Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να ορίσουμε την σύγκρουση. Από το λεξικό διαβάζουμε: «Μια κατάσταση ανταγωνιστική ή ενέργειες, οι οποίες είναι το αποτέλεσμα της διάστασης των ιδεών, των ενδιαφερόντων ή των ιδίων των ατόμων».
Ο ορισμός της σύγκρουσης σήμερα έχει εξελιχθεί και εστιάζει λιγότερο στις ανταγωνιστικές ενέργειες και, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, τείνει να συμπεριλάβει και ψυχολογικούς όρους – όπως «μια έντονη διαφωνία ή μια αντίθεση σε ότι αφορά τα ενδιαφέροντα, τις ιδέες, την γνώμη, τις πεποιθήσεις, κλπ».
Έτσι, μπορούμε να αναγνωρίσουμε τρεις τύπους σύγκρουσης:
- Θέλω το Ζ και το αντίθετο του Ζ (αυτό δεν μπορεί να συμβεί. Κάτι αντίστοιχο με το: θέλω την πίτα γερή και το σκύλο χορτάτο)
- Θέλω το Ζ και το Υ αλλά δεν μπορώ να τα έχω και τα δύο (πρέπει να διαλέξω ένα από τα δύο. Θέλω να μένω στην πόλη και στην εξοχή την ίδια στιγμή)
- Εγώ θέλω το Ζ και οι άλλοι το Υ (στην καλύτερη περίπτωση μόνο ο ένας κερδίζει. Παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος)
Ωστόσο, οι συγκρούσεις μπορεί να τονώσουν τον εργαζόμενο. Να τον αφυπνίσουν, να τον κάνουν συμμέτοχο στις διαδικασίες και να γίνουν ένα ευπρόσδεκτο διάλειμμα μέσα στον εύκολο δρόμο και σε μια πορεία χωρίς προβλήματα. Καλούν τους εργαζόμενους να δουν τις μεταξύ τους σχέσεις κάτω από διαφορετικό πρίσμα.
Για να αξιοποιηθεί όμως στο μέγιστο δυνατό η σύγκρουση, θα βοηθηθούμε εάν ακολουθηθούν τα εξής:
1ο: Δώστε την απόλυτη προσοχή σας σε ό,τι συμβαίνει, τόσο διανοητικά όσο και σωματικά
Δεν αρκεί απλώς να έχετε φυσική παρουσία. Πρέπει να ακούσετε πραγματικά τι λέγεται και να συμβάλλετε, με το 100% της ενέργειας και των ικανοτήτων σας, στην προσπάθεια επίλυσης της σύγκρουσης. Απευθύνετε ερωτήσεις για να διευκρινίσετε το πρόβλημα και να επιδείξετε την προθυμία σας να κατανοήσετε τις προοπτικές όλων των εμπλεκομένων. Εάν είναι απαραίτητο, επιτρέψτε στα εμπλεκόμενα άτομα να εκτονώσουν τον θυμό τους και να εκφράσουν τους φόβους τους, χωρίς παρεκτροπές που θα δυσκολέψουν την επίλυση της σύγκρουσης. Η δουλειά του διευθυντή είναι να ακούει ενεργά, να έχει συνεχή οπτική επαφή και να εξασφαλίζει ότι ο καθένας μιλάει χωρίς να διακόπτεται. Η ακρόαση δείχνει σεβασμό και επιτρέπει την εμφάνιση των γεγονότων.
2ο: Εστιάστε σε αυτό που είναι πραγματικά σημαντικό
Είναι εύκολο να παρασυρθεί η συζήτηση σε άχρηστα ή άσχετα θέματα και επιχειρήματα εκτός θέματος. Συνεχίστε να ρωτάτε τον εαυτό σας και την ομάδα: «Τι είναι πραγματικά σημαντικό; Ποια είναι η αποστολή μας;» Μην αφήνετε τον εαυτό σας ή την ομάδα να οδηγούνται από μη παραγωγικές πλευρικές διαδρομές. Εκφράστε τις ανησυχίες σας με ηρεμία και χωρίς να ενεργείτε παρορμητικά. Εφόσον ασχολείστε με μια τάση, επιμείνετε στο παρόν και τονίστε ότι θέλετε να εστιάσετε στο τι μπορεί να γίνει για να επιλυθεί το πρόβλημα τώρα και να αποφευχθεί η επανεμφάνισή του στο μέλλον.
3ο: Ενθαρρύνετε την ειλικρινή επικοινωνία - χωρίς να αποδίδετε ευθύνες ή να ασκείται κριτική
Επιδιώξτε και εξασφαλίστε ότι όλοι θα μπορούν να εκφρασθούν ελεύθερα χωρίς κριτική και ότι θα μιλούν μεταξύ τους ανοιχτά, ειλικρινά και με σεβασμό. Δηλώστε ότι η συζήτηση δεν προσανατολίζεται στον εντοπισμό του ποιο μέρος είναι σωστό ή λάθος, αλλά πρόκειται για προσπάθεια με σκοπό την ευκολότερη – αποτελεσματικότερη επίλυση του/ων ζητήματος/μάτων. Καταστήστε σαφές ότι αναζητάτε μια λύση, όχι έναν δράστη. Μην επιτρέπετε επίρριψη ευθυνών ή κατηγορίες μεταξύ των εμπλεκόμενων μερών.
4ο: Αναζητήστε λύσεις και να είστε ανοικτοί σε προτάσεις και ιδέες
Ακόμα κι αν πιστεύετε ότι ο δικός σας τρόπος είναι ο καλύτερος, να είστε ανοιχτοί και σε άλλες απόψεις - προτάσεις. Να είστε πρόθυμοι να εξετάσετε όλες τις πιθανές λύσεις και να επιλέξετε τη καλύτερη, ακόμη και εάν αυτή δεν αποτελεί για εσάς τη βέλτιστη επιλογή.
Οφείλουμε να έχουμε υπόψη ότι ένα ελεύθερο περιβάλλον ασφαλούς έκφρασης δεν μας επιτρέπει να λέμε ό, τι μας έρχεται στο μυαλό. Είναι - η δημιουργία ελεύθερου περιβάλλοντος έκφρασης - μια εποικοδομητική και σκόπιμη διαδικασία που απαιτεί χρόνο για να δημιουργηθεί και καθημερινή προσπάθεια.
Ο ηγέτης θέτει τον τόνο, διευκρινίζοντας ότι όλοι θα έχουν ίση αντιμετώπιση. Αυτός ή αυτή πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για το ρόλο του/της στη σύγκρουση, αναγνωρίζοντας τυχόν λάθη ή παραλείψεις του/της που συνέβαλαν στην δημιουργία της υπό κρίση κατάστασης.
Η σύγκρουση είναι ένα φυσιολογικό και αναπόσπαστο μέρος του τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι προχωρούν. Όταν αξιοποιείται σωστά, θα εκπλαγείτε με το τι μπορεί να επιτευχθεί από τα αποτελέσματά της. Μην ανησυχείτε αν η κατάσταση σας κάνει να νιώθετε νευρικοί και τα πράγματα φαίνονται ανησυχητικά κατά τη διαδικασία επίλυσης. Αν είστε αποφασισμένοι να βρείτε το σωστό αποτέλεσμα, το θάρρος σας, η εμπιστοσύνη και η ικανότητά σας θα αυξηθούν.
Φυσικά, θα υπάρχει πάντα αντίσταση στην αλλαγή. Αλλά προετοιμάζοντας το κατάλληλο έδαφος και διαμορφώνοντας ένα ανοιχτό περιβάλλον ειλικρινούς επικοινωνίας, θα έχετε δημιουργήσει τις σωστές «βαλβίδες αποσυμπίεσης» και τους απαραίτητους πόρους για να μετατρέψετε τις συγκρούσεις σε λύσεις.
Βρείτε παρακάτω τον καμβά επίλυσης. Μπορείτε να κάνετε δεξί κλικ και να επιλέξετε «Save image as» για να αποθηκεύσετε την εικόνα στον υπολογιστή σας, σε πλήρη ανάλυση.
Σχόλια