήρυγμα θα μπορούσε να είναι μία ωδή στην αγάπη, την αλληλεγγύη και τη συνεργασία που τόσο λείπουν τις παράξενες εποχές που διανύουμε στην Ελλάδα και παγκοσμίως. Αντ’ αυτού, το ιερό βήμα χρησιμοποιήθηκε για την αφήγηση ιστοριών φόβου από την Καινή Διαθήκη και πως ο άνθρωπος είναι αμαρτωλός και πρέπει να υποφέρει και πολλά ακόμα που επέλεξα να μην θυμάμαι καν.
Η συνέχεια του κηρύγματος είχε να κάνει με τη σύγχρονη κοινωνία και πως το χρήμα είναι κακό και διαφθείρει και μία σειρά περιοριστικών πεποιθήσεων, είτε κοινωνικών είτε ψυχολογικών, που στα αυτιά μου αποτέλεσαν μία συνέχεια ενός καθημερινού δελτίου ειδήσεων που σπέρνει φόβο και ανασφάλεια σε όποιον παρακολουθεί.
Σε μία άλλη εποχή, όταν ο κόσμος ήταν γεμάτος σκλαβοπάζαρα, πολιτικές δολοφονίες, σταυρώσεις αθώων ανθρώπων, μακελέματα νηπίων και βάρβαρες ιαχές κραιπάλης και ξεφαντώματος μέσα στις αιματοβαμμένες αρένες, ένας σοφός και καλός άνθρωπος έγραφε σε μία μικρή ομάδα στους Φιλίππους: «και τώρα φίλοι μου, με ό,τι είναι αληθινό, με ό,τι είναι ευγενικό, με ό,τι είναι δίκαιο και αγνό, με ό,τι είναι πράξη αγάπης και χάρης, με ό,τι είναι έξοχο και αξιοθαύμαστο – να γεμίσετε τη σκέψη σας και τους στοχασμούς σας.» (Απόστολος Παύλος: Επιστολή προς Φιλιππησίους: 4: 8)
Ο καθένας μας επιλέγει καθημερινά με τι θα γεμίσει τη σκέψη και τους στοχασμούς του. Μην επιτρέψεις σε εξωτερικά γεγονότα να αλλοιώσουν την καλή σου διάθεση, την καλή σου πρόθεση ή σε κάνουν να παρεκκλίνεις από τον στόχο σου, καθώς υπάρχει περίπτωση να εμφανιστούν στον δρόμο σου «προκλήσεις».
Να θυμάσαι πως δεν υπάρχουν καλά ή κακά γεγονότα, υπάρχεις όμως εσύ που αποφασίζεις πώς θα αντιδράσεις σε αυτά.
Τα πάντα είναι ουδέτερα. Δεν υπάρχουν εμπόδια.
Δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να σταματήσει την πρόοδο σου, την εξέλιξή σου, τη ζωή σου! Ακόμα και αν κάτι φαντάζει σαν εμπόδιο, διάψευσε το, αντιμετωπίζοντάς το στην πραγματική του διάσταση. Σαν έναν τρόπο μέσα από τον οποίο, μπορείς να επιλέξεις ποιος πραγματικά είσαι και πού επιθυμείς να βρεθείς. Και καθώς θα δηλώνεις πως τίποτα δεν σε σταματά από την απόφαση σου, θα δεις τα εμπόδια να εξαφανίζονται και οι κατάλληλες λύσεις να κάνουν την εμφάνισή τους. Και εσύ, πιο σίγουρος από ποτέ, θα κάνεις βήματα προς την επιθυμητή κατεύθυνση.
Είναι πραγματικά ασύλληπτο τι θα μπορούσαν να κάνουν οι εκκλησίες (όλων των θρησκειών φυσικά) με τη μετάδοση της αγάπης, την εφαρμογή της συγγνώμης και της συγχώρεσης, την προώθηση της αυτοπειθαρχίας, την εκπαίδευση του νου και την αποκάλυψη της αλήθειας. Για διάφορους λόγους αυτό δεν συμβαίνει σε κανένα μέρος της Γης, σε καμία θρησκεία, τουλάχιστον όχι μαζικά και σε ικανοποιητικό βαθμό.
Πιστεύω βαθιά πως υπάρχει μια μερίδα πολιτών σε αυτόν τον τόπο που είναι αληθινά προοδευτικοί. Κατανοούν ότι δεν υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στους λαούς και τις φυλές που να αναδεικνύουν κάποιους ανώτερους και κάποιους κατώτερους από τους άλλους. Είναι ξεκάθαρο γι’ αυτούς ότι η Γη είναι το κοινό σπίτι όλων των μορφών ζωής που κατοικούν σε αυτήν και πρέπει να τη σεβόμαστε. Να φροντίζουμε να μην τη μολύνουμε, να την καθαρίζουμε όπως το σπίτι μας και να τη φροντίζουμε για να μας φροντίσει και αυτή. Και όμως υπάρχουν άνθρωποι σε αυτήν τη χώρα που κατάφεραν να βρουν τη δύναμη να αλλάξουν τον εαυτό τους και τώρα αναζητούν την αλλαγή του κόσμου. Αυτοί οι άνθρωποι χρειάζεται να αναδειχθούν, να αναλάβουν την ευθύνη πρώτα απέναντι στον εαυτό τους και στη συνέχεια απέναντι στην κοινωνία.
Τιμώντας τον τόπο αυτόν τον μοναδικό ας ευχηθούμε το Άγιο Φως της Ανάστασης να φωτίσει τις ψυχές και τις ζωές όλων μας!
Σχόλια