Η μετριότητα ευδοκιμούσε και συνεχίζει να ευδοκιμεί σε όλα τα επίπεδα της καθημερινότητάς μας και της ύπαρξής μας. Απαντάται στους πολιτικούς μας, στους καλλιτέχνες μας, στους ακαδημαϊκούς μας δασκάλους, στους καθηγητές μας, στις επιχειρήσεις που στήνουμε, στα προϊόντα που παράγουμε αλλά και καταναλώνουμε, στους φίλους και συντρόφους που επιλέγουμε, στο πώς συμπεριφερόμαστε στα παιδιά μας, στις δουλειές που κάνουμε και στο έργο που παράγουμε.
Είμαστε γενικώς παραδομένοι στο δόγμα του σοκ το οποίο έχει σκοπό να επιβάλλει τη μετριότητα για να μπορέσει να εφαρμόσει τα σχέδια των «δυνατών» μετρίων. Και το σίγουρο είναι ότι πρόκειται για μία επιλογή. Για μία προσωπική επιλογή, τα αποτελέσματα της οποίας τα έχουμε συνηθίσει τόσο πολύ που μας φαίνεται φυσιολογική (η επιλογή), γιατί πάνω απ’ όλα είναι αποδεκτή από το status quo. Είμαστε όλοι ίδιοι κι αυτό μας κάνει να νιώθουμε άνετα και ότι πράττουμε το «σωστό».
Τα 32 χαρακτηριστικά των μετρίων
Όμως, για να καταλάβουμε τελικά τι κάνουμε, με ποιον τρόπο αντιμετωπίζουμε τη ζωή, θα πρέπει να αναφερθούμε αναλυτικά και να κατονομάσουμε τα χαρακτηριστικά μας, τον τρόπο δηλαδή που εκφράζουμε τη μετριότητα.
- Ψάχνουμε συνεχώς την επιβεβαίωση των συστημικών ειδικών
- Δεν ρισκάρουμε, αποφεύγοντας έτσι και την αποτυχία αλλά και την περιπέτεια
- Δεν επαναστατούμε αλλά δεχόμαστε πειθήνια ό,τι μας σερβίρουν
- Δεν είμαστε θαρραλέοι
- Δεν αναλαμβάνουμε την ευθύνη που μας αναλογεί… Για όλα φταίνε οι άλλοι
- Δημιουργούμε επιχειρήσεις που προσφέρουν προϊόντα χωρίς ποιότητα σε όλους και φυσικά όχι προσωποποιημένα
- Δεν προσπαθούμε να λύσουμε «αληθινά» προβλήματα
- Δεν καταστρώνουμε Plan B γιατί δεν γνωρίζουμε καν πιο είναι το Plan A
- Σκύβουμε το κεφάλι από φόβο και όχι από ταπεινότητα
- Έχουμε «φουσκωμένους» εγωισμούς
- Βάζουμε τρικλοποδιές στους άλλους για να μην μας ξεπεράσουν
- Δεν θυμόμαστε κανέναν γιατί όλοι είμαστε ίδιοι
- Φοβόμαστε τους «ξεχωριστούς» (που είναι λίγοι) και τους ονομάζουμε τρελούς και απροσάρμοστους
- Όλοι μας λέμε τις ίδιες ιστορίες για τους εαυτούς μας γιατί πολύ απλά δεν έχουμε να επιδείξουμε κάτι καινούργιο ή ξεχωριστό
- Είμαστε παραδομένοι στην καινοτομία της μίμησης
- Δεν αυτο-εξελισσόμαστε
- Αποζητούμε το καρότο και το μαστίγιο αντί να αναπτύσσουμε και να χρησιμοποιούμε εσωτερικούς παρακινητές (οι οποίοι είναι φυσικά ανύπαρκτοι γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει λόγος να υπάρχουν)
- Ψηφίζουμε το «φαίνεσθαι» αντί το «ποιοτικό» ή/και το «δημιουργικά διαφορετικό»
- Δεν λέμε ποτέ μπράβο σε κανέναν
- Σπάνια λέμε «ευχαριστώ» από καρδιάς
- Είμαστε παραδομένοι στην προχειρότητα
- Δεν δημιουργούμε τα δικά μας best practices
- Δεν είμαστε δημιουργικά και παραγωγικά περίεργοι, παρά μόνο αρνητικά κουτσομπόληδες
- Δεν παράγουμε ιδέες που θα έχουν θετικό αντίκτυπο στην Ανθρωπότητα… ας περνούμε εμείς καλά και τι μας νοιάζει για τους άλλους
- Ο ωχαδερφισμός είναι η σημαία μας
- Δεν σεβόμαστε και δεν προστατεύουμε τη βιοποικιλότητα, το περιβάλλον, τον πλανήτη Γη
- Δεν ζούμε αειφορικά
- Γινόμαστε «μισθοφόροι» και όχι «πολεμιστές»
- Είμαστε εθελοντές και όχι αλληλέγγυοι
- Υποκύπτουμε στους εκβιασμούς και επιλέγουμε τις lose-lose καταστάσεις
- Μας αρέσει η γκρίνια και η μιζέρια
- Τρεφόμαστε από την ενέργεια των άλλων… Γιατί αυτοί να έχουν περισσότερη από τη δική μας;
Υπάρχει ελπίδα;
Είμαι ένας άνθρωπος που επιλέγω να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο. Ευτυχώς για μας, υπάρχουν και οι «misfits», οι «φασαριόζοι». Αυτοί που έχουν «ξυπνήσει.» Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι μπορούν να φωτίσουν και να επηρεάσουν θετικά το «γκρίζο» συλλογικό ασυνείδητο, στο οποίο είναι εγκατεστημένη η δυστυχία της μετριότητας. Και ήδη έχουν αρχίσει να το κάνουν.
Πάντα υπήρχαν οι μπροστάρηδες, γι’ αυτό άλλωστε και υπήρξε και η εξέλιξη.
Το ζητούμενο είναι όλοι μας να βγούμε μπροστά και να μην αποζητούμε «ηγέτες» (ηγεμόνες θα τους έλεγα...) ώστε αν κάτι δεν πάει καλά να έχουμε να κατηγορούμε.
Το παρελθόν δεν μπορούμε να το αλλάξουμε. Past is dust! Ας δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό στο Τώρα για να διαμορφώσουμε ένα καινούργιο μέλλον!
Η μετριότητα δεν είναι κληρονομήσιμη. Δεν υπάρχει στο DNA μας. Είναι επιλογή!
Σχόλια