Την ημέρα του Πάσχα αλλά και τις επόμενες που ακολουθούν, ψάχνουμε πολλές συνταγές – αρκετοί τις μαγειρεύουμε κιόλας – με κεντρικό πρωταγωνιστή το κρέας και τα παράγωγα του. Αρκετές επίσης είναι και οι εκδοχές των χορηγούμενων συνταγών από μεγάλες εταιρείες τροφίμων και καταναλωτικών αγαθών. Στο ίδιο μήκος κύματος εκπέμπει και το influencer marketing στα social media, με τον influencer – και όχι τον brand ambassador, γιατί έχει αρκετά σαφή διαφορά – να προωθεί την αγαπημένη του branded Πασχαλινή εκδοχή.
Όμως υπάρχει και η άλλη όψη. Αυτή που θέλει αρκετό κόσμο να νηστεύει, όχι μόνο από κρέας, τυροκομικά, ελαιόλαδο και οτιδήποτε άλλο που δεν συνάδει με τη θρησκεία που αντιλαμβάνεται ο καθένας. Αντιθέτως, επειδή θα επιθυμούσε να νηστέψει από τη συνήθεια της καθημερινότητας που δεν στερείται στη ζωή του. Το σημείο που χρειάζεται να αναφερθεί, είναι ότι όσο κι αν θεωρούμε πως η κρίση ρίχνει αυλαία σιγά-σιγά και τα πράγματα στην οικονομία και τις επιχειρήσεις είναι αρκετά πιο ικανοποιητικά, υπάρχει μια ανθρωπιστική κρίση εκεί έξω που δεν μειώνεται αλλά δυστυχώς αυξάνεται. Κι εδώ είναι η αξία μιας άλλης νηστείας – αυτής της συμμετοχής στα κοινά, ρίχνοντας... πόρτα στον εγωκεντρισμό και την αλαζονεία της σταθερότητας.
Μια εξήγηση που μπορεί να πάρει μορφή, λέγοντας πως η Ελλάδα – και ιδιαίτερα η Αθήνα – δεν είναι μια περιοχή με ομοιομορφία στην κοινωνία, αλλά με μια ανισότητα που προκαλεί σημαντικό ανθρωπολογικό και κοινωνιολογικό ταξικό διχασμό. Σκεφτείτε όλες τις μεγάλες πρωτεύουσες του κόσμου, όλα τα μεγάλα και πλούσια αστικά κέντρα. Εκεί που περπατάς και θαυμάζεις το επίκεντρο του επιχειρηματικού μεγαλείου, παραδίπλα μπορεί να συναντήσεις μια ομάδα από ευγενικούς άστεγους, από άπορους, από πρόσφυγες, γενικά από συνανθρώπους μας που ζητούν μια ευκαιρία στα δεδομένα της ζωής που υπάρχουν σε αρκετούς από εμάς. Κάπου εκεί αρχίζει και η ανομία κόντρα στον καπιταλισμό. Όμως αυτό είναι ένα εξαιρετικά μεγάλο διεθνές πολιτικό θέμα που θίγει αρκετά προβλήματα που μπορούν να αναλυθούν σε ένα προσεχές άρθρο.
Στη ζωή, εκτός από δακτυλοδεικτούμενες εξαιρέσεις, τα πράγματα και οι επιδιώξεις που μπορεί να θέλει να έχει ένας άνθρωπος έρχονται με μεγάλη προσπάθεια, επιμονή, υπομονή και δουλειά. Και φυσικά κανείς δεν αμφιβάλει πως χρειάζεται επίσης και ένα μεγάλο μερίδιο τύχης. Η πληθώρα των περιπτώσεων δεν κληρονομεί επιχειρήσεις και τραπεζικούς λογαριασμούς με εκατομμύρια. Οι εργαζόμενοι σήμερα – όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική – πασχίζουν για να έχουν μια καλύτερη ζωή. Δεν είναι εύκολο. Πολλές φορές μάλιστα μπορεί να βρεθείς κυριολεκτικά στο δρόμο, χωρίς να το καταλάβεις. Από εκεί που νόμιζες ότι είχες τον απόλυτο έλεγχο και η δουλειά στο γραφείο πήγαινε φίνα. Στην ουσία εκεί αρχίζει ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα που όλοι γνωρίζουν και λίγοι πράττουν. Management του χάους με μια φράση.
Είναι καλό λοιπόν, οι εταιρείες να μη θυμούνται το κοινωνικό τους πρόγραμμα μόνο τις «στάνταρ» μέρες του Πάσχα και των Χριστουγέννων για να δείξουν ένα πιο ευαίσθητο πρόσωπο, εντάσσοντας στη στρατηγική τους την έννοια της κοινωνικής υπευθυνότητας που καταλήγει σε μια παράσταση δημοσίων σχέσεων. Η επιχειρηματική συνείδηση και η ηθική μπορούν και οφείλουν να διαμορφώνονται χωρίς τους απαραίτητους μετρήσιμους όρους Μarketing και φοροαπαλλακτικές ρυθμίσεις που τρέχουν για να ξεπληρώσουν πολιτικές χάρες σε ένα «παιχνίδι» εντυπωσιασμού. Κάποιες φορές, το... αλισβερίσι μπορεί να παίρνει μια ειδική παράταση. Δεν χάθηκε ο κόσμος! Γιατί στην κυριολεξία χάνεται και πεινάει κόσμος, από μια αναποδιά της επαγγελματικής ζωής. Δεν είναι κάτι το ακατόρθωτο. Μπορεί να συμβεί στον καθένα.
Υπάρχουν εξαιρετικές πρωτοβουλίες, ιδέες, κοινωνικά startups και αξιόλογοι νέοι άνθρωποι που γνωρίζουν πολύ καλά από ταλαιπωρημένους ανθρώπους και ρεαλιστικές ανάγκες. Γιατί πολύ απλά η δουλειά τους είναι να βοηθάνε και να υποστηρίζουν στον δρόμο, δημιουργώντας ένα επίπεδο παροχών για μια δεύτερη ευκαιρία στον μέχρι πρότινος συνάδερφο σου! Σε αυτόν που έχει ανάγκη ένα πιάτο φαγητό που τόσο απλόχερα έχουμε πολλοί από εμάς, χωρίς να το πολυσκεφτούμε. Θα ήταν «φτηνό» να αναφέρω αυτές τις αξιέπαινες πρωτοβουλίες διότι σίγουρα θα παρέλειπα κάποιες επειδή θα τις ξεχνούσα. Όμως είναι σημαντικό το έργο τους και, πολλές φορές, αθόρυβο. Ας τις προσεγγίσουμε με παρότρυνση, βοηθώντας τις συνέργειες με third party και outsourcing συνεργασίες.
Σαφώς και δεν χρειάζεται να σκεφτόμαστε την «ανθρωπιά» τις ευαίσθητες μέρες. Γιατί ο άστεγος, ο άρρωστος, ο ταλαιπωρημένος, ο υποσιτισμένος περνάει μια δύσκολη ζωή που δεν μετριέται με likes, comments, engagement και impressions. Η δίψα και η πείνα σε αυτούς τους ανθρώπους είναι μια πραγματική βιολογική ανάγκη. Ας τους δωρίσουμε λίγη από τη σκέψη μας όσοι έχουμε την πολυτέλεια να ασχολούμαστε με ένα αντικείμενο που μπορεί να διαδοθεί και να επηρεάσει θετικά προς μια καλή και σωστή κατεύθυνση. Ας πράξουμε με λιγότερα λόγια και περισσότερο έργο. Ας δουλέψει ο καθένας με τον τρόπο του ως καταλυτικός opinion leader που θα μπορεί να προσφέρει με το επαγγελματικό δίκτυο, τις συνεργασίες και τα στελέχη – κλειδιά που γνωρίζει για ένα πιο αξιοπρεπές Πάσχα με περισσότερες μερίδες φαγητού χωρίς αντάλλαγμα. Αυτό να είναι το side project που ο καθένας μας θα «τρέξει» για δύο εβδομάδες παράλληλα με τη δουλειά του.
Σήμερα δεν έγραψα για το πως μπορείς να πετύχεις αποτελεσματικότερες αρετές ως Manager ή ποια είναι τα μυστικά για ένα φανταστικό Storytelling. Σήμερα έγραψα για κάτι που μας αφορά όλους ως πολίτες μιας ηθικής κοινοπολιτείας. Ο απόηχος του πως να γίνεις ένας καλύτερος άνθρωπος μπορεί να έχει μεγαλύτερο νόημα, αφυπνίζοντας συνειδήσεις. Κάτι που είναι καλυμμένο και κρύβεται κάτω από το λαμπερό πέπλο μυστηρίου του αψεγάδιαστου επιχειρηματικού κουστουμιού. Θυμήσου ότι μπορεί να συνέβαινε και σε σένα. Τι όχι;
Μπορεί η ανάγκη για αλληλεγγύη να είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Βρες χρόνο και μην προσπερνάς τη δύναμη που έχεις. Είναι στο χέρι μας – όπως το κινητό είναι η περιουσία μας – να φάει ένας συνάνθρωπος σου μια Πασχαλινή συνταγή. Συνεπώς μην το «τερματίζεις» με τις άπειρες μερίδες φαγητού και τους εκλεπτυσμένους γευστικούς συνδυασμούς που ανατρέχεις στο Instagram. Κάποιος χρειάζεται τη βοήθεια σου. Απλώς δεν το ξέρεις ακόμα. Αυτός όμως το ξέρει καλά. Ευκαιρία να το μάθεις. Ίσως το Solidarity Management να είναι κάτι αρκετά δυναμικό. Δες το και ασχολήσου. Μην το αφήσεις να περάσει. Θα επανέλθει. Και δεν θα θέλεις να είσαι στην άλλη πλευρά. Δεν θα είσαι ποτέ προετοιμασμένος. Κανείς δεν ήταν. Τι θα λέγατε φέτος να μη βαρυστομαχιάσουμε; Καλό Πάσχα!
Σχόλια