Βάλτε τα «πασχαλινά αυγά» και το gamification να δουλέψουν για το brand σας!

Πρόκειται για τα Easter Eggs που «κρύβονται» μέσα σε μια ιστοσελίδα, σε ένα video game, σε μια ταινία ή σε άλλο περιεχόμενο (ακόμη και στον φυσικό, στον «αναλογικό», κόσμο), σχεδιασμένα να ξαφνιάσουν ευχάριστα εκείνον που θα τα ανακαλύψει, σε μια εξίσου διασκεδαστική διαδικασία ανακάλυψης. Αποτελούν, δηλαδή, μια «κρυμμένη» πληροφορία μέσα σε ένα σύνολο περιεχομένου που θα πρέπει να είναι μη προφανής, να μπορεί να αναπαραχθεί και να βασίζεται σε μια ενδιαφέρουσα διαδικασία.

Πώς όμως προέκυψαν τα Easter Eggs; Η πιο πρόσφατη ιστορία δείχνει να τα καταγράφει, τουλάχιστον ως όρο, στην αγορά των video games, αποδίδοντας το πρώτο στον Warren Robinett και το παιχνίδι «Adventure», έναν τίτλο για την παιχνιδομηχανή Atari 2600. Το συγκεκριμένο video game είχε αναπτυχθεί από τον Robinett. Επειδή όμως η Atari δεν εμφάνιζε τα ονόματα των προγραμματιστών στο τελικό προϊόν, φοβούμενη πώς θα προσεγγιστούν από άλλες εταιρείες που αναζητούσαν ταλέντο στον χώρο του gaming, ο Robinett σκαρφίστηκε μια λύση.

Διαφωνώντας με την πολιτική της Atari, έκρυψε το μήνυμα «Created by Warren Robinett» στο παιχνίδι. Ο χρήστης έπρεπε να πάει τον χαρακτήρα του σε ένα εξαιρετικά συγκεκριμένο pixel, ένα εξαιρετικά συγκεκριμένο σημείο της εικόνας, για να το εμφανίσει. Όταν ο Robinett αποχώρησε από την εταιρεία, το μυστικό διαδόθηκε και η Atari ήθελε να αποσύρει το προϊόν για να αφαιρέσει το μήνυμα. Λόγω όμως του κόστους μιας τέτοιας διαδικασίας, το άφησε, προτρέποντας έτσι και άλλες φίρμες του χώρου να προσθέσουν τέτοιου τύπου Easter Eggs στα παιχνίδια τους, καλώντας τους video gamers να τα ανακαλύψουν.

Εντούτοις, οι αληθινές ρίζες του concept μπορεί να βρίσκονται σε κάποιον άλλον αιώνα και συγκεκριμένα στην εποχή της ρωσικής αυτοκρατορικής οικογένειας και των περίφημων πασχαλινών αυγών των τσάρων, δημιουργημένων από τον φημισμένο Ρώσο χρυσοχόο Πέτερ Καρλ Φαμπερζέ. Σύμφωνα με τις σχετικές αναφορές, ο τσάρος Αλέξανδρος Γ΄ παρήγγειλε το πρώτο από αυτά για την τσαρίνα Μαρία Φιοντόροβα το 1884. Ήταν φιλοτεχνημένα από πολύτιμα μέταλλα και λίθους, κρύβοντας ακόμη περισσότερους θησαυρούς στο εσωτερικό τους. Υπολογίζεται πως μέχρι την Οκτωβριανή Επανάσταση και το 1917 είχαν κατασκευαστεί 54 αυγά Φαμπερζέ, όλα διαφορετικά.

Αφήνοντας τις τσαρικές οικογένειες και την Atari, στόχος είναι μια επιχείρηση να φέρει όλα τα παραπάνω στη σημερινή εποχή και να βρει τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το concept για τη δική της «εικόνα». Στόχος, σε κάθε περίπτωση, είναι η αλληλεπίδραση των χρηστών/πελατών, η «κινητοποίηση» τους γύρω από τα προϊόντα και τις υπηρεσίες και το γενικότερο ενδιαφέρον για τις marketing καμπάνιες. Με άλλα λόγια, να προκληθεί «engagement» το οποίο θα καταλήξει σε μια θετική εμπειρία, ακόμη και σε μια αγορά.

Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω ενός κρυμμένου μηνύματος ή ακόμη και κάποιου εκπτωτικού κουπονιού σε ένα σημείο της ιστοσελίδας που διατηρεί η επιχείρηση ή στην επίσημη σελίδα της στο Facebook, στο Twitter ή σε άλλο κοινωνικό δίκτυο. Εννοείται πως αυτό θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ολόκληρο «κυνήγι θησαυρού». Για παράδειγμα, μπορεί να απαιτείται η συγκέντρωση και ο συνδυασμός διαφορετικών στοιχείων, από σειρά δημοσιεύσεων στο Facebook, ούτως ώστε να προκύψει το τελικό μήνυμα. Και όλο αυτό δεν χρειάζεται να μείνει στο διαδίκτυο, αφού ένα Easter Egg είναι εύκολο να «κρυφτεί» και στον φυσικό κόσμο.

Κάποια παραδείγματα Easter Eggs που χρησιμοποίησαν μεγάλες εταιρείες και που μπορεί να εμπνεύσουν μια επιχείρηση: η Siri της Apple έδινε ιδιαίτερες απαντήσεις σε ιδιαίτερες ερωτήσεις (και κανείς δεν σταματούσε να μιλάει για αυτές) και η Lyft έκρυψε το brand της στα αυτοκίνητα που άνηκαν στο στόλο της πίσω από ένα ροζ μουστάκι (και όλοι ήταν περίεργοι και κανείς δεν σταματούσε - και πάλι - να μιλάει για αυτό). Φυσικά, η Google είναι πολύ γνωστή για τα ιδιαίτερα Easter Eggs που κρύβει στα προϊόντα της. Για παράδειγμα, μια αναζήτηση με την φράση «do a barrel roll» θα προσφέρει ιδιαίτερα αποτελέσματα. Το ίδιο και μια αναζήτηση με τον όρο «Askew».

Και μεγάλη σημασία έχει φυσικά και το ότι τα περισσότερα Easter Eggs αποτελούν διαδραστικό περιεχόμενο. Είναι εκείνος ο όρος που βλέπουμε ολοένα και πιο συχνά τα τελευταία χρόνια, το «gamification». Η ενσωμάτωση, δηλαδή, χαρακτηριστικών που μπορεί να εντοπιστούν σε ένα video game σε κάτι που.. δεν είναι video game. Μια διαδικασία που μπορεί να εφαρμοστεί σε όλους τους κλάδους και που έχει ανταπόδοση. Για αυτό και ένα Easter Egg μπορεί να είναι ένα κουπόνι και για αυτό όλη διαδικασία μπορεί να συνδυαστεί με κάποιο «κυνήγι θησαυρού» σε μια ιστοσελίδα. Για αυτό και, πίσω στο 2013, το πιο δημοφιλές δημοσίευμα της ιστοσελίδας των New York Times δεν ήταν κάποια αποκαλυπτική έρευνα αλλά ένα... ένα κουίζ.

Σε αυτό το σημείο, αξίζει να αναφέρουμε πως πολλά διαδικτυακά Easter Eggs βασίζονται στον περίφημο «Κώδικα της Konami (Konami code)». Εν συντομία, αυτός είναι μια σειρά πατημάτων στο χειριστήριο της εκάστοτε παιχνιδομηχανής, μέσω των οποίων η Konami (μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες του χώρου) έδινε πρόσβαση σε cheat codes (όπως, για παράδειγμα, σε περισσότερες ζωές). Η εταιρεία χρησιμοποιούσε την ίδια σειρά πατημάτων (πάνω - πάνω - κάτω - κάτω - αριστερά - δεξιά - αριστερά - δεξιά, B, A) σε πολλούς τίτλους της, οδηγώντας τον Konami code στην ιστορία του video gaming. Και όχι μόνο. Δεν είναι λίγες οι ιστοσελίδες που τον εφαρμόζουν σήμερα, ως Easter Egg, με διάφορες μεθόδους.

Σε κάθε περίπτωση, για να έχει επιτυχία και ενδιαφέρον ένα Easter Egg θα πρέπει να μην μπορεί να εντοπιστεί με ευκολία και να δίνονται τα απαραίτητα hints ώστε κάποιος να ξέρει προς τα που και τι να ψάξει. Πρέπει να υπάρχει το κίνητρο και να δημιουργείται η περιέργεια, με την όλη διαδικασία να αφήνει θετική αίσθηση, τόσο για το «κυνήγι» όσο και για το brand, αφού οι συμμετέχοντες θα μιλούν για αυτό και θα δημιουργείται μεταξύ τους «σχέση» και αίσθηση πως ανήκουν σε μια ξεχωριστή ομάδα. Και όλα αυτά γύρω από το δικό σας brand.